ഉത്തമഗീതം

Chapter 1

അദ്ധ്യായം.1

¹ ശലോമോന്റെ ഉത്തമഗീതം.

² അവൻ തന്റെ അധരങ്ങളാൽ എന്നെ ചുംബിക്കട്ടെ;

     നിന്റെ പ്രേമം വീഞ്ഞിലും മേന്മയേറിയത്.

     ³ നിന്റെ തൈലം സുഗന്ധം പരത്തുന്നു;

     നിന്റെ നാമം പകർന്ന തൈലംപോലെ ഇരിക്കുന്നു;

     അതുകൊണ്ട് കന്യകമാർ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു.

     ⁴ നിന്റെ പിന്നാലെ എന്നെ കൊണ്ടുപോകുക; നാം ഓടിപ്പോകുക;

     രാജാവ് എന്നെ പള്ളിയറയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു;

     ഞങ്ങൾ നിന്നിൽ ഉല്ലസിച്ചാനന്ദിക്കും;

     നിന്റെ പ്രേമത്തെ വീഞ്ഞിനെക്കാൾ പ്രശംസിക്കും;

     നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നത് ഉചിതം തന്നെ.

     ⁵ യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, ഞാൻ കറുത്തവൾ എങ്കിലും

     കേദാര്യകൂടാരങ്ങളെപ്പോലെയും

     ശലോമോന്റെ തിരശ്ശീലകളെപ്പോലെയും അഴകുള്ളവൾ ആകുന്നു.

     ⁶ എനിക്ക് ഇരുൾനിറം ആയതിനാലും ,

     ഞാൻ വെയിൽകൊണ്ട് കറുത്തിരിക്കുകയാലും എന്നെ തുറിച്ചുനോക്കരുത്.

     എന്റെ അമ്മയുടെ പുത്രന്മാർ എന്നോട് കോപിച്ചു,

     എന്നെ മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങൾക്ക് കാവലാക്കി;

     എന്റെ സ്വന്തം മുന്തിരിത്തോട്ടം ഞാൻ കാത്തിട്ടുമില്ല.

     ⁷ എന്റെ പ്രാണപ്രിയനേ, പറഞ്ഞുതരുക:

     നീ ആടുകളെ മേയിക്കുന്നത് എവിടെ?

     ഉച്ചയ്ക്ക് കിടത്തുന്നത് എവിടെ?

     നിന്റെ ചങ്ങാതിമാരുടെ ആട്ടിൻ കൂട്ടങ്ങൾക്കരികിൽ

     ഞാൻ മുഖം മൂടിയവളെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നത് എന്തിന്?

     ⁸ സ്ത്രീകളിൽ അതിസുന്ദരിയേ, നീ അറിയുന്നില്ലെങ്കിൽ

     ആടുകളുടെ കാൽചുവട് പിന്തുടർന്ന്

     ഇടയന്മാരുടെ കൂടാരങ്ങളുടെ അരികിൽ നിന്റെ കുഞ്ഞാടുകളെ മേയിക്കുക.

     ⁹ എന്റെ പ്രിയേ, ഫറവോന്റെ രഥത്തിന് കെട്ടുന്ന

     പെൺകുതിരയോട് ഞാൻ നിന്നെ ഉപമിക്കുന്നു.

     ¹⁰ നിന്റെ കവിൾത്തടങ്ങൾ രത്നാഭരണങ്ങൾകൊണ്ടും

     നിന്റെ കഴുത്ത് മുത്തുമാലകൊണ്ടും ശോഭിച്ചിരിക്കുന്നു.

     ¹¹ ഞങ്ങൾ നിനക്ക് വെള്ളിമണികളോടു കൂടിയ

     സുവർണ്ണസരപ്പളിമാല ഉണ്ടാക്കിത്തരാം.

     ¹² രാജാവ് ഭക്ഷണത്തിനിരിക്കുമ്പോൾ

     എന്റെ ജടാമാംസി സുഗന്ധം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു.

     ¹³ എന്റെ പ്രിയൻ എനിക്ക് സ്തനങ്ങളുടെ മദ്ധ്യേ

     കിടക്കുന്ന മൂറിൻ കെട്ടുപോലെയാകുന്നു.

     ¹⁴ എന്റെ പ്രിയൻ എനിക്ക് ഏൻഗെദി മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളിലെ

     മയിലാഞ്ചിപ്പൂക്കുലപോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ¹⁵ എന്റെ പ്രിയേ, നീ സുന്ദരി, നീ സുന്ദരി തന്നെ;

     നിന്റെ കണ്ണ് പ്രാവിന്റെ കണ്ണുപോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ¹⁶ എന്റെ പ്രിയനേ, നീ സുന്ദരൻ, നീ മനോഹരൻ;

     നമ്മുടെ കിടക്കയും പച്ചയാകുന്നു.

     ¹⁷ നമ്മുടെ വീടിന്റെ ഉത്തരം ദേവദാരുവും

     കഴുക്കോൽ സരളവൃക്ഷവും ആകുന്നു.

Chapter 2

അദ്ധ്യായം.2

¹ ഞാൻ ശാരോനിലെ പനിനീർപുഷ്പവും

     താഴ്വരകളിലെ താമരപ്പൂവും ആകുന്നു.

     ² മുള്ളുകളുടെ ഇടയിൽ താമരപോലെ

     കന്യകമാരുടെ ഇടയിൽ എന്റെ പ്രിയ ഇരിക്കുന്നു.

     ³ കാട്ടുമരങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഒരു നാരകംപോലെ

     യൗവനക്കാരുടെ ഇടയിൽ എന്റെ പ്രിയൻ ഇരിക്കുന്നു;

     അതിന്റെ നിഴലിൽ ഞാൻ ആനന്ദത്തോടെ ഇരുന്നു;

     അതിന്റെ പഴം എന്റെ നാവിന് മധുരമായിരുന്നു.

     ⁴ അവൻ എന്നെ വീഞ്ഞുവീട്ടിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു;

     എന്റെ മീതെ അവൻ പിടിച്ചിരുന്ന കൊടി സ്നേഹമായിരുന്നു.

     ⁵ ഞാൻ പ്രേമവിവശയായിരിക്കുകയാൽ

     മുന്തിരിയട തന്ന് എന്നെ ശക്തീകരിക്കുവിൻ;

     നാരങ്ങാ തന്ന് എന്നെ തണുപ്പിക്കുവിൻ.

     ⁶ അവന്റെ ഇടം കൈ എന്റെ തലയിൻ കീഴിൽ ഇരിക്കട്ടെ;

     അവന്റെ വലം കൈ എന്നെ ആശ്ലേഷിക്കട്ടെ.

     ⁷ യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, വയലിലെ ചെറുമാനുകളാണ, പേടമാനുകളാണ,

     പ്രേമത്തിന് ഇഷ്ടമാകുവോളം

     അതിനെ ഇളക്കരുത്, ഉണർത്തുകയുമരുത്.

     ⁸ അതാ, എന്റെ പ്രിയന്റെ സ്വരം!

     അവൻ മലകളിന്മേൽ ചാടിയും കുന്നുകളിന്മേൽ കുതിച്ചുംകൊണ്ട് വരുന്നു.

     ⁹ എന്റെ പ്രിയൻ ചെറുമാനിനും കലമാൻകുട്ടിക്കും തുല്യൻ;

     ഇതാ, അവൻ നമ്മുടെ മതിലിന് പുറമേ നില്ക്കുന്നു;

     അവൻ കിളിവാതിലിലൂടെ നോക്കുന്നു;

     അഴിക്കിടയിൽകൂടി ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്നു.

     ¹⁰ എന്റെ പ്രിയൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത്:

     “എന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്കുക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരുക.

     ¹¹ ശീതകാലം കഴിഞ്ഞു; മഴയും മാറിപ്പോയല്ലോ.

     ¹² പുഷ്പങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ കാണായ്‌വരുന്നു;

     വള്ളിത്തല മുറിക്കുംകാലം വന്നിരിക്കുന്നു;

     കുറുപ്രാവിന്റെ ശബ്ദവും നമ്മുടെ നാട്ടിൽ കേൾക്കുന്നു.

     ¹³ അത്തിക്കായ്കൾ പഴുക്കുന്നു;

     മുന്തിരിവള്ളി പൂത്ത് സുഗന്ധം വീശുന്നു;

     എന്റെ പ്രിയേ, എഴുന്നേല്ക്കുക; എന്റെ സുന്ദരീ, വരുക.

     ¹⁴ പാറയുടെ പിളർപ്പിലും പർവ്വതച്ചെരിവിന്റെ മറവിലും ഇരിക്കുന്ന എന്റെ പ്രാവേ,

     ഞാൻ നിന്റെ മുഖം ഒന്നു കാണട്ടെ;

     നിന്റെ സ്വരം ഒന്നു കേൾക്കട്ടെ;

     നിന്റെ സ്വരം ഇമ്പമുള്ളതും മുഖം സൗന്ദര്യമുള്ളതും ആകുന്നു.

     ¹⁵ ഞങ്ങളുടെ മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങൾ പൂത്തിരിക്കുകയാൽ

     മുന്തിരിവള്ളി നശിപ്പിക്കുന്ന കുറുക്കന്മാരെ,

     ചെറുകുറുക്കന്മാരെത്തന്നെ പിടിച്ചുതരുവിൻ.

     ¹⁶ എന്റെ പ്രിയൻ എനിക്കുള്ളവൻ; ഞാൻ അവനുള്ളവൾ;

     അവൻ താമരകളുടെ ഇടയിൽ ആടുമേയ്ക്കുന്നു.

     ¹⁷ വെയിലാറി, നിഴൽ കാണാതെയാകുവോളം,

     എന്റെ പ്രിയനേ, നീ മടങ്ങിവന്ന് ദുർഘടപർവ്വതങ്ങളിലെ

     ചെറുമാനിനും കലമാൻകുട്ടിക്കും തുല്യനായിരിക്കുക.

Chapter 3

അദ്ധ്യായം.3

¹ രാത്രിസമയത്ത് എന്റെ കിടക്കയിൽ

     ഞാൻ എന്റെ പ്രാണപ്രിയനെ അന്വേഷിച്ചു;

     ഞാൻ അവനെ അന്വേഷിച്ചു; കണ്ടില്ലതാനും.

     ² ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് നഗരത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചു;

     “വീഥികളിലും വിശാലസ്ഥലങ്ങളിലും എന്റെ പ്രാണപ്രിയനെ അന്വേഷിക്കും” എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു;

     ഞാൻ അവനെ അന്വേഷിച്ചു; കണ്ടില്ല താനും.

     ³ നഗരത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന കാവല്ക്കാർ എന്നെ കണ്ടു;

     “എന്റെ പ്രാണപ്രിയനെ കണ്ടുവോ” എന്ന് ഞാൻ അവരോട് ചോദിച്ചു.

     ⁴ അവരെ വിട്ട് അല്പം മുന്നോട്ട് ചെന്നപ്പോൾ

     ഞാൻ എന്റെ പ്രാണപ്രിയനെ കണ്ടു.

     ഞാൻ അവനെ പിടിച്ച്, എന്റെ അമ്മയുടെ വീട്ടിലേക്കും

     എന്നെ പ്രസവിച്ചവളുടെ അറയിലേക്കും കൊണ്ടുവരുന്നതുവരെ അവനെ വിട്ടില്ല.

     ⁵ യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, ചെറുമാനുകളാണ, പേടമാനുകളാണ,

     പ്രേമത്തിന് ഇഷ്ടമാകുവോളം അതിനെ ഇളക്കരുത് ഉണർത്തുകയുമരുത്.

     ⁶ മൂറും കുന്തുരുക്കവും കൊണ്ടും

     കച്ചവടക്കാരന്റെ സകലവിധ സുഗന്ധചൂർണ്ണങ്ങൾകൊണ്ടും

     പരിമളമാക്കപ്പെട്ട പുകത്തൂൺപോലെ മരുഭൂമിയിൽനിന്ന് കയറിവരുന്നോരിവൻ ആര്?

     ⁷ ശലോമോന്റെ പല്ലക്ക് തന്നെ;

     യിസ്രായേൽ വീരന്മാരിൽ അറുപത് വീരന്മാർ അതിന്റെ ചുറ്റും ഉണ്ട്.

     ⁸ അവരെല്ലാവരും വാളെടുത്ത യുദ്ധസമർത്ഥന്മാർ;

     രാത്രിയിലെ ഭയം നിമിത്തം ഓരോരുത്തൻ അരയ്ക്ക് വാൾ കെട്ടിയിരിക്കുന്നു.

     ⁹ ശലോമോൻരാജാവ് ലെബാനോനിലെ മരംകൊണ്ട്

     തനിക്ക് ഒരു പല്ലക്ക് ഉണ്ടാക്കി.

     ¹⁰ അതിന്റെ തൂണുകൾ അവൻ വെള്ളി കൊണ്ടും

     ചാര് പൊന്നുകൊണ്ടും ഇരിപ്പിടം രക്താംബരംകൊണ്ടും ഉണ്ടാക്കി;

     അതിന്റെ അന്തർഭാഗം യെരൂശലേംപുത്രിമാരുടെ പ്രേമംകൊണ്ട്

     ചിത്രലിഖിതമായിരിക്കുന്നു.

     ¹¹ സീയോൻ പുത്രിമാരേ, നിങ്ങൾ പുറപ്പെട്ടു ചെന്ന്

     ശലോമോൻരാജാവിനെ അവന്റെ കല്യാണ ദിവസത്തിൽ,

     അവന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ ആനന്ദദിവസത്തിൽ തന്നെ,

     അവന്റെ അമ്മ അവനെ ധരിപ്പിച്ച കിരീടത്തോടുകൂടി കാണുവിൻ.

Chapter 4

അദ്ധ്യായം.4

¹ എന്റെ പ്രിയേ, നീ സുന്ദരി; നീ സുന്ദരി തന്നെ;

     നിന്റെ മൂടുപടത്തിൻ മദ്ധ്യേ നിന്റെ കണ്ണ്

     പ്രാവിൻ കണ്ണുപോലെ ഇരിക്കുന്നു;

     നിന്റെ തലമുടി ഗിലെയാദ് മലഞ്ചരിവിൽ

     കിടക്കുന്ന കോലാട്ടിൻകൂട്ടം പോലെയാകുന്നു.

     ² നിന്റെ പല്ല്, രോമം കത്രിച്ചിട്ട് കുളിച്ചു കയറിവരുന്ന

     ആടുകളെപ്പോലെ ഇരിക്കുന്നു;

     അവയിൽ ഒന്നും മച്ചിയായിരിക്കാതെ

     എല്ലാം ഇരട്ടപ്രസവിക്കുന്നു.

     ³ നിന്റെ അധരം കടുംചുവപ്പുനൂൽപോലെയും

     നിന്റെ വായ് മനോഹരവും ആകുന്നു;

     നിന്റെ ചെന്നികൾ നിന്റെ മൂടുപടത്തിനുള്ളിൽ

     മാതളപ്പഴത്തിൻ ഖണ്ഡംപോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ⁴ നിന്റെ കഴുത്ത് ആയുധശാലയായി പണിതിരിക്കുന്ന ദാവീദിൻ ഗോപുരത്തോടു സമം;

     അതിൽ ആയിരം പരിച തൂക്കിയിരിക്കുന്നു;

     അവ ഒക്കെയും വീരന്മാരുടെ പരിച തന്നെ.

     ⁵ നിന്റെ സ്തനം രണ്ടും താമരയ്ക്കിടയിൽ മേയുന്ന

     ഇരട്ട പിറന്ന രണ്ട് മാൻകുട്ടികൾക്ക് സമം.

     ⁶ വെയലാറി നിഴൽ കാണാതെയാകുവോളം

     ഞാൻ മൂറിൻമലയിലും കുന്തുരുക്കക്കുന്നിലും ചെന്നിരിക്കാം.

     ⁷ എന്റെ പ്രിയേ, നീ സർവ്വാംഗസുന്ദരി;

     നിന്നിൽ യാതൊരു ഊനവും ഇല്ല.

     ⁸ കാന്തേ ലെബാനോനെ വിട്ട് എന്നോടുകൂടി,

     ലെബാനോനെ വിട്ട് എന്നോടുകൂടി വരുക;

     അമാനാമുകളും ശെനീർ ഹെർമ്മോൻ കൊടുമുടികളും സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹകളും

     പുള്ളിപ്പുലികളുടെ പർവ്വതങ്ങളും വിട്ടു പോരുക.

     ⁹ എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ കാന്തേ,

     നീ എന്റെ ഹൃദയം അപഹരിച്ചിരിക്കുന്നു;

     ഒരു നോട്ടംകൊണ്ടും കഴുത്തിലെ മാല കൊണ്ടും

     നീ എന്റെ ഹൃദയം അപഹരിച്ചിരിക്കുന്നു.

     ¹⁰ എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ കാന്തേ,

     നിന്റെ പ്രേമം എത്ര മനോഹരം!

     വീഞ്ഞിനെക്കാൾ നിന്റെ പ്രേമവും

     സകലവിധ സുഗന്ധവർഗ്ഗത്തെക്കാൾ നിന്റെ തൈലത്തിന്റെ പരിമളവും എത്ര രസകരം!

     ¹¹ അല്ലയോ കാന്തേ, നിന്റെ അധരം തേൻകട്ട പൊഴിക്കുന്നു;

     നിന്റെ നാവിൻ കീഴിൽ തേനും പാലും ഉണ്ട്;

     നിന്റെ വസ്ത്രത്തിന്റെ സൗരഭ്യം ലെബാനോന്റെ സൗരഭ്യം പോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ¹² എന്റെ സഹോദരി, എന്റെ കാന്ത കെട്ടി അടച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു തോട്ടം,

     അടച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു നീരുറവ്,

     മുദ്രയിട്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കിണറ്.

     ¹³ നിന്റെ ചെടികൾ വിശിഷ്ടഫലങ്ങളോടു കൂടിയ മാതളത്തോട്ടം;

     മയിലാഞ്ചിയോടുകൂടി ജടാമാംസിയും,

     ¹⁴ ജടാമാംസിയും കുങ്കുമവും, വയമ്പും ലവംഗവും,

     സകലവിധ കുന്തുരുക്കവൃക്ഷങ്ങളും,

     മൂറും അകിലും മേൽത്തരമായ എല്ലാ സുഗന്ധവർഗ്ഗവും തന്നെ.

     ¹⁵ നീ തോട്ടങ്ങൾക്ക് ഒരു നീരുറവും, വറ്റിപ്പോകാത്ത കിണറും

     ലെബാനോനിൽനിന്ന് ഒഴുകുന്ന ഒഴുക്കുകളും തന്നെ.

     ¹⁶ വടക്കൻകാറ്റേ ഉണരുക; തെക്കൻ കാറ്റേ വരുക;

     എന്റെ തോട്ടത്തിൽനിന്ന് സുഗന്ധം വീശേണ്ടതിന്

     അതിന്മേൽ ഊതുക;

     എന്റെ പ്രിയൻ തന്റെ തോട്ടത്തിൽ വന്ന്

     അതിലെ വിശിഷ്ടഫലം ആസ്വദിക്കട്ടെ.

Chapter 5

അദ്ധ്യായം.5

¹ എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ കാന്തേ,

     ഞാൻ എന്റെ തോട്ടത്തിൽ വന്നിരിക്കുന്നു;

     ഞാൻ എന്റെ മൂറും സുഗന്ധവർഗ്ഗവും പെറുക്കി;

     ഞാൻ എന്റെ തേൻകട്ട തേനോടുകൂടി തിന്നും

     എന്റെ വീഞ്ഞ് പാലോടുകൂടി കുടിച്ചും ഇരിക്കുന്നു;

     സ്നേഹിതന്മാരേ, തിന്നുവിൻ; പ്രിയരേ, കുടിച്ചു മത്തരാകുവിൻ!

     ² ഞാൻ ഉറങ്ങുന്നു എങ്കിലും എന്റെ ഹൃദയം ഉണർന്നിരിക്കുന്നു.

     വാതില്ക്കൽ മുട്ടുന്ന എന്റെ പ്രിയന്റെ സ്വരം:

     “എന്റെ സഹോദരീ, എന്റെ പ്രിയേ,

     എന്റെ പ്രാവേ, എന്റെ നിഷ്കളങ്കേ, തുറക്കുക;

     എന്റെ ശിരസ്സ് മഞ്ഞുകൊണ്ടും

     കുറുനിരകൾ രാത്രിയിൽ പെയ്യുന്ന മഞ്ഞുകൊണ്ടും നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു”.

     ³ എന്റെ അങ്കി ഞാൻ ഊരിയിരിക്കുന്നു;

     അത് വീണ്ടും ധരിക്കുന്നത് എങ്ങനെ?

     ഞാൻ കാലുകൾ കഴുകിയിരിക്കുന്നു;

     അവയെ മലിനമാക്കുന്നത് എങ്ങനെ?

     ⁴ എന്റെ പ്രിയൻ വാതില്പഴുതിൽ കൂടി കൈ നീട്ടി;

     എന്റെ ഉള്ളം അവനെച്ചൊല്ലി ഉരുകിപ്പോയി.

     ⁵ എന്റെ പ്രിയന് തുറക്കേണ്ടതിന് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു;

     എന്റെ കൈ മൂറും, എന്റെ വിരൽ മൂറിൻ തൈലവും

     വാതിൽപിടികളിന്മേൽ പൊഴിഞ്ഞു.

     ⁶ ഞാൻ എന്റെ പ്രിയനു വേണ്ടി തുറന്നു

     എന്റെ പ്രിയനോ പൊയ്ക്കളഞ്ഞിരുന്നു;

     അവൻ സംസാരിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ വിവശയായിരുന്നു;

     ഞാൻ അന്വേഷിച്ചു; അവനെ കണ്ടില്ല;

     ഞാൻ അവനെ വിളിച്ചു; അവൻ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല.

     ⁷ നഗരത്തിൽ ചുറ്റി സഞ്ചരിക്കുന്ന കാവല്ക്കാർ എന്നെ കണ്ടു;

     അവർ എന്നെ അടിച്ച്, മുറിവേല്പിച്ചു;

     മതിൽകാവല്ക്കാർ എന്റെ മൂടുപടം എടുത്തുകളഞ്ഞു.

     ⁸ യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, നിങ്ങൾ എന്റെ പ്രിയനെ കണ്ടെങ്കിൽ

     “ഞാൻ പ്രേമവിവശയായിരിക്കുന്നു എന്ന് അവനെ അറിയിക്കണം”

     എന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളോട് ആണയിടുന്നു.

     ⁹ സ്ത്രീകളിൽ അതി സുന്ദരിയായുള്ളവളേ,

     നിന്റെ പ്രിയന് മറ്റ് പ്രിയന്മാരെക്കാൾ എന്തു വിശേഷതയുള്ളു?

     നീ ഇങ്ങനെ ഞങ്ങളോട് ആണയിടേണ്ടതിന്

     നിന്റെ പ്രിയന് മറ്റു പ്രിയന്മാരെക്കാൾ എന്തു വിശേഷതയുള്ളു?

     ¹⁰ എന്റെ പ്രിയൻ വെണ്മയും ചുവപ്പും ഉള്ളവൻ,

     പതിനായിരംപേരിൽ അതിശ്രേഷ്ഠൻ തന്നെ.

     ¹¹ അവന്റെ ശിരസ്സ് അതിവിശേഷമായ തങ്കം;

     അവന്റെ കുറുനിരകൾ ചുരുണ്ടും

     കാക്കയെപ്പോലെ കറുത്തും ഇരിക്കുന്നു.

     ¹² അവന്റെ കണ്ണ് നീർത്തോടുകളുടെ അരികത്തുള്ള പ്രാവുകൾക്ക് തുല്യം;

     അത് പാലുകൊണ്ട് കഴുകിയതും ചേർച്ചയായി പതിച്ചതും ആകുന്നു.

     ¹³ അവന്റെ കവിൾ സുഗന്ധസസ്യങ്ങളുടെ തടവും

     നറുന്തൈകളുടെ വാരവും,

     അവന്റെ അധരം താമരപ്പൂവുംപോലെ ഇരിക്കുന്നു;

     അതു മൂറിൻ തൈലം പൊഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു;

     ¹⁴ അവന്റെ കൈകൾ ഗോമേദകം പതിച്ചിരിക്കുന്ന സ്വർണ്ണദണ്ഡുകൾ;

     അവന്റെ ശരീരം നീലരത്നം പതിച്ച ദന്ത നിർമ്മിതം.

     ¹⁵ അവന്റെ തുട തങ്കച്ചുവട്ടിൽ നിർത്തിയ വെൺകൽത്തൂൺ;

     അവന്റെ രൂപം ലെബാനോനെപ്പോലെ,

     ദേവദാരുപോലെ തന്നെ ശ്രേഷ്ഠമാകുന്നു.

     ¹⁶ അവന്റെ വായ് ഏറ്റവും മധുരമുള്ളത്;

     അവൻ സർവ്വാംഗസുന്ദരൻ തന്നെ;

     യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, ഇവനത്രേ എന്റെ പ്രിയൻ;

     ഇവനത്രേ എന്റെ സ്നേഹിതൻ.

Chapter 6

അദ്ധ്യായം.6

¹ ++സ്ത്രീകളിൽ അതിസുന്ദരിയായുള്ളവളേ,

     നിന്റെ പ്രിയൻ എവിടെ പോയിരിക്കുന്നു?

     നിന്റെ പ്രിയൻ ഏതുവഴിക്ക് തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നു?

     ഞങ്ങൾ നിന്നോടുകൂടി അവനെ അന്വേഷിക്കാം.

     ² തോട്ടങ്ങളിൽ മേയിക്കുവാനും താമരപ്പൂക്കൾ പറിക്കുവാനും

     എന്റെ പ്രിയൻ തന്റെ തോട്ടത്തിൽ

     സുഗന്ധസസ്യങ്ങളുടെ തടങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു.

     ³ ഞാൻ എന്റെ പ്രിയനുള്ളവൾ;

     എന്റെ പ്രിയൻ എനിക്കുള്ളവൻ;

     അവൻ താമരകളുടെ ഇടയിൽ മേയ്ക്കുന്നു.

     ⁴ എന്റെ പ്രിയേ, നീ തിർസ്സാപോലെ സൗന്ദര്യമുള്ളവൾ;

     യെരൂശലേംപോലെ മനോഹരി,

     കൊടികളോടു കൂടിയ സൈന്യംപോലെ ഭയാവഹം.

     ⁵ നിന്റെ കണ്ണ് എന്നിൽനിന്ന് തിരിക്കുക;

     അത് എന്നെ ഭ്രമിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു;

     നിന്റെ തലമുടി ഗിലെയാദ് മലഞ്ചരിവിൽ

     കിടക്കുന്ന കോലാട്ടിൻകൂട്ടംപോലെയാകുന്നു.

     ⁶ നിന്റെ പല്ല് കുളിച്ച് കയറിവരുന്ന ആടുകളെപ്പോലെയിരിക്കുന്നു;

     അവയിൽ ഒന്നും മച്ചിയായിരിക്കാതെ

     എല്ലാം ഇരട്ട പ്രസവിക്കുന്നു.

     ⁷ നിന്റെ ചെന്നികൾ നിന്റെ മൂടുപടത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ

     മാതളപ്പഴത്തിന്റെ ഖണ്ഡംപോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ⁸ അറുപത് രാജ്ഞികളും എൺപത് വെപ്പാട്ടികളും

     അസംഖ്യം കന്യകമാരും ഉണ്ടല്ലോ.

     ⁹ എന്റെ പ്രാവും എന്റെ നിഷ്കളങ്കയുമായവളോ ഒരുത്തി മാത്രം;

     അവൾ തന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഏകപുത്രിയും

     തന്നെ പ്രസവിച്ചവൾക്ക് ഓമനയും ആകുന്നു;

     കന്യകമാർ അവളെ കണ്ട് ‘ഭാഗ്യവതി’ എന്ന് വാഴ്ത്തും;

     രാജ്ഞികളും വെപ്പാട്ടികളും കൂടെ അവളെ പുകഴ്ത്തും.

     ¹⁰ അരുണോദയംപോലെ ശോഭയും

     ചന്ദ്രനെപ്പോലെ സൗന്ദര്യവും സൂര്യനെപ്പോലെ നിർമ്മലതയും

     കൊടികളോടു കൂടിയ സൈന്യംപോലെ ഭയങ്കരത്വവും ഉള്ളോരിവൾ ആർ?

     ¹¹ ഞാൻ തോട്ടിനരികിലുള്ള സസ്യങ്ങളെ കാണേണ്ടതിനും

     മുന്തിരിവള്ളി തളിർക്കുകയും മാതളനാരകം പൂക്കുകയും ചെയ്തുവോ

     എന്ന് നോക്കേണ്ടതിനും അക്രോത്ത്തോട്ടത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു.

     ¹² എന്റെ അഭിലാഷം ഹേതുവായി ഞാൻ അറിയാതെ

     എന്റെ പ്രഭുജനത്തിൻ രഥങ്ങളുടെ ഇടയിൽ എത്തി. ¹³ മടങ്ങിവരുക, ശൂലേംകാരീ, മടങ്ങിവരുക;

     ഞങ്ങൾ നിന്നെ ഒന്ന് കണ്ടുകൊള്ളട്ടെ, മടങ്ങിവരുക, മടങ്ങിവരുക;

     നിങ്ങൾ മഹനയീമിലെ നൃത്തത്തെപ്പോലെ

     ശൂലേംകാരിയെ കാണുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്തിന്?

    

Chapter 7

അദ്ധ്യായം.7

¹ പ്രഭുകുമാരീ, ചെരിപ്പിട്ടിരിക്കുന്ന നിന്റെ കാല് എത്ര മനോഹരം!

     നിന്റെ ഉരുണ്ട നിതംബം സമർത്ഥനായ ശില്പിയുടെ പണിയായ ഭൂഷണം പോലെ ഇരിക്കുന്നു.

     ² നിന്റെ നാഭി, വൃത്താകാരമായ പാനപാത്രം പോലെയാകുന്നു;

     അതിൽ, കലക്കിയ വീഞ്ഞ് ഇല്ലാതിരിക്കുന്നില്ല;

     നിന്റെ ഉദരം താമരപ്പൂ ചുറ്റിയിരിക്കുന്ന ഗോതമ്പുകൂമ്പാരംപോലെ ആകുന്നു.

     ³ നിന്റെ സ്തനം രണ്ടും ഇരട്ടപിറന്ന രണ്ട് മാൻകുട്ടികൾക്ക് സമം.

     ⁴ നിന്റെ കഴുത്ത് ദന്തഗോപുരംപോലെയും

     നിന്റെ കണ്ണ് ഹെശ്ബോനിൽ ബാത്ത് റബ്ബീം വാതില്ക്കലെ കുളങ്ങൾപോലെയും

     നിന്റെ മൂക്ക് ദമാസ്കസിന് നേരെയുള്ള

     ലെബാനോൻ ഗോപുരംപോലെയും ഇരിക്കുന്നു.

     ⁵ നിന്റെ ശിരസ്സ് കർമ്മേൽപോലെയും

     നിന്റെ തലമുടി രക്താംബരംപോലെയും ഇരിക്കുന്നു;

     രാജാവ് നിന്റെ അളകങ്ങളാൽ ബദ്ധനായിരിക്കുന്നു.

     ⁶ പ്രിയേ, പ്രേമഭോഗങ്ങളിൽ നീ എത്ര സുന്ദരി, എത്ര മനോഹരി!

     ⁷ നിന്റെ ശരീരാകൃതി പനയോടും

     നിന്റെ സ്തനങ്ങൾ മുന്തിരിക്കുലയോടും സദൃശം!

     ⁸ “ഞാൻ പനമേൽ കയറും;

     അതിന്റെ മടൽ പിടിക്കും” എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു.

     നിന്റെ സ്തനങ്ങൾ മുന്തിരിക്കുലപോലെയും

     നിന്റെ മൂക്കിന്റെ വാസന നാരങ്ങയുടെ വാസനപോലെയും ആകട്ടെ.

     നിന്റെ അണ്ണാക്ക് മേല്ത്തരമായ വീഞ്ഞ്.

     ⁹ അത് എന്റെ പ്രിയന് മൃദുപാനമായി

     അധരത്തിലും പല്ലിലും കൂടി കടക്കുന്നതും ആകുന്നു.

     ¹⁰ ഞാൻ എന്റെ പ്രിയനുള്ളവൾ;

     അവന്റെ ആഗ്രഹം എന്നോടാകുന്നു.

     ¹¹ പ്രിയാ, വരുക; നാം വെളിംപ്രദേശത്ത് പോകുക;

     നമുക്ക് ഗ്രാമങ്ങളിൽ ചെന്ന് രാപാർക്കാം.

     ¹² അതികാലത്ത് എഴുന്നേറ്റ് മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളിൽ പോയി

     മുന്തിരിവള്ളി തളിർത്ത് പൂ വിടരുകയും

     മാതളനാരകം പൂക്കുകയും ചെയ്തുവോ എന്ന് നോക്കാം;

     അവിടെവച്ച് ഞാൻ നിനക്ക് എന്റെ പ്രേമം തരും.

     ¹³ ദൂദായിപഴം സുഗന്ധം വീശുന്നു;

     നമ്മുടെ വാതില്ക്കൽ സകലവിധ വിശിഷ്ടഫലവും ഉണ്ട്;

     എന്റെ പ്രിയാ, ഞാൻ നിനക്കായി പഴയതും പുതിയതും സംഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.

Chapter 8

അദ്ധ്യായം.8

¹ നീ എന്റെ അമ്മയുടെ മുലകുടിച്ച സഹോദരൻ ആയിരുന്നുവെങ്കിൽ!

     ഞാൻ നിന്നെ വെളിയിൽ കണ്ട് ചുംബിക്കുമായിരുന്നു;

     ആരും എന്നെ നിന്ദിക്കുകയില്ലായിരുന്നു.

     ² നീ എനിക്ക് ഉപദേശം തരേണ്ടതിന്

     ഞാൻ നിന്നെ അമ്മയുടെ വീട്ടിൽ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു;

     സുഗന്ധവർഗ്ഗം ചേർത്ത വീഞ്ഞും എന്റെ മാതളപ്പഴത്തിൻ ചാറും

     ഞാൻ നിനക്ക് കുടിക്കുവാൻ തരുമായിരുന്നു.

     ³ അവന്റെ ഇടങ്കൈ എന്റെ തലയിൻ കീഴെ ഇരിക്കട്ടെ;

     അവന്റെ വലങ്കൈ എന്നെ ആശ്ലേഷിക്കട്ടെ.

     ⁴ യെരൂശലേംപുത്രിമാരേ, പ്രേമത്തിന് ഇഷ്ടമാകുവോളം

     അതിനെ ഇളക്കരുത്, ഉണർത്തുകയുമരുത്

     എന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളോട് ആണയിട്ടപേക്ഷിക്കുന്നു.

     ⁵ മരുഭൂമിയിൽനിന്ന് തന്റെ പ്രിയന്റെ മേൽ

     ചാരിക്കൊണ്ട് വരുന്നോരിവൾ ആർ?

     നാരകത്തിൻ ചുവട്ടിൽവച്ച് ഞാൻ നിന്നെ ഉണർത്തി;

     അവിടെ വച്ചല്ലയോ നിന്റെ അമ്മ നിന്നെ പ്രസവിച്ചത്;

     അവിടെവച്ചല്ലയോ നിന്നെ പ്രസവിച്ചവൾക്ക് ഈറ്റുനോവ് കിട്ടിയത്.

     ⁶ എന്നെ ഒരു മുദ്രമോതിരമായി നിന്റെ ഹൃദയത്തിന്മേലും

     ഒരു മുദ്രമോതിരമായി നിന്റെ ഭുജത്തിന്മേലും വച്ചുകൊള്ളണമേ;

     പ്രേമം മരണംപോലെ ബലമുള്ളതും

     പത്നീവ്രതശങ്ക പാതാളംപോലെ കഠിനവുമാകുന്നു;

     അതിന്റെ ജ്വലനം അഗ്നിജ്വലനവും ഒരു ദിവ്യജ്വാലയും തന്നെ.

     ⁷ ഏറിയ വെള്ളങ്ങൾ പ്രേമത്തെ കെടുത്തുകയില്ല;

     നദികൾ അതിനെ മുക്കിക്കളയുകയില്ല.

     ഒരുവൻ തന്റെ ഗൃഹത്തിലുള്ള സർവ്വസമ്പത്തും

     പ്രേമത്തിനു വേണ്ടി കൊടുത്താലും അവൻ നിന്ദിതനായേക്കാം.

     ⁸ നമുക്ക് ഒരു ചെറിയ സഹോദരി ഉണ്ട്;

     അവൾക്ക് സ്തനങ്ങൾ വന്നിട്ടില്ല;

     നമ്മുടെ സഹോദരിക്ക് കല്യാണം പറയുന്ന നാളിൽ

     നാം അവൾക്ക് വേണ്ടി എന്ത് ചെയ്യും?

     ⁹ അവൾ ഒരു മതിൽ എങ്കിൽ അതിന്മേൽ

     ഒരു വെള്ളിമകുടം പണിയാമായിരുന്നു;

     ഒരു വാതിൽ എങ്കിൽ ദേവദാരുപ്പലകകൊണ്ട് അടയ്ക്കാമായിരുന്നു.

     ¹⁰ ഞാൻ മതിലും എന്റെ സ്തനങ്ങൾ ഗോപുരങ്ങൾപോലെയും ആയിരുന്നു;

     അന്ന് ഞാൻ അവന്റെ ദൃഷ്ടിയിൽ സമാധാനം പ്രാപിച്ചിരുന്നു.

     ¹¹ ശലോമോന് ബാൽഹാമോനിൽ ഒരു മുന്തിരിത്തോട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു.

     ആ മുന്തിരിത്തോട്ടം അവൻ കാവല്ക്കാരെ ഏല്പിച്ചു;

     അതിന്റെ പാട്ടമായിട്ട്, ഓരോവ്യക്തിയും

     ആയിരം പണം വീതം കൊണ്ടുവരേണ്ടിയിരുന്നു.

     ¹² എന്റെ സ്വന്തം മുന്തിരിത്തോട്ടം എന്റെ കൈവശം ഇരിക്കുന്നു;

     ശലോമോനേ, നിനക്ക് ആയിരവും

     ഫലം കാക്കുന്നവർക്ക് ഇരുനൂറും ഇരിക്കട്ടെ.

     ¹³ ഉദ്യാനനിവാസിനിയേ,

     സഖിമാർ നിന്റെ സ്വരം ശ്രദ്ധിച്ച് കേൾക്കുന്നു;

     അത് എന്നെയും കേൾപ്പിക്കണമേ.

     ¹⁴ എന്റെ പ്രിയാ നീ പരിമളപർവ്വതങ്ങളിലെ

     ചെറുമാനിനും കലമാൻകുട്ടിക്കും തുല്യനായി ഓടിപ്പോകുക.