18. Parçalanmış Krallık

Aradan uzun yıllar geçti. Davut öldü ve oğlu Süleyman İsrail’in kralı oldu. Tanrı Süleyman’a seslenerek en çok ne istediğini sordu. Süleyman bilgeliği istedi, bu isteği Tanrı’nın hoşuna gitti. Tanrı Süleyman’ı dünyanın en bilge insanı etti. Süleyman çok şey öğrenerek son derece bilge bir hâkim oldu. Ayrıca Tanrı onu zenginleştirdi.

Süleyman Yeruşalim’de babası Davut’un tasarladığı ve inşası için hazırlık yaptığı tapınağı inşa ettirdi. Halk artık Buluşma Çadırı’nda değil Tapınak’ta Tanrı’ya tapınıyor ve kurban sunuyordu. Tanrı, halkıyla yaşamak üzere Tapınak’a geldi.

Ancak Süleyman yabancı kadınlara âşık oldu. Birçok kadınla evlenerek Tanrı’ya karşı itaatsiz oldu. 1.000 kadar karısı vardı! Çoğu başka ülkelerden gelen ve kendi ülkelerinden getirdikleri ilâhlara tapınmaya devam eden kadınlardı. Süleyman yaşlanınca o kadınlarla birlikte ilâhlarına tapınıyordu.

Tanrı Süleyman’a öfkelendi ve sadakatsizliğinin cezası olarak ölümünden sonra İsrail’in iki krallığa bölüneceğine söz verdi.

Süleyman öldükten sonra oğlu Rehavam kral oldu. Rehavam akılsız biriydi. Bütün İsrail halkı onu kral olarak kabul etmek üzere toplanmıştı. Süleyman’ın onların üzerine ağır işler koymasından ve çok vergi ödetmesinden şikâyet ettiler.

Rehavam halka akılsızca cevap verdi: “Babam Süleyman’ın üzerinize ağır işler koyduğunu zannetmişsiniz, bundan sonra ben üzerinize daha ağır işler koyacağım ve sizi daha sert cezalandıracağım.”

İsrail halkının on oymağı Rehavam’a karşı başkaldırdı. Yalnızca iki oymağı ona sadık kaldı. Bunlar Yahuda Krallığı oldular.

İsrail’in Rehavam’a karşı başkaldıran öbür on oymağı Yarovam adında bir adamı kralları olarak kabul ettiler. Onlar ülkenin kuzey bölgesinde krallık kurdular ve İsrail Krallığı olarak adlandırıldılar.

Yarovam Tanrı’ya karşı başkaldırarak halkı günaha sürükledi. Yahuda’daki Tapınak’ta Tanrı’ya tapınmak yerine halkının tapınması için iki put dikti.

Yahuda ve İsrail krallıkları birbirine düşman oldular ve sık sık birbiriyle savaştılar.

Yeni İsrail Krallığı’nda bütün krallar kötüydü. Onların çoğu, kral olmak isteyen başka İsrailliler tarafından öldürüldü.

İsrail Krallığı’nın bütün kralları ve insanlarının çoğu putlara taparlardı. Putlara taparken çoğu zaman cinsel günahlar işler ve hatta çocuklarını kurban verirlerdi.

Yahuda’nın kralları Davut’un soyundandı. Aralarında adaletle hüküm süren ve Tanrı’ya tapan iyi insanlar da vardı. Fakat Yahuda’nın krallarının çoğu putlara tapan kötü ve bozuk kişilerdi. Bazı krallar çocuklarını yalancı ilâhlara kurban verdiler bile. Yahuda halkının çoğu Tanrı’ya karşı ayaklanıp başka ilâhlara kurban verdiler.

Öykünün Kutsal Kitap’taki yeri: 1. Krallar 1-6; 11-12​