योहान

Chapter 1

प्रस्तावना

¹ प्रारंभी शब्द होता शब्द देवासह होता आणि शब्द देव होता ² तोच प्रारंभी देवासह होता ³ सर्वकाही त्याच्याद्वारे झाले आणि जे काही झाले ते त्याच्यावांचून झाले नाही ⁴ त्याच्याठायी जीवन होते आणि ते जीवन मनुष्यमात्राचा प्रकाश होते ⁵ तो प्रकाश अंधारात प्रकाशतो तरी अंधाराने त्याला ग्रासले नाही ⁶ देवाकडून पाठविलेला एक मनुष्य प्रकट झाला त्याचे नाव योहान ⁷ तो साक्षीकरीता त्या प्रकाशाविषयी साक्ष द्यावी म्हणून आला ह्यासाठी की सर्वांनी त्याच्याद्वारे विश्वास ठेवावा ⁸ योहान तो प्रकाश नव्हता पण त्या प्रकाशाविषयी साक्ष द्यावी म्हणून आला ⁹ जो खरा प्रकाश प्रत्येक मनुष्याला प्रकाशित करतो तो जगात येणार होता ¹⁰ तो जगात होता व जग त्याच्याद्वारे निर्माण झाले तरी जगाने त्याला ओळखले नाही ¹¹ जे त्याचे स्वतःचे त्याकडे तो आला तरी त्याच्या स्वकीयांनी त्याचा स्वीकार केला नाही ¹² पण जितक्यांनी त्याचा स्वीकार केला म्हणजे त्याच्या नावावर विश्वास ठेवला तितक्यांना त्याने देवाची मुले होण्याचा अधिकार दिला ¹³ त्यांचा जन्म रक्त किंवा देहाची इच्छा किंवा मनुष्याची इच्छा ह्यापासून झाला नाही तर देवापासून झाला ¹⁴ शब्द देही झाला व त्याने आमच्यात वस्ती केली आणि आम्ही त्याचे गौरव पाहीले ते पित्यापसून आलेल्या एकुलत्या एकाचे गौरव असावे असे कृपा व सत्य ह्यांनी परिपूर्ण होते ¹⁵ योहान त्याच्याविषयी साक्ष देतो आणि मोठ्याने म्हणतो ज्याच्याविषयी मी सांगितले की माझ्यामागून जो येत आहे तो माझ्या पुढचा झाला आहे कारण तो माझ्या पूर्वी होता तो हाच आहे ¹⁶ त्याच्या पूर्णतेतून आपल्या सर्वांना कृपेवर कृपा मिळाली आहे ¹⁷ कारण नियमशास्त्र मोशेच्याद्वारे देण्यात आले होते कृपा व सत्य ही येशू ख्रिस्ताच्या द्वारे आले ¹⁸ देवाला कोणीहीं कधीच पाहिले नाही जो देवाचा एकुलता एक पुत्र जन्मलेला पित्याच्या उराशी असतो त्याने त्याला प्रकट केले आहे ¹⁹ आणि योहानाची साक्ष ही आहे जेव्हा यहूद्यांनी यरुशलेमेहून याजक व लेवी ह्यांना त्याला विचारायला पाठवले की आपण कोण आहा ²⁰ त्याने उघडपणे कबूल केले नाकारले नाही मी ख्रिस्त नाही असे त्याने कबूल केेले ²¹ तेव्हा त्यांनी त्याला विचारले तर मग आपण कोण आहात एलिया आहात का तो म्हणाला मी नाही आपण तो संदेष्टा आहा काय त्याने उत्तर दिले मी नाही ²² ह्यावरून ते त्याला म्हणाले आपण कोण आहा म्हणजे ज्यांनी आम्हाला पाठवले त्यांना आम्ही उत्तर देऊ स्वतःविषयी आपले काय म्हणणे आहे ²³ तो म्हणाला यशया संदेष्ट्याने सांगितल्याप्रमाणे परमेश्वराचा मार्ग नीट करा असे अरण्यात अोरडणाऱ्याची वाणी मी आहे ²⁴ आणि पाठविलेली माणसे परूश्यांपैकी होती ²⁵ आणि त्यांनी त्याला प्रश्न करून म्हटले आपण जर ख्रिस्त नाही किंवा एलिया नाही किंवा तो संदेष्टाहि नाही तर आपण बाप्तिस्मा का करता ²⁶ योहानाने त्यांना उत्तर दिले मी पाण्याने बाप्तिस्मा करतो पण तुम्ही ज्याला ओळखीत नाही असा एकजण तुम्हामध्ये उभा आहे ²⁷ तो माझ्यामागून येणारा आहे त्याच्या पायतणाचा बंद सोडावयास मी योग्य नाही ²⁸ यार्देनेच्या पलीकडील बेथानीत योहान बाप्तिस्मा करीत होता तेथे ह्या गोष्टी घडल्या ²⁹ दुसर्‍या दिवशी येशूला आपल्याकडे येतांना पाहून योहन म्हणाला हा पाहा जगाचे पाप हरण करणारा देवाचा कोकरा ³⁰ ज्याच्याविषयी मी म्हणालो की माझ्यामागून एकजण येत आहे तो माझ्या पुढचा झाला आहे कारण तो माझ्या पूर्वी होता तो हाच आहे ³¹ मी त्याला ओळखत नव्हतो तरी त्याने इस्राएलात प्रकट व्हावे म्हणून मी पाण्याने बाप्तिस्मा करीत आलो आहे ³² आणि योहानाने अशी साक्ष दिली की आत्मा कबुतरासारखा आकाशातून उतरत असतांना आणि त्याच्यावर स्थिर राहिलेला मी पाहिला ³³ मी तर त्याला ओळखत नव्हतो तरी मी पाण्याने बाप्तिस्मा करावा म्हणून ज्याने मला पाठवले त्याने मला सांगितले की तू ज्या कोणावर आत्मा उतरत असतांना आणि स्थिर राहिलेला पाहशील तोच पवित्र आत्म्याने बाप्तिस्मा करणारा आहे ³⁴ मी स्वतः पाहिले आहे आणि साक्ष दिली आहे की हा देवाचा पुत्र आहे ³⁵ त्यानंतर दुसर्‍या दिवशी योहान व त्याच्या शिष्यांतील दोघांसह उभा असता ³⁶ येशूला जातांना न्याहाळून पाहून म्हणाला हा पाहा देवाचा कोकरा ³⁷ त्याचे हे म्हणणे त्या दोघा शिष्यांनी ऐकले आणि ते येशूच्या मागोमाग निघाले ³⁸ तेव्हा येशू वळून त्यांना आपल्यामागे येताना पाहून म्हणाला तुम्ही काय शोधिता ते त्याला म्हणाले रब्बी म्हणजे गुरूजी आपण कोठे राहता ³⁹ तो त्यांना म्हणाला या म्हणजे पाहाल मग त्यांनी जाऊन तो कोठे राहतो ते बघितले आणि ते त्या दिवशी त्याच्या येथे राहिले तेव्हा तो सुमारे दहावा तास होता ⁴⁰ योहानाचे बोलणे ऐकून त्याच्यामागे जे दोघे जण गेले त्यांच्यापैकी एक शिमोन पेत्राचा भाऊ अंद्रिया हा होता ⁴¹ त्याला त्याचा सख्खा भाऊ शिमोन पहिल्याने भेटला व त्याला म्हणला आम्हाला मशिहा म्हणजे ख्रिस्त सांपडला आहे ⁴² त्याने त्याला येशूकडे आणले येशूने त्याच्याकडे न्याहाळून पाहून म्हटले तू योहानाचा पुत्र शिमोन आहेस तुला केफा म्हणजे पेत्र किंवा खडक म्हणतील ⁴³ दुसर्‍या दिवशी त्याने गालिलात जाण्याचा बेत केला आणि तेव्हा फिलिप्प त्याला भेटला येशूने त्याला म्हटले माझ्यामागे ये ⁴⁴ आता फिलिप्प बेथसैदाचा म्हणजे अंद्रिया व पेत्र ह्यांच्या गावचा होता ⁴⁵ फिलिप्पाला नथनेल भेटल्यावर तो त्याला म्हणाला ज्याच्याविषयी मोशेने नियमशास्त्रात लिहिले व तसेच संदेष्ट्यांनी लिहिले तो म्हणजे योसेफाचा पुत्र येशू नासरेथकर आम्हाला सापडला आहे ⁴⁶ नथनेल त्याला म्हणाला नासरेथमधून काहीतरी उत्तम निघू शकेल काय फिल्लीपाने त्याला म्हणाला येऊन पाहा ⁴⁷ नथनेल आपल्याकडे येत आहे हे येशूने बघितले व तो म्हणाला पाहा हा खरा इस्राएली आहे ह्याच्यात कपट नाही ⁴⁸ नथनेल त्याला म्हणाला आपणांला माझी ओळख कोठली येशूने त्याला उत्तर दीले तुला फिल्लीपाने बोलावले त्याआधी तू अंजिराच्या झाडाखाली होतास तेव्हाच मी तुला बघितले ⁴⁹ नथनेलाने उत्तर दिले गुरूजी आपण देवाचे पुत्र आहा आपण इस्राएलाचे राजे आहा ⁵⁰ येशूने त्याला उत्तर देऊन म्हटले मी तुला अंजिराच्या झाडाखाली पाहिले असे तुला सांगितले म्हणून तू विश्वास ठेवतोस काय तू ह्याच्यापेक्षा मोठ्या गोष्टी पाहशील ⁵¹ आणखी तो त्याला म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुम्ही ह्यापुढे आकाश उघडलेले आणि देवदूतांना मनुष्याच्या पुत्रावर चढत उतरत असलेले पहाल

Chapter 2

काना येथील लग्न

¹ नंतर तिसर्‍या दिवशी गालिलांतील काना येथे एक लग्न होते आणि येशूची आई तेथे होती ² येशूला व त्याच्या शिष्यांनाही लग्नाचे आमत्रंण होते ³ मग द्राक्षारस संपला तेव्हा येशूची आई त्याला म्हणाली त्यांच्याजवळ द्राक्षारस नाही ⁴ येशू तिला म्हणला बाई ह्याच्याशी तुझा माझा काय संबंध आहे माझी वेळ अजून आली नाही ⁵ त्याची आई नोकरांना म्हणाली हा तुम्हाला जे काही सांगेल ते करा ⁶ तेथे पाण्याचे सहा दगडी रांजण यहूद्यांच्या शुध्दीकरणाच्या रीतीप्रमाणे ठेवलेले होते त्यात दोन दोन तीन तीन मण पाणी मावेल असे ते होते ⁷ येशू त्यांना म्हणाला रांजन पाण्याने भरा आणि त्यांनी ते काठोकाठ भरले ⁸ मग त्याने नोकरांना सांगितले आता आता त्यातले काढून भोजनकारभार्‍याकडे घेऊन जा तेव्हा त्यांनी ते नेले ⁹ द्राक्षारस बनलेले पाणी भोजनकारभार्‍याने जेव्हा चाखले आणि तो कोठला होता हे त्याला माहीत नव्हते पण ज्या नोकरांनी पाणी काढले त्यांना माहीत होते तेव्हा भोजनकारभारी वराला बोलावून ¹⁰ त्याला म्हटले प्रत्येक मनुष्य अगोदर चांगला द्राक्षारस वाढतो आणि लोक यथेच्छ प्याले मग बेचव वाढतो पण तू तर चांगला द्राक्षारस आतापर्यंत ठेवला आहेस ¹¹ येशूने गालिलातील काना येथे आपल्या चिन्हांचा हा प्रारंभ करून आपले गौरव प्रकट केले आणि त्याच्या शिष्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला ¹² त्यानंतर तो त्याची आई त्याचे भाऊ व त्याचे शिष्य खाली कफर्णहूमास गेले पण ते तेथे फार दिवस राहिले नाहीत ¹³ मग यहूद्यांचा वल्हांडण सण जवळ आला व येशू यरूशलेमला वर गेला ¹⁴ आणि त्याला मंदिरात गुरे मेंढरे आणि कबुतरे विकणारे आणि सराफ हे बसलेले आढळले ¹⁵ तेव्हा त्याने दोर्‍यांचा एक कोरडा करून मेंढरे व गुरे ह्या सर्वांना मंदिरातून घालवून दिले सराफांचा खुर्दाही ओतून टाकला आणि चौरंग पालथे केले ¹⁶ व त्याने कबुतरे विकणार्‍यांना म्हटले ह्यांना येथून काढा माझ्या पित्याच्या घराची बाजारपेठ करू नका ¹⁷ तेव्हा तुझ्या मंदिराविषयीचा आवेश मला ग्रासून टाकील असा शास्त्रलेख असल्याचे त्याच्या शिष्यांना आठवले ¹⁸ त्यावरून यहूदी त्याला म्हणाले तुम्ही हे करता तर आम्हाला तुमच्या अधिकाराचे काय चिन्ह दाखवता ¹⁹ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले तुम्ही हे मंदिर मोडून टाका आणि मी तीन ते दिवसात उभारीन ²⁰ ह्यावरून यहूदी म्हणाले हे मंदिर बांधण्यास शेचाळीस वर्षे लागली आणि आणि तुम्ही हे तीन दिवसात उभारणार काय ²¹ तो तर आपल्या शरीररूपी मंदिराविषयी बोलला होता ²² म्हणून तो असे म्हणत असे हे तो मेलेल्यातून उठल्यावर त्याच्या शिष्यांना आठवले आणि त्यांनी शास्त्रलेखावर व येशूने उच्चारलेल्या वचनावर विश्वास ठेवला ²³ आता वल्हांडण सणाच्या वेळी तो यरुशलेमात असता त्याने केलेली चिन्हे पाहून पुष्कळ जणांनी त्याच्या नावावर विश्वास ठेवला ²⁴ असे असले तरी येशू त्यांना आेळखून असल्यामुळे त्याला स्वतःला त्यांच्यावर विश्वास नव्हता ²⁵ शिवाय मनुष्याविषयी कोणीही साक्ष द्यावी ह्याची त्याला गरज नव्हती कारण मनुष्यात काय आहे हे तो ओळखीत होता

Chapter 3

निकदेमाबरोबर संभाषण

¹ परूश्यांपैकी निकेदम नावाचा एक मनुष्य होता तो यहूद्यांचा एक अधिकारी होता ² तो रात्रीचा त्याच्याकडे येऊन म्हणाला गुरूजी आपण देवाकडून आलेले शिक्षक आहा हे आम्ही जाणतो कारण आपण जी चिन्हे करीत आहा ती कोणीही मनुष्य त्याच्याबरोबर देव असल्याशिवाय करू शकणार नाही ³ येशू त्याला म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो नव्याने जन्मल्यावांचून कोणालाही देवाचे राज्य पाहता येत नाही ⁴ निकदेम त्याला म्हणाला म्हातारा झालेला मनुष्य कसा जन्म घेऊ शकेल त्याला आपल्या आईच्या उदरात दुसऱ्यांदा जाणे व जन्म घेणे शक्य होईल काय ⁵ येशूने त्याला उत्तर दिले मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो पाण्यापासून व आत्म्यापासून जन्म घेतल्यावांचून कोणीही देवाच्या राज्यांत प्रवेश करू शकत नाही ⁶ देहापासून जन्मलेले देह आहेत आणि आत्म्यापासून जन्मलेले आत्मा आहेत ⁷ तुम्हाला नव्याने जन्मले पाहिजे असे मी तुम्हाला सांगितले ह्याचे आश्चर्य मानू नका ⁸ वारा पाहिजे तिकडे वाहतो आणि त्याचा आवाज तुम्ही ऐकता पण तो कोठून येतो आणि कोठे जातो हे तुम्हाला कळत नाही जो कोणी आत्म्यापासून जन्मलेला आहे त्याचे असेच आहे ⁹ निकदेमाने त्याला उत्तर देऊन म्हटले ह्या गोष्टी कशा होऊ शकतील ¹⁰ येशूने त्याला उत्तर देऊन म्हटले तुम्ही इस्राएलाचे गुरू असूनही तुम्हाला ह्या गोष्टी समजत नाही काय ¹¹ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जे आम्हाला ठाऊक आहे ते आम्ही सांगतो आणि आम्ही जे पाहिले आहे त्याची साक्ष देतो पण तुम्ही आमची साक्ष मानत नाही ¹² मी पृथ्वीवरच्या गोष्टी तुम्हाला सांगितल्या असता तुम्ही विश्वास ठेवत नाही मग मी स्वर्गातील गोष्टी जर तुम्हाला सांगितल्या तर तुम्ही कसा विश्वास ठेवाल ¹³ स्वर्गातून उतरलेला व स्वर्गात असलेला जो मनुष्याचा पुत्र त्याच्यावाचून कोणीही स्वर्गात चढून गेला नाही ¹⁴ जसा मोशेने अरण्यात सर्प उंच केला होता तसे मनुष्याच्या पुत्रालाहि उंच केले पाहिजे ¹⁵ ह्यासाठी की जो कोणी विश्वास ठेवतो त्याला त्याच्याठायी सार्वकालिक जीवन प्राप्त व्हावे ¹⁶ कारण देवाने जगावर एवढी प्रीती केली की त्याने आपला एकुलता एक पुत्र दिला ह्यासाठी की जो कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा नाश होऊ नये तर त्याला अनंतकाळचे जीवन मिळावे ¹⁷ कारण देवाने पुत्राला जगात पाठवले ते जगाचा न्याय करायला नाही पण त्याच्याद्वारे जगाचे तारण व्हावे म्हणून पाठवले ¹⁸ जो त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याचा न्याय होणार नाही पण जो विश्वास ठेवत नाही त्याचा न्याय झालेलाच आहे कारण त्याने देवाच्या एकुलत्या एक पुत्राच्या नावावर विश्वास ठेवला नाही ¹⁹ आणि न्याय हाच आहे की जगात प्रकाश आला आहे पण मनुष्यांनी प्रकाशापेक्षा अंधाराची आवड धरली कारण त्यांची कृत्ये वाईट होती ²⁰ कारण जो कोणी वाईट कृत्ये करतो तो प्रकाशाचा व्देष करतो आणि आपली कृत्ये उघडकीस येउ नयेत म्हणून प्रकाशाकडे येत नाही ²¹ पण जो सत्य आचरतो तो प्रकाशाकडे येतो ह्यासाठी की आपली कृत्ये देवाच्या ठायी केलेली आहेत हे उघड व्हावे ²² ह्यानंतर येशू व त्याचे शिष्य यहुदियाच्या प्रांतात आले आणि तेथे त्यांच्याबरोबर राहून तो बाप्तिस्मा करत होता ²³ आणि योहानदेखील शालिमाजवळ एनोन येथे बाप्तिस्मा करीत होता कारण तेथे पाणी पुष्कळ होते आणि लोक तेथे येऊन बाप्तिस्मा घेत असत ²⁴ कारण तोपर्यंत योहान तुरुंगात टाकला गेला नव्हता ²⁵ मग योहानाच्या शिष्यांचा एका यहूद्याबरोबर शुध्दीकरणाविषयी वादविवाद झाला ²⁶ ते योहानाकडे येऊन त्याला म्हणाले गुरूजी यार्देनेच्या पलीकडे जो आपल्याबरोबर होता आणि आपण ज्याच्याविषयी साक्ष दिली तो बाप्तिस्मा करीत आहे आणि त्याच्याकडे सगळे जात आहेत ²⁷ योहानाने उत्तर दिले मनुष्याला स्वर्गातून दिल्यावाचून काहीच मिळू शकत नाही ²⁸ मी ख्रिस्त नाही तर मी त्याच्यापुढे पाठविलेला आहे ह्याविषयी तुम्हीच माझे साक्षी आहात ²⁹ वधू ज्याची आहे तोच वर आहे आणि उभा राहून त्याचे बोलने जो एेकतो तो वराचा मित्र आहे त्याला वराच्या वाणीने अत्यानंद होतो तसा हा माझा आनंद पूर्ण झाला आहे ³⁰ त्याची वृध्दी व्हावी व माझा ऱ्हास व्हावा हे अवश्य आहे ³¹ जो वरून येतो तो सर्वांच्या वर आहे जो पृथ्वीवरचा आहे तो पृथ्वीचा आहे आणि पृथ्वीवरचे बोलतो जो स्वर्गातून येतो तो सर्वांच्या वर आहे ³² जे त्याने पाहिले आहे व ऐकले आहे त्याविषयी तो साक्ष देतो आणि त्याची साक्ष कोणी मानत नाही ³³ ज्याने त्याची साक्ष स्वीकारली आहे त्याने देव खरा आहे ह्यावर आपला शिक्का लावला आहे ³⁴ कारण ज्याला देवाने पाठवले आहे तो देवाची वचने बोलतो कारण तो आत्मा मोजून मापून देत नाही ³⁵ पिता पुत्रावर प्रीती करतो आणि त्याने सर्वकाही त्याच्याहाती दिले आहे ³⁶ जो पुत्रावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त झाले आहे परंतु जो पुत्राचे एेकत नाही त्याच्या दृष्टीस जीवन पडणार नाही पण देवाचा क्रोध त्याच्यावर राहतो

Chapter 4

येशू व शमरोनी स्त्री

¹ येशू योहानापेक्षा अधिक शिष्य करून त्यांचा बाप्तिस्मा करीत आहे हे परूश्यांच्या कानी गेले आहे असे जेव्हा प्रभूला कळले ² तरी येशू स्वतः बाप्तिस्मा करीत नव्हता पण त्याचे शिष्य करीत होते ³ तेव्हा तो यहुदीया सोडून पुन्हा गालीलांत गेला ⁴ आणि त्याला शोमरोनामधून जावे लागले ⁵ मग तो शोमरोनामधून सूखार नावाच्या नगरास आला ते याकोबाने आपला मुलगा योसेफ ह्याला दिलेल्या शेताजवळ होते ⁶ तेथे याकोबाची विहीर होती म्हणून प्रवासाने दमलेला येशू तसाच त्या विहिरीजवळ बसला तेव्हा सुमारे सहावा तास होता ⁷ तेथे एक शोमरोनी स्त्री पाणी काढाण्यास आली येशू तिला म्हणाला मला प्यायला दे ⁸ कारण त्याचे शिष्य गावात अन्न विकत घ्यायला गेले होते ⁹ तेव्हा ती शोमरोनी स्त्री त्याला म्हणाली आपण यहूदी असून माझ्यासरख्या एका शोमरोनी स्त्रीजवळ प्यायला पाणी मागता हे कसे कारण यहूदी शोमरोन्यांचे काही समाईक वापरीत नव्हते ¹⁰ येशूने तिला उत्तर दिले देवाचे दान म्हणजे काय आणि मला प्यायला दे असे तुला म्हणणारा कोण आहे हे तुला समजले असते तर तू त्याच्याजवळ मागितले असतेस आणि त्याने तुला जिवंत पाणी दिले असते ¹¹ ती स्त्री त्याला म्हणाली महाराज पाणी काढायला आपल्याजवळ पोहरा नाही व विहीर तर खोल आहे मग आपल्याजवळ ते जिवंत पाणी कोठून ¹² आमचा पूर्वज याकोब ह्याने ही विहीर आम्हाला दिली तो स्वतः त्याचे पुत्र व त्याची गुरेढोरे हिचे पाणी पीत असत त्याच्यापेक्षां आपण मोठे आहात काय ¹³ येशूने तिला उत्तर दिले जो कोणी हे पाणी पिईल त्याला पुन्हा तहान लागेल ¹⁴ परंतु मी देईन ते पाणी जो कोणी पिईल त्याला कधीहि तहान लागणार नाही जे पाणी मी त्याला देईन ते त्यांच्यामध्ये सार्वकालिक जीवनासाठी उपळत्या पाण्याचा झरा होईल ¹⁵ ती स्त्री त्याला म्हणाली महाराज मला तहान लागू नये व पाणी काढायला मला येथवर येणे भाग पडू नये म्हणून ते पाणी मला द्या ¹⁶ येशू तिला म्हणाला जा तुझ्या नवर्‍याला बोलावून आण ¹⁷ ती स्त्री म्हणाली मला नवरा नाही येशूने तिला म्हटले तू ठीक बोललीस की मला नवरा नाही ¹⁸ कारण तुला पाच नवरे होते आणि तुझ्याजवळ आता आहे तो तुझा नवरा नाही हे तू खरे बोललीस ¹⁹ ती स्त्री त्याला म्हणाली महाराज आपण संदेष्टे आहात हे आता मला समजले ²⁰ आमच्या पूर्वजांनी ह्याच डोंगरावर उपासना केली आणि तुम्ही म्हणता की जिथे उपासना केली पाहिजे ते स्थान यरुशलेमेत आहे ²¹ येशू तिला म्हणाला बाई माझ्यावर विश्वास ठेव तुम्ही ह्या डोंगरावर आणि यरुशलेमेत पण पित्याची उपासना करणार नाही अशी घटका येत आहे ²² तुम्ही ज्याला ओळखीत नाही अशाची उपासना करता आम्हाला ठाऊक आहे अशाची उपासना आम्ही करतो कारण यहूद्यांतूनच तारण आहे ²³ तरी खरे उपासक आत्म्याने व खरेपणाने पित्याची उपासना करतील अशी वेळ येत आहे किंबहुना आलीच आहे कारण आपले उपासक असे असावेत अशी पित्याची इच्छा आहे ²⁴ देव आत्मा आहे आणि त्याच्या उपासकांनी त्याची उपासना आत्म्याने व खरेपणाने केली पाहिजे ²⁵ ती स्त्री त्याला म्हणाली मी जाणते की मशीहा ज्याला ख्रिस्त म्हणतात तो येणार आहे हे मला माहित आहे तो येईल तेव्हा तो सर्व गोष्टी सांगेल ²⁶ येशू तिला म्हणाला तुझ्याशी बोलणारा मीच तो आहे ²⁷ इतक्यात त्याचे शिष्य आले आणि तो एका स्त्रीबरोबर बोलत आहे ह्याचे त्यांना आश्चर्य वाटले तरी कोणी असे म्हटले नाही की आपण काय विचारत आहा किंवा आपण तिच्याशी का बोलत आहा ²⁸ त्या स्त्रीने तेव्हा आपला पाण्याचा घडा तेथेच टाकून नगरात गेली आणि लोकांना म्हणाली ²⁹ चला मी केलेले सर्वकाही ज्याने मला सांगितले तो मनुष्य पाहा तोच ख्रिस्त असेल काय ³⁰ तेव्हा ते नगरातून निघून त्याच्याकडे येऊ लागले ³¹ त्याचे शिष्य त्याला विनंती करून म्हणाले गुरूजी काहीतरी खाऊन घ्या ³² पण तो त्यांना म्हणाला तुम्हाला माहीत नाही असे अन्न माझ्याजवळ खायला आहे ³³ ह्यावरून शिष्य एकमेकांस म्हणू लागले ह्याला कोणी खायला आणून दिले असेल काय ³⁴ येशू त्यांना म्हणाला ज्याने मला पाठवले त्याच्या इच्छेप्रमाण करावे व त्याचे कार्य सिध्दीस न्यावे हेच माझे अन्न आहे ³⁵ अजून चार महिन्यांचा अवकाश आहे मग कापणी येईल असे तुम्ही म्हणता की नाही पाहा मी तुम्हाला म्हणतो आपली नजर वर करून शेते पाहा ती कापणीसाठी पांढरी होऊन चुकली आहेत ³⁶ कापणारा मजुरी मिळवतो व सार्वकालिक जीवनासाठी पीक गोळा करतो ह्यासाठी की पेरणाऱ्याने व कापणी करणाऱ्यानेही एकत्र आनंद करावा ³⁷ एक पेरतो आणि दुसरा कापतो अशी जी म्हण आहे ती ह्या बाबतीत खरी आहे ³⁸ ज्यासाठी तुम्ही कष्ट केले नाहीत ते कापायला मी तुम्हाला पाठवले दुसर्‍यांनी कष्ट केले होते व तुम्ही त्यांच्या कष्टात वाटेकरी झाला आहात ³⁹ मी केलेले सर्वकाही त्याने मला सांगितले अशी साक्ष देणाऱ्या त्या स्त्रीच्या बोलण्यावरून त्या नगरातल्या पुष्कळ शोमरोनी लोकांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला ⁴⁰ म्हणून शोमरोनी त्याच्याकडे आल्यावर त्यांनी त्याला आपल्याबरोबर राहायची विनंती केली मग तो तेथे दोन दिवस राहिला ⁴¹ आणखी कितीतरी लोकांनी त्याच्या वचनावरून विश्वास धरला ⁴² आणि ते त्या स्त्रीला म्हणाले आता तुझ्या बोलण्यावरूनच आम्ही विश्वास धरतो असे नाही कारण आम्ही स्वतः ऐकले आहे व हा खरोखर जगाचा तारणारा आहे हे आम्हाला समजले आहे ⁴³ मग त्या दोन दिवसानंतर तो तेथून गालिलात निघून गेला ⁴⁴ कारण येशूने स्वतः साक्ष दिली की संदेष्ट्याला स्वतःच्या देशात मान मिळत नाही ⁴⁵ म्हणून तो गालिलात आल्यावर गालीलकरांनी त्याचे स्वागत केले कारण त्याने सणात यरुशलेमात केलेल्या सर्व गोष्टी त्यांनी पाहिल्या होत्या कारण तेही सणाला गेले होते ⁴⁶ नंतर तो गालिलातील काना येथे पुन्हा आला तेथे त्याने पाण्याचा द्राक्षारस केला होता त्या स्थळी कोणीएक अंमलदार होता त्याचा मुलगा कफर्णहूमात आजारी होता ⁴⁷ येशू यहुदीयातून गालिलात आला आहे हे एेकून तो त्याच्याकडे गेला आणि त्याने खाली येऊन आपल्या मुलाला बरे करावे अशी त्याने विनंती केली कारण तो मरायला टेकला होता ⁴⁸ त्यावर येशू त्याला म्हणाला तुम्ही चिन्हे आणि अद्भूते बघितल्याशिवाय विश्वास ठेवणारच नाही ⁴⁹ तो अंमलदार त्याला म्हणाला प्रभूजी माझे मूल मरण्यापूर्वी आपण खाली येण्याची कृपा करा ⁵⁰ येशू त्याला म्हणाला जा तुमचा मुलगा वाचला आहे तेव्हा तो मनुष्य त्याला येशूने म्हटलेल्या वचनावर विश्वास ठेवून आपल्या मार्गाने निघून गेला ⁵¹ आणि तो खाली जात असता त्याचे दास त्याला भेटून म्हणाले आपला मुलगा वाचला आहे ⁵² तेव्हा कोणत्या तासापासून त्याच्यात सुधारणा होऊ लागली म्हणून त्याने त्यांना प्रश्न केला आणि ते त्याला म्हणाले काल सातव्या ताशी त्याचा ताप गेला ⁵³ ह्यावरून ज्या ताशी येशूने त्याला सांगितले होते की तुमचा मुलगा वाचला आहे त्याच ताशी हे झाले असे बापाने आेळखले आणि त्याने स्वतः व त्याच्या सर्व घराण्याने विश्वास ठेवला ⁵⁴ येशू यहुदीयांतून गालीलांत आल्यावर त्याने पुन्हा जे दुसरे चिन्ह केले ते हे

Chapter 5

बेथसैदा तळ्याजवळचा पंगू मनुष्य

¹ त्यानंतर यहूद्यांचा सण होता आणि येशू यरूशलेमेस वर गेला ² यरूशलेमेस मेंढरे दरवाज्याजवळ एक तळे आहे ज्याला इब्री भाषेत बेथेसदा म्हणतात त्याच्याजवळ पाच पडव्या आहेत ³ त्यामध्ये रोगी आंधळे लंगडे लुळे ह्यांचा मोठा समुदाय पडलेला असे ⁴ कारण की देवदूत वेळोवेळी तळ्यांत उतरून पाणी हलवत असे आणि पाणी हलवल्यानंतर त्यामध्ये प्रथम जो जाईल त्यास कोणताही रोग असला तरी तो बरा होत असे. ⁵ तेथे अडतीस वर्षे आजारी असलेला कोणीएक मनुष्य होता ⁶ येशूने त्याला पडलेले पाहीले व त्याला तसे पडून आता बराच काळ लोटला हे ओळखून त्याला म्हटले तुला बरे होण्याची इच्छा आहे काय ⁷ त्या आजारी मनुष्याने त्याला उत्तर दिले महाराज पाणी हालविले जाते तेव्हा मला तळ्यात सोडायला माझ्याजवळ कोणी नाही आणि मी जातो न जातो तोच दुसरा कोणीतरी माझ्या आधी उतरतो ⁸ येशू त्याला म्हणाला ऊठ आपली बाज उचलून घेऊन चालू लाग ⁹ लगेच तो मनुष्य बरा झाला व आपली बाज उचलून चालू लागला त्या दिवशी शब्बाथ होता ¹⁰ ह्यावरून यहूदी त्या बऱ्या झालाल्या मनुष्याला म्हणाले आज शब्बाथ आहे बाज उचलणे तुला योग्य नाही ¹¹ त्याने त्यांना उत्तर दिले ज्यानं मला बरे केले त्यानेच मला सांगितले की आपली बाज उचलून घेऊन चालू लाग ¹² त्यांनी त्याला विचारले आपली बाज उचलून चाल असे ज्याले तुला म्हटले तो मनुष्य कोण आहे ¹³ पण तो कोण होता हे त्या बऱ्या झालेल्या माणसाला माहित नव्हते कारण त्याठिकाणी लोकसमुदाय असल्यामुळे येशू निसटून गेला होता ¹⁴ त्यानंतर तो येशूला मंदिरात भेटला तेव्हा तो त्याला म्हणाला पाहा तू बरा झाला आहेस आतापासून पाप करू नकोस करशील तर तुझे पूर्वीपेक्षा अधिक वाईट होईल ¹⁵ त्या मनुष्याने जाऊन यहूद्यांना सांगितले ज्याने मला बरे केले तो येशू आहे ¹⁶ ह्या कारणावरून यहूदी येशूच्या पाठीस लागले कारण तो शब्बाथ दिवशी अशी कामे करत असे ¹⁷ येशूने त्यांना उत्तर दिले माझा पिता अाजपर्यंत काम करीत आहे आणि मीही काम करीत आहे ¹⁸ ह्यामूळे तर यहूदी त्याला जिवे मारण्याची अधिकच खटपट करू लागले कारण त्याने शब्बाथ मोडला एवढेच नाही पण देवाला स्वतःचा पिता म्हणून त्याने स्वतःला देवासमान केले होते ¹⁹ ह्यावरून येशूने त्यांना उत्तर दिले मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो पुत्र पित्याला जे काही करताना पाहतो त्यावाचून कांहीही त्याला स्वतः होऊन करता येत नाही कारण तो जे काही करतो ते पुत्रही तसेच करतो ²⁰ कारण पिता पुत्रावर प्रीती करतो आणि तो स्वतः जे काही करतो ते त्याला दाखवतो आणि तुम्ही आश्चर्य कराव म्हणून तो ह्याहून मोठी कामे त्याला दाखवील ²¹ कारण पिता जसा मेलेल्यांना उठवून जिवंत करतो तसा पुत्रही पाहिजे त्यांना जिवंत करतो ²² पिता कोणाचा न्याय करीत नाही तर न्याय करण्याचे सर्व काम त्याने पुत्राकडे सोपवून दिले आहे ²³ ह्यासाठी की जसा पित्याचा सन्मान करतात तसा पुत्राचाही सन्मान सर्वांनी करावा जो पुत्राचा सन्मान करत नाही तो ज्याने मला पाठवले त्या पित्याचा सन्मान करत नाही ²⁴ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जो माझे वचन ऐकतो आणि ज्याने मला पाठवले त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त झाले आहे आणि त्याच्यावर न्यायाचा प्रसंग येणार नाही तो मरणातून जीवनात पार गेला आहे ²⁵ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो की मेलेले लोक देवाच्या पुत्राचा आवाज ऐकतील व जे एेकतील ते जिवंत होतील अशी वेळ येत आहे किंबहुना आता आलीच आहे ²⁶ कारण पित्याच्या ठायी जसे स्वतःचे जीवन आहे तसे पुत्राच्या ठायीही स्वतःचे जीवन असावे असे त्याने त्याला दिले ²⁷ आणि तो मनुष्याचा पुत्र आहे ह्या कारणास्तव न्यायनिवाडा करण्याचा अधिकारही त्याला दिला ²⁸ त्याचे आश्चर्य करू नका कारण जेव्हा कबरात असलेले सर्व त्याचा आवाज ऐकतील अशी घटका येत आहे ²⁹ आणि ज्याने सत्कर्मे केली ते जीवनाच्या पुनरुत्थानासाठी व ज्यांनी दुष्कर्मे केली ते न्यायाच्या पुनरुत्थानासाठी बाहेर येतील ³⁰ मला स्वतः होऊन काही करता येत नाही जसे मी ऐकतो तसा न्यायनिवाडा करतो आणि माझा निवाडा योग्य आहे कारण मी स्वतःच्या इच्छेप्रमाणे नाही तर ज्याने मला पाठवले त्याच्या इच्छेप्रमाणे करायला पाहतो ³¹ मी जर स्वतःविषयी साक्ष दिली तर माझी साक्ष खरी नाही ³² माझ्याविषयी साक्ष देणारा दुसरा आहे आणि मला माहीत आहे की माझ्याविषयी तो साक्ष देतो ती साक्ष खरी आहे ³³ तुम्ही योहानाकडे पाठवून विचारले व त्याने सत्याविषयी साक्ष दिली ³⁴ पण मी मनुष्याची साक्ष मान्य करीत नाही तथापी तुम्हाला तारण प्राप्त व्हावे म्हणून मी हे सांगतो ³⁵ तो जळता व प्रकाशणारा दिवा होता आणि तुम्ही काही काळ त्याच्या प्रकाशात हर्ष करण्यास राजी झालात ³⁶ परंतु माझ्याजवळ जी साक्ष आहे ती योहानाच्या साक्षीपेक्षा मोठी आहे कारण जी कार्ये सिध्दीस नेण्याचे पित्याने माझ्याकडे सोपवले आहे म्हणजे जी कार्ये मी करतो तीच माझ्याविषयी साक्ष देतात की पित्याने मला पाठवले आहे ³⁷ आणखी ज्या पित्याने मला पाठवले आहे त्यानेच माझ्याविषयी साक्ष दिली आहे तुम्ही त्याची वाणी कधीही ऐकली नाही व त्याचे स्वरूपही पाहिले नाही ³⁸ त्याचे वचन तुम्ही आपणांमध्ये दृढ राखले नाही कारण ज्याला त्याने पाठवले त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवला नाही ³⁹ तुम्ही शास्त्रलेख शोधता कारण तुम्ही मानता की त्याद्वारे आपल्याला सार्वकालिक जीवन मिळेल आणि तेच माझ्याविषयी साक्ष देणारे आहेत ⁴⁰ पण तुम्ही आपल्याला जीवन मिळावे म्हणून माझ्याकडे येऊ इच्छीत नाही ⁴¹ मी मनुष्याकडून प्रशंसा करून घेत नाही ⁴² परंतु मी तुम्हाला ओळखले आहे की तुमच्यात देवाविषयी प्रीती नाही ⁴³ मी आपल्या पित्याच्या नावाने आलो आहे पण तुम्ही माझा स्वीकार करत नाही दुसरा कोणी स्वतःच्या नावाने आला तर तुम्ही त्याचा स्वीकार कराल ⁴⁴ जे तुम्ही एकमेकांकडून प्रशंसा करून घेता आणि जो एकच देव आहे त्याच्याकडून प्रशंसा करून घेण्याची खटपट करत नाही त्या तुम्हाला विश्वास ठेवता येणे कसे शक्य आहे ⁴⁵ मी पित्यासमोर तुमच्यावर आरोप करीन असे मानू नका तुम्ही ज्याच्यावर आशा ठेवता तो मोशेच तुमच्यावर आरोप लावणार आहे ⁴⁶ कारण तुम्ही मोशेवर विश्वास ठेवला असता तर माझ्यावर विश्वास ठेवला असता कारण त्याने माझ्याविषयी लिहिले आहे ⁴⁷ पण तुम्ही त्याच्या लिखाणावर विश्वास ठेवत नाही तर माझ्या वचनांवर कसा विश्वास ठेवाल

Chapter 6

पांच हजारांना जेवू घालणे

¹ ह्यानंतर येशू गालील समुद्राच्या दुसर्‍या बाजूस गेला हा तिबिर्याचा समुद्र ² तेव्हा मोठा लोकसमुदाय त्याच्या मागोमाग चालला कारण आजारी असलेल्यांवर तो जी चिन्हे करीत होता ती त्यांनी पाहिली होती ³ येशू डोंगरावर जाऊन तेथे आपल्या शिष्यांबरोबर बसला ⁴ आता वल्हांडण हा यहूद्यांचा सण जवळ आला होता ⁵ तेव्हा येशू दृष्टी वर करून व लोकांचा जमाव आपल्याकडे येत आहे असे पाहून फिलिप्पाला म्हणाला आपण ह्या लोकांना खायला भाकरी कोठून विकत आणणार ⁶ हे तर त्याने त्याची परीक्षा पाहण्याकरता म्हटले कारण आपण काय करणार अाहोत हे त्याला ठाऊक होते ⁷ फिलिप्पाने त्याला उत्तर दिले त्यांच्यातल्या प्रत्येकाने थोडेथोडे घेतले तरी दोनशे रूपयांच्या भाकरी पुरणार नाहीत ⁸ त्याच्या शिष्यांतला एकजण शिमोन पेत्राचा भाऊ अंद्रिया त्याला म्हणाला ⁹ येथे एक लहान मुलगा आहे त्याच्याजवळ पाच जवाच्या भाकरी आणि दोन मासळ्या आहेत परंतु इतक्यांना कशा पुरणार ¹⁰ येशू म्हणाला लोकांना बसवा त्या जागी पुष्कळ गवत होते तेव्हा तेथे जे सुमारे पाच हजार पुरूष होते ते बसले ¹¹ येशूने त्या पाच भाकरी घेतल्या आणि त्याने उपकार मानल्यावर त्या बसलेल्याना वाटून दिल्या तसेच त्या मासळ्यांतून त्यांना हवे होते तितके दिले ¹² ते तृप्त झाल्यावर त्याने आपल्या शिष्यांना सांगितले उरलेले तुकडे गोळा करा म्हणजे कशाचा नाश होऊ नये ¹³ मग जेवणार्‍यांना पुरे झाल्यावर त्यांनी जवाच्या पाच भाकरींचे उरलेले तुकडे गोळा करून बारा टोपल्या भरल्या ¹⁴ तेव्हा त्याने केलेले चिन्ह पाहून ती माणसे म्हणू लागली जगात जो संदेष्टा येणार आहे तो खरोखर हाच आहे ¹⁵ मग ते येउन आपणास राजा करण्याकरिता बळजबरीने धरण्याच्या बेतात आहेत हे ओळखून येशू पुन्हा डोंगरावर एकटाच निघून गेला ¹⁶ संध्याकाळ झाल्यावर त्याचे शिष्य खाली समुद्राकडे गेले ¹⁷ आणि एका मचव्यांत बसून समुद्राच्या दुसर्‍या बाजूस कफर्णहूमकडे जाऊ लागले आता अंधार झाला होता आणि येशू त्यांच्याकडे आला नव्हता ¹⁸ आणि मोठा वारा सुटून समुद्र खवळू लागला होता ¹⁹ मग त्यांनी सुमारे कोस सव्वा कोस वल्हवून गेल्यावर त्यांनी येशूला समुद्रावरून मचव्याकडे जवळ चालत येताना पाहिले आणि त्यांना भय वाटले ²⁰ पण तो त्यांना म्हणाला मी आहे भिऊ नका ²¹ म्हणून त्याला तारवात घेण्याची त्यांना इच्छा झाली तेवढ्यात त्यांला जायचे होते त्या ठिकाणी तारू किनाऱ्यास लावले ²² दुसर्‍या दिवशी जो लोकसमुदाय समुद्राच्या दुसर्‍या बाजूस उभा होता त्यांने पाहिले की ज्या लहान तारवात त्याचे शिष्य बसले होते त्याच्याशिवाय तेथे दुसरे तारू नव्हते आणि येशू आपल्या शिष्यांबरोबर त्या तारवावर चढला नव्हता तर त्याचे शिष्य मात्र निघून गेले होते ²³ तरी प्रभूने उपकार मानल्यावर त्यांनी जेथे भाकर खाल्ली त्या ठिकाणाजवळ तिबिर्याहून दुसरे लहान मचवे आले होते ²⁴ तेथे येशू नाही व त्याचे शिष्यही नव्हते हे जेव्हा लोकांनी बघितले तेव्हा त्यांनीही मचवे घेतले व येशूला शोधीत ते कफर्णहूमला आले ²⁵ आणि तो त्यांना समुद्राच्या पलीकडे भेटला तेव्हा ते त्याला म्हणाले गुरूजी आपण इकडे कधी आलात ²⁶ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुम्ही चिन्हे बघितलीत म्हणून नाही पण त्या भाकरीतून खाल्लेत आणि तृप्त झालात म्हणून माझा शोध करता ²⁷ नष्ट होणार्‍या अन्नासाठी श्रम करू नका पण सार्वकालिक जीवनाकरता टिकणार्‍या अन्नासाठी श्रम करा मनुष्याचा पुत्र ते तुम्हास देईल कारण त्याच्यावर देवपित्याने शिक्का मारला आहे ²⁸ तेव्हा ते त्याला म्हणाले आम्ही देवाची कामे करावीत म्हणून काय करावे ²⁹ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले देवाचे काम हेच आहे की ज्याला त्याने पाठवले आहे त्याच्यावर तुम्ही विश्वास ठेवावा ³⁰ म्हणून ते त्याला म्हणाले असे कोणते चिन्ह आपण दाखवता की ते बघून आम्ही आपल्यावर विश्वास ठेवावा आपण कोणते कृत्य करता ³¹ आमच्या पूर्वजांनी अरण्यात मान्ना खाल्ला असे लिहीले अाहे की त्याने त्यास स्वर्गातून भाकर खाण्यास दिली ³² तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो मोशेने तुम्हाला स्वर्गातील भाकर दिली असे नाही तर माझा पिता स्वर्गातून येणारी खरी भाकर तुम्हाला देतो ³³ कारण जी स्वर्गातून उतरते व जगाला जीवन देते तीच देवाची भाकर होय ³⁴ तेव्हा ते त्याला म्हणाले प्रभूजी ही भाकर आम्हाला नित्य द्या ³⁵ तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला मीच जीवनाची भाकर आहे माझ्याकडे जो येतो त्याला कधीही भूक लागणार नाही आणि जो माझ्यावर विश्वास ठेवतो त्याला कधीही तहान लागणार नाही ³⁶ परंतु तुम्ही मला पाहीले असताही विश्वास ठेवत नाही असे मी तुम्हाला सांगितले ³⁷ पिता जे मला देतो ते सर्व माझ्याकडे येईल आणि माझ्याकडे जो येतो त्याला मी कधीच घालवणार नाही ³⁸ कारण मी स्वर्गातून आलो तो स्वतःच्या इच्छेप्रमाणे करायला नाही पण ज्याने मला पाठवले त्याच्या इच्छेप्रमाणे करायला आलो आहे ³⁹ आणि ज्याने मला पाठवले त्याची इच्छा हीच आहे की त्याने मला जे सर्व दिले आहे त्यातून मी काहीही हरवू नये पण शेवटच्या दिवशी मी ते उठवावे ⁴⁰ माझ्या पित्याची इच्छा हीच आहे की जो कोणी पुत्राला पाहून त्याच्यावर विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त व्हावे त्याला मीच शेवटल्या दिवशी उठवीन ⁴¹ मी स्वर्गातून उतरलेली भाकर आहे असे तो म्हणाला म्हणून यहूदी त्याच्याविषयी कुरकुर करू लागले ⁴² तेव्हा ते म्हणाले हा येशू योसेफाचा मुलगा नाही काय ह्याच्या बापाला आणि आईला आम्ही ओळखतो आता हा कसे म्हणतो मी स्वर्गातून उतरलो आहे ⁴³ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले तुम्ही आपआपल्यात कुरकुर करू नका ⁴⁴ ज्याने मला पाठवले आहे त्या पित्याने आकर्षिल्याशिवाय कोणीही माझ्याकडे येऊ शकत नाही त्याला शेवटल्या दिवशी मी उठवीन ⁴⁵ संदेष्ट्यांच्या ग्रंथात लिहीले आहे की ते सगळे देवाने शिकवलेले असे होतील जो पित्याकडून ऐकून शिकला आहे तो माझ्याकडे येतो ⁴⁶ जो देवापासून आहे त्याने पित्याला पाहिले आहे त्याच्याशिवाय कोणी पित्याला पाहिले आहे असे नाही ⁴⁷ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जो विश्वास ठेवतो त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त झाले आहे ⁴⁸ मीच जीवनाची भाकर आहे ⁴⁹ तुमच्या पूर्वजांनी रानात मान्ना खाल्ला आणि ते मेले ⁵⁰ पण स्वर्गातून उतरणारी भाकर अशी आहे की ती जर कोणी खाल्ली तर तो मरणार नाही ⁵¹ स्वर्गातून उतरलेली जिवंत भाकर मीच आहे ह्या भाकरीतून जो कोणी खाईल तो सर्वकाळ जगेल जी भाकर मी देईन ती माझा देह असून ती जगाच्या जीवनासाठी आहे ⁵² तेव्हा यहूद्यांनी आपआपल्यात वाद लढवून म्हटले हा आम्हाला आपला देह कसा खायला देऊ शकेल ⁵³ ह्यावरून येशू त्यांना म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुम्ही मनुष्याच्या पुत्राचा देह खाल्ला नाही व त्याचे रक्त प्याला नाही तर तुमच्यामध्ये जीवन नाही ⁵⁴ जो माझा देह खातो आणि माझे रक्त पितो त्याला सार्वकालिक जीवन प्राप्त झाले आहे आणि मीच त्याला शेवटल्या दिवशी पुन्हा उठवीन ⁵⁵ कारण माझा देह खरे खाद्य आहे आणि माझे रक्त खरे पेय आहे ⁵⁶ जो माझा देह खातो आणि माझे रक्त पितो तो माझ्यात राहतो आणि मी त्याच्यात राहतो ⁵⁷ जसे जिवंत पित्याने मला पाठवले आणि मी जसा पित्यामुळे जगतो तसे जो मला खातो तोही माझ्यामुळे जगेल ⁵⁸ स्वर्गातून उतरलेली भाकर हीच आहे तुमच्या पूर्वजांनी भाकर खाल्ली तरी ते मेले हे तसे नाही ही भाकर जो खातो तो सर्वकाळ जगेल ⁵⁹ कफर्णहूमात शिक्षण देत असताना त्याने सभास्थानात ह्या गोष्टी सांगितल्या ⁶⁰ त्याच्या शिष्यांतल्या पुष्कळांनी हे ऐकून म्हटले हे वचन कठिण आहे हे कोण ऐकून घेऊ शकतो ⁶¹ आपले शिष्य ह्याविषयी कुरकुर करीत आहे हे मनात ओळखून येशू त्यांना म्हणाला ह्यामुळे तुम्ही अडखळता काय ⁶² मनुष्याच्या पुत्राला तो आधी होता जेथे होता तेथे जर वर चढताना पाहाल तर ⁶³ आत्मा जीवन देणारा आहे देहापासून काही लाभ घडवीत नाही मी तुमच्याशी बोललो ती वचने आत्मा आणि जीवन अशी आहेत ⁶⁴ तरी विश्वास ठेवत नाहीत असे तुम्हामध्ये कित्येक आहेत कारण कोण विश्वास ठेवत नाही आणि आपल्याला कोण धरून देईल हे येशू पहिल्यापासून जाणत होता ⁶⁵ तो म्हणाला म्हणून मी तुम्हाला म्हटले की कोणीही मनुष्य त्याला पित्याने ते दिल्याशिवाय तो माझ्याकडे येऊ शकत नाही ⁶⁶ त्यानंतर त्याच्या शिष्यांतले पुष्कळजण परत गेले आणि ते पुन्हा कधी त्याच्याबरोबर चालले नाहीत ⁶⁷ तेव्हा येशू बाराजणांना म्हणाला तुमची पण जायची इच्छा आहे काय ⁶⁸ तेव्हा शिमोन पेत्राने त्याला उत्तर दिले प्रभू आम्ही कोणाकडे जाणार सार्वकालिक जीवनाची वचने आपणाकडे आहेत ⁶⁹ आणि आम्ही विश्वास ठेवला आहे आणि जाणतो की तू देवाचा पवित्र पुरूष आपण आहा ⁷⁰ येशूने त्यांना उत्तर दिले मी तुम्हा बाराजणांना निवडून घेतले नाही काय तरी तुमच्यातील एकजण सैतान आहे ⁷¹ हे त्याने शिमोनाचा पुत्र यहुदा इस्कार्योत ह्याच्याविषयी म्हटले होते कारण बारा जणांतला तो एक असून त्याला धरून देणार होता

Chapter 7

येशू आणि त्याचे बंधू

¹ ह्यानंतर येशू गालीलांत फिरू लागला कारण यहूदी त्याला ठार मारायला टपले होते म्हणून त्याला यहूदीयात फिरावेसे वाटले नाही ² यहूद्यांचा मंडपांचा सण जवळ आला होता ³ म्हणून त्याचे भाऊ त्याला म्हणाले तू इथून नीघ आणि यहुदीयात जा म्हणजे तू करतोस ती तुझी कामे तुझ्या शिष्यांनीही पाहावीत ⁴ जो कोणी प्रसिध्द होऊ पाहतो तो गुप्तपणे काही करत नाही तू ह्या गोष्टी करीत असशील तर स्वतः जगाला प्रकट हो ⁵ कारण त्याचे भाऊही त्याच्यावर विश्वास ठेवत नव्हते ⁶ त्यावरून येशू त्यांना म्हणाला माझी वेळ अजून आलेली नाही तुमची वेळ तर सर्वदा सिध्द आहे ⁷ जगाने तुमचा व्देष करवा हे शक्य नाही पण ते माझा व्देष करते कारण मी त्याच्याविषयी साक्ष देतो की त्यांची कामे वाईट आहेत ⁸ तुम्ही सणाला वर जा मी ह्या सणाला आताच वर जात नाही कारण माझा वेळ अजून पूर्ण झाला नाही ⁹ असे त्यांना सांगून तो गालिलात राहिला ¹⁰ पण त्याचे भाऊ सणाला वर गेल्यानंतर तोही उघडपणे न जाता गुप्तपणे वर गेला ¹¹ तेव्हा यहूदी त्याला सणात शोधीत होते आणि म्हणत होते तो आहे तरी कोठे ¹² आणि लोकांतही त्याच्याविषयी पुष्कळ कुजबुज सुरू झाली कोणी म्हणत होते तो चांगला आहे दुसरे कोणी म्हणत होते नाही तो लोकांना फसवतो ¹³ तरी यहूद्यांच्या भीतीमुळे कोणीही त्याच्याविषयी उघडपणे बोलत नसे ¹⁴ मग सण अर्धा आटोपल्यावर येशूवर मंदिरात जाऊन शिक्षण देऊ लागला ¹⁵ तेव्हा यहूदी आश्चर्य करून म्हणू लागले शिकल्यावाचून ह्याला विद्या कशी आली ¹⁶ त्यावरून येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले माझी शिकवण माझी नाही तर ज्याने मला पाठवल त्याची आहे ¹⁷ जो कोणी त्याच्या इच्छेप्रमाणे करण्याची मनीषा बाळगिल त्यालाही शिकवण देवापासून आहे किंवा मी आपल्या मनचे बोलतो हे समजेल ¹⁸ जो आपल्या मनचे बोलतो तो स्वतःचेच गौरव करतो परंतु आपणाला ज्याने पाठवले त्याचे गौरव जो पाहतो तो मनुष्य खरा आहे व त्याच्यामध्ये अनीती नाही ¹⁹ मोशेने तुम्हाला नियमशास्त्र दिले की नाही तर तुम्ही कोणीही नियमशास्त्र पाळीत नाही तुम्ही मला ठार मारायला का पाहता ²⁰ लोकांनी त्याला उत्तर देऊन म्हटले तुला भूत लागले आहे तुला ठार मारायला कोण पाहतो ²¹ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले मी एक कृत्य केले व त्यामुळे तुम्ही सर्व आश्चर्य करता ²² मोशेने तुम्हाला सुंता लावून दिली तरी ती मोशेपासून नाही पण पूर्वजांपासून आहे आणि तुम्ही शब्बाथ दिवशी मनुष्याची सुंता करता ²³ मोशेचे नियमशास्त्र मोडू नये म्हणून मनुष्याची सुंता जर शब्बाथ दिवशी होते तर तर मी शब्बाथ दिवशी एका मनुष्याला अगदी बरे केले ह्यामुळ तुम्ही माझ्यावर रागावता काय ²⁴ वरवर पाहून न्याय करू नका तर योग्य न्याय करा ²⁵ ह्यारून यरुशलेमकरांपैकी कित्येकजण म्हणू लागले ज्याला ठार मारायला पाहतात तो हाच ना ²⁶ पाहा तो उघडपणे बोलत आहे आणि ते त्याला काहीच बोलत नाहीत हाच ख्रिस्त आहे हे खरोखर अधिकार्‍यांना कळले आहे काय ²⁷ तरी हा कोठला आहे हे आम्हाला ठाऊक आहे पण ख्रिस्त येईल तेव्हा तो कोठला आहे हे कोणालाही कळणार नाही ²⁸ ह्यावरून येशू मंदिरात शिक्षण देत असता मोठ्याने म्हणाला तुम्ही मला ओळखता आणि मी कुठला आहे हे तुम्ही जाणता तरी पण मी आपण होऊन आलो नाही ज्याने मला पाठवले तो खरा आहे त्याला तुम्ही ओळखत नाही ²⁹ मी तर त्याला ओळखतो कारण मी त्याच्यापासून आहे व त्याने मला पाठवले आहे ³⁰ ह्यावरून ते त्याला धरण्यास पाहत होते तरी कोणी त्याच्यावर हात टाकला नाही कारण त्याची वेळ अजून आली नव्हती ³¹ तेव्हा लोकसमुदायातील पुष्कळांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला व ते म्हणू लागले ख्रिस्त येईल तेव्हा ह्यानं केलेल्या चिन्हांपेक्षा तो काही अधिक काय करणार आहे ³² लोकसमुदाय त्याच्याविषयी अशी कुजबुज करत आहे हे परूश्यांच्या कानावर गेले आणि मुख्य याजक व परूश्यांनी त्याला धरण्यास कामदार पाठवले ³³ ह्यावरून येशू त्यांना म्हणाला मी आणखी थोडा वेळ तुमच्याबरोबर आहे मग ज्याने मला पाठवले त्याच्याकडे मी निघून जाणार आहे ³⁴ तुम्ही माझा शोध कराल तरी मी तुम्हाला सापडणार नाही आणि जेथे मी असेन तेथे तुम्ही येऊ शकणार नाही ³⁵ ह्यामुळे यहूदी आपआपल्यात म्हणाले हा आपल्याला सापडणार नाही असा हा कुठे जाईल हा हेल्लेण्यांत पांगलेल्या लोकांत जाऊन हेल्लेण्यांस शिकवील काय ³⁶ हा जे म्हणतो की तुम्ही माझा शोध कराल आणि मी तुम्हाला सापडणार नाही आणि मी असेन तिथे तुम्ही येऊ शकणार नाही हे म्हणणे काय आहे ³⁷ मग सणाच्या शेवटल्या दिवशी म्हणजे महत्वाच्या दिवशी येशू उभा राहून मोठ्याने म्हणाला कोणी तान्हेले असेल तर त्याने माझ्याकडे यावे आणि प्यावे ³⁸ जो माझ्यावर विश्वास ठेवतो त्याच्या अंतःकरणातून शास्त्रलेखात सांगितल्याप्रमाणे जिवंत पाण्याच्या नद्या वाहतील ³⁹ ज्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला त्यांना जो आत्मा मिळणार होता त्याच्याविषयी त्याने हे म्हटले तोपर्यंत पवित्र आत्मा दिलेला नव्हता कारण अजून येशूचे गौरव झाले नव्हते ⁴⁰ लोकसमुदायातील कित्येकजण हे शब्द ऐकून म्हणत होते खरोखर हा तो संदेष्टा आहे ⁴¹ कित्येक म्हणाले हा ख्रिस्त आहे दुसरे कित्येक म्हणाले ख्रिस्त गालिलातून येणार आहे काय ⁴² दाविदाच्या वंशाचा आणि ज्या गावात दावीद होता त्या बेथलेहेमातून ख्रिस्त येईल अस शास्त्रलेख म्हणत नाही काय ⁴³ ह्यावरून त्याच्यामुळे लोकांत फूट झाली ⁴⁴ त्यांच्यातील कित्येकजण त्याला धरायला पाहत होते तरी कोणी त्याच्यावर हात टाकले नाहीत ⁴⁵ मग कामदार मुख्य याजकांकडे व परूश्यांकडे आले तेव्हा ते त्यांना म्हणाले तुम्ही त्याला का आणल नाही ⁴⁶ कामदारांनी उत्तर दिले कोणीही मनुष्य त्याच्यासारखा कधी बोलला नाही ⁴⁷ तेव्हा परूश्यांनी त्यांना उत्तर दिले तुम्हीपण फसलात काय ⁴⁸ अधिकार्‍यांपैकी किंवा परूश्यांपैकी कोणी त्याच्यावर विश्वास ठेवला आहे काय ⁴⁹ पण हा जो लोकसमुदाय नियमशास्र जाणत नाही तो शापित आहे ⁵⁰ पूर्वी त्याच्याकडे आलेला आणि त्यांच्यातला एक असलेला निकदेम त्यांना म्हणतो ⁵¹ एखाद्या मनुष्याच ऐकण्याअगोदर आणि तो काय करतो ह्याची माहीती करून घेतल्यावाचून आपले नियमशास्त्र त्याचा न्याय करते काय ⁵² त्यांनी त्याला उत्तर देऊन म्हटले तुम्हीपण गालीलातले आहात काय शोधा आणि बघा कारण गालीलातून संदेष्टा उद्भवत नाही ⁵³ मग ते सर्वजण आपआपल्या घरी गेले.

Chapter 8

व्यभिचारी स्त्री

¹ येशू जैतूनाच्या डोंगराकडे गेला, ² नंतर पहाटेस तो पुन्हा परमेश्वराच्या भवनात आला, तेव्हा सर्व लोक त्याच्याकडे आले आणि तो बसून त्यांना शिकवू लागला. ³ तेव्हा व्यभिचार करत असतांना धरलेल्या एका स्त्रीला नियमशास्त्राचे शिक्षक व परूशी यांनी त्याच्याकडे आणले व तिला मध्यभागी उभे करून ते त्यास म्हणाले, ⁴ “गुरूजी, ही स्त्री व्यभिचार करीत असताना धरण्यात आली. ⁵ मोशेने नियमशास्त्रात आम्हास अशी आज्ञा दिली आहे की, अशांना दगडमार करावी, तर आपण हिच्याविषयी काय म्हणता?” ⁶ त्यास दोष लावायला आपणास काहीतरी मिळावे म्हणून त्याची परीक्षा पाहण्याकरता ते असे म्हणाले. पण येशू खाली आणून आपल्या बोटाने जमिनीवर लिहू लागला. ⁷ आणि ते त्यास एकसारखे विचारत असता तो उठून त्यांना म्हणाला, “तुमच्यात जो कोणी निष्पाप असेल त्याने प्रथम तिच्यावर एक दगड टाकावा.” ⁸ मग तो पुन्हा खाली ओणवून जमिनीवर लिहू लागला. ⁹ हे शब्द ऐकून वृद्धातल्या वृद्धापासून तो सरळ शेवटल्या मनुष्यापर्यंत ते सर्व एकामागून एक निघून गेले, येशू एकटा राहिला आणि ती स्त्री मध्यभागी उभी होती. ¹⁰ नंतर येशू उठला व त्या स्त्रीशिवाय तेथे कोणीही नाही असे पाहून तिला म्हणाला, “बाई, तुला दोष देणारे कोठे आहेत? तुला कोणी दंड ठरवला नाही काय?” ¹¹ ती म्हणाली, “प्रभूजी, कोणी नाही.” तेव्हा येशू तिला म्हणाला, “मी देखील तुला दोषी ठरवीत नाही; जा, यापुढे पाप करू नको.”

¹² पुढे येशू पुन्हा त्यांना म्हणाला मीच जगाचा प्रकाश आहे जो मला अनुसरतो तो अंधारात चालणारच नाही तर त्याच्याजवळ जीवनाचा प्रकाश राहील ¹³ ह्यावरून परूशी त्याला म्हणाले तुम्ही स्वतःविषयी साक्ष देता तुमची साक्ष खरी नाही ¹⁴ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले मी स्वतःविषयी साक्ष दिली तरी माझी साक्ष खरी आहे कारण मी कोठून आलो आणि कोठे जाणार हे मला माहीत आहे पण मी कोठून आलो आणि कोठे जाणार हे तुम्हाला माहीत नाही ¹⁵ तुम्ही देहानुसार न्याय करता मी कुणाचा न्याय करीत नाही ¹⁶ आणि जरी मी कोणाचा न्याय करतो तरी माझा न्याय खरा आहे कारण मी एकटा नाही तर मी आहे व ज्याने मला पाठवले तोही आहे ¹⁷ तुमच्या नियमशास्त्रात असे लिहिले आहे की दोघा मनुष्यांची साक्ष खरी अाहे ¹⁸ मी स्वतःविषयी साक्ष देणारा आहे आणि ज्या पित्याने मला पाठवले आहे तोही माझ्याविषयी साक्ष देतो ¹⁹ ह्यावरून ते त्याला म्हणाले तुमचा पिता कोठे आहे येशूने उत्तर दिले तुम्ही मला किंवा माझ्या पित्यालाही ओळखीत नाही तुम्ही मला ओळखले असते तर माझ्या पित्यालाही ओळखले असते ²⁰ तो मंदिरात शिकवीत असताही वचने जामदारखान्यात बोलला पण कोणीही त्याच्यावर हात टाकले नाहीत कारण त्याची वेळ अजून आलेली नव्हती ²¹ पुन्हा तो त्यांना म्हणाला मी निघून जातो आणि तुम्ही माझा शोध कराल व तुम्ही आपल्या पापात मराल मी जेथे जातो तिकडे तुम्ही येऊ शकत नाही ²² ह्यावर यहूदी म्हणाले हा आत्महत्या करणार काय कारण हा म्हणतो की मी जाईन तिथे तुम्हाला येता येणार नाही ²³ तो त्यांना म्हणाला तुम्ही खालचे आहा मी वरचा आहे तुम्ही ह्या जगाचे आहा मी ह्या जगाचा नाही ²⁴ मी म्हणून तुम्हाला सांगितले की तुम्ही तुमच्या पापात मराल कारण मी तो आहे असा तुम्ही विश्वास न धरल्यास तुम्ही आपल्या पापात मराल ²⁵ ह्यावरून ते त्याला म्हणाले तू कोण आहेस येशू त्यांना म्हणाला पहिल्यापासून तुम्हाला जे सांगत आलो तेच नाही का ²⁶ मला तुमच्याविषयी पुष्कळ बोलायचे आहे व न्यायनिवाडा करायचा आहे पण ज्याने मला पाठवले तो खरा आहे आणि ज्या गोष्टी मी त्याच्याकडून एेकल्या त्या मी जगाला सांगतो ²⁷ तो त्यांच्याशी पित्याविषयी बोलत होता हे त्यांना कळले नाही ²⁸ तेव्हा येशू त्यांना म्हणाला तुम्ही जेव्हा मनुष्याच्या पुत्राला उंच कराल तेव्हा तुम्हाला हे कळेल की तो मी आहे आणि मी स्वतः काही करीत नाही तर पित्याने मला सांगितल्याप्रमाणे मी हे करतो ²⁹ ज्याने मला पाठवले तो माझ्याबरोबर आहे त्याने मला एेकटे सोडले नाही कारण मी नेहमी त्याला आवडणार्‍या गोष्टी करतो ³⁰ तो हे बोलत असता पुष्कळ जणांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला ³¹ ज्या यहूद्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला त्यांना येशू म्हणाला तुम्ही माझ्या वचनात राहिला तर खरोखर माझे शिष्य आहात ³² तुम्हाला सत्य समजेल आणि सत्य तुम्हाला बंधमुक्त करील ³³ त्यांनी त्याला उत्तर दिले आम्ही अब्राहामाचे वंशज आहो आणि कधीही कोणाचे दास झालो नाही तुम्ही आम्हाला कसे म्हणता की तुम्ही स्वतंत्र केले जाल ³⁴ येशूने त्यांना उत्तर दिले मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जो कोणी पाप करतो तो पापाचा दास आहे ³⁵ दास सर्वकाळ घरात रहात नाही पुत्र सर्वकाळ घरात राहतो ³⁶ म्हणून जर पुत्राने तुम्हाला बंधनमुक्त केले तर तुम्ही खरोखर बंधनमुक्त व्हाल ³⁷ मी जाणतो की तुम्ही अब्राहामाचे वंशज आहा तरी तुमच्यामध्ये माझ्या वचनाला जागा नाही म्हणून तुम्ही मला जिवे मारायला पाहता ³⁸ मी पित्याजवळ जे पाहिले ते बोलतो तसेच तुम्ही आपल्या पित्याकडून जे ऐकले ते करता ³⁹ त्यांनी त्याला उत्तर दिले अब्राहाम आमचा पिता आहे येशू त्यांना म्हणाला तुम्ही अब्राहामाची मुले आहा तर अब्राहामाची कृत्ये कराल ⁴⁰ परंतु ज्याने देवापासून एेकलेले सत्य तुम्हाला सांगितले त्या मनुष्याला म्हणजे मला तुम्ही आता ठार मारायला पाहता अब्राहामाने असे केले नाही ⁴¹ तुम्ही आपल्या पित्याच्या कृत्ये करता ते त्याला म्हणाले आमचा जन्म व्यभिचारापासून झाला नाही आम्हाला एकच पिता म्हणजे देव आहे ⁴² येशूने त्यांना म्हटले देव जर तुमचा पिता असता तर तुम्ही माझ्यावर प्रीती केली असती कारण मी देवापासून निघालो व आलो मी स्वतः होऊन आलो नाही पण त्याने मला पाठवले ⁴³ तुम्ही माझे बोलणे का समजून घेत नाही ह्याचे हेच की तुम्हाला माझे वचन ऐकवत नाही ⁴⁴ तुम्ही आपला बाप सैतान ह्यापासून झाला आहात आणि तुमच्या बापाच्या वासनांप्रमाणं करू इच्छिता तो प्रारंभापासून मनुष्यघातक होता आणि तो सत्यात टिकला नाही कारण त्याच्यामध्ये सत्य नाही तो जेव्हा खोटे बोलतो तेव्हा तो स्वतःचे बोलतो कारण तो लबाड व लबाडीचा बाप आहे ⁴⁵ पण मी तुम्हाला खरे सांगतो म्हणून तुम्ही माझ्यावर विश्वास ठेवत नाही ⁴⁶ तुमच्यातला कोण मला पापी ठरवतो मी खरे सांगत असता तुम्ही माझ्यावर का विश्वास ठेवत नाही ⁴⁷ जो देवापासून आहे तो देवाची वचने ऐकतो तुम्ही देवापासून नाही म्हणून तुम्ही एेकत नाही ⁴⁸ यहूद्यांनी त्याला उत्तर देऊन म्हटले तुम्ही शोमरोनी आहात व तुम्हाला भूत लागले आहे हे जे आम्ही म्हणतो ते बरोबर आहे की नाही ⁴⁹ येशूने त्यांना उत्तर दिले मला भूत लागले नाही तर मी आपल्या पित्याचा सन्मान करतो आणि तुम्ही माझा अपमान करता ⁵⁰ मी स्वतःचे गौरव करू पाहत नाही ते पाहणारा व न्यायनिवाडा करणारा अाहेच ⁵¹ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जर कोणी माझे वचने पाळील तर त्याला मरणाचा अनुभव कधीही होणार नाही ⁵² यहूदी त्याला म्हणाले आता आम्हाला कळल की तुम्हाला भूत लागले आहे अब्राहाम मेला आणि संदेष्टेही मेले आणि तुम्ही म्हणता की कोणी माझे वचन पाळील तर तो कधी मरण अनुभवणार नाही ⁵³ आमचा पिता अब्राहाम मेला त्याच्यापेक्षा तुम्ही मोठे आहात काय आणि संदेष्टेही मेले तुम्ही स्वतःला काय समजता ⁵⁴ येशूने उत्तर दिले मी स्वतःचे गौरव केले तर माझे गौरव काहीच नाही माझे गौरव करणारा माझा पिता आहे तो आमचा देव आहे असे तुम्ही त्याच्याविषयी म्हणता ⁵⁵ तरी तुम्ही त्याला अोळखले नाही मी त्याला ओळखतो आणि मी त्याला आेळखत नाही असे जर मी म्हणेन तर मी तुमच्यासारखा लबाड ठरेन पण मी त्याला ओळखतो आणि त्याचे वचन पाळतो ⁵⁶ माझा दिवस बघायला तुमचा पिता अब्राहाम उल्हासीत झाला तो त्याने पाहीला व त्याला हर्ष झाला ⁵⁷ यहूदी त्याला म्हणाले तुम्हाला अजून पन्नास वर्षे झाली नाहीत आणि तुम्ही अब्राहामाला पाहिले आहे काय ⁵⁸ येशू त्यांना म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो अब्राहामाचा जन्म झाला त्यापूर्वी मी आहे ⁵⁹ ह्यावरून त्यांनी त्याला मारायला दगड उचलले पण येशू मंदिरामधून गुप्तपणे निघून गेला

Chapter 9

जन्मांधळ्याला दृष्टी देणे

¹ तो तिकडून पुढे जात असता एक जन्मांध मनुष्य त्याच्या दृष्टीस पडला ² तेव्हा त्याच्या शिष्यांनी त्याला विचारले गुरूजी कोणाच्या पापामुळे हा असा आंधळा जन्मास आला ह्याच्या की ह्याच्या आईबापांच्या ³ येशूने उत्तर दिले ह्याने किंवा ह्याच्या आईबापाने पाप केले असे नाही तर ह्याच्याठायी देवाची कार्ये प्रकट व्हावीत म्हणून हा असा जन्मास आला ⁴ ज्याने मला पाठवले त्याची कामे दिवस आहे तोपर्यंत आपल्याला केली पाहिजेत रात्र येणार आहे तिच्यात कोणालाही काम करता येणार नाही ⁵ मी जगात आहे तोपर्यंत मी जगाचा प्रकाश आहे ⁶ असे बोलून तो जमिनीवर थुंकला व थुंकीने त्याने चिखल केला तो चिखल त्याच्या डोळ्यांस लावला ⁷ आणि त्याला म्हटले जा शिलोहाच्या तळ्यात धू ह्याचा अर्थ पाठवलेले म्हणून त्याने जाऊन धुतले आणि तो पाहत आला ⁸ म्हणून त्याचे शेजारी व ज्यांनी त्याला भीक मागताना पूर्वी पाहिले होते ते म्हणाले तो जो बसून भीक मागत असे तो हाच ना ⁹ कोणी म्हणाले हा तो आहे दुसरे म्हणाले नाही हा त्याच्यासारखा आहे पण तो म्हणाला मी तोच आहे ¹⁰ म्हणून ते त्याला म्हणाले मग तुझे डोळे कसे उघडले ¹¹ त्याने उत्तर दिले येशू नावाच्या मनुष्याने चिखल करून माझ्या डोळ्यांस लावला आणि तो मला म्हणाला शिलोहवर जाऊन धू मी जाऊन धुतले आणि मला दृष्टि आली ¹² तेव्हा त्यांनी म्हटले तो कुठे आहे तो म्हणला मला माहीत नाही ¹³ तो जो पूर्वी अांधळा होता त्याला त्यांनी परूश्यांकडे नेले ¹⁴ ज्यादिवशीं येशूने चिखल करून त्याचे डोळे उघडले तो दिवस शब्बाथ होता ¹⁵ म्हणून परूश्यांनीहि त्याला पुन्हा विचारलेत्याला दृष्टी कशी आली आणि तो त्यांना म्हणाला त्याने माझ्या डोळ्यांस चिखल लावला तो मी धुऊन टाकल्यावर मला दिसूं लागले ¹⁶ तेव्हा परूश्यांतील कित्येक म्हणाले हा मनुष्य देवापासून नाही कारण तो शब्बाथ पाळीत नाही पण दुसरे म्हणाले जो मनुष्य पापी आहे तो असली चिन्हे कशी करू शकतो ¹⁷ म्हणून पुन्हा ते त्या अांधळ्याला म्हणाले त्याने जर तुझे डोळे उघडले तर तू त्याच्याविषयी काय म्हणतोस तो म्हणाला तो एक संदेष्टा आहे ¹⁸ म्हणून यहूद्यांनी ज्याला दृष्टी आली होती त्याच्याविषयी त्याच्या आईबापांना बोलवून विचारपूस करीपर्यत तो पूर्वी अांधळा असून व आता डोळस झाला आहे ह्यावर विश्वास ठेवला नाही ¹⁹ त्यांनी त्यांना विचारले तुमचा जो मुलगा अांधळा जन्मला म्हणून तुम्ही म्हणता तो हा आहे काय मग आता त्याला कसे दिसते ²⁰ त्याच्या आईबापानी उत्तर दिले हा आमचा मुलगा आहे आणि हा अंधळा जन्मला होता हे आम्हाला माहीत आहे ²¹ तरी आता त्याला दृष्टी कशी आली हे आम्हाला माहीत नाही किंवा त्याचे डोळे कोणी उघडले हेहि आम्हाला माहीत नाही त्याला विचारा तो वयात आलेला आहे तो स्वतःविषयी सांगेल ²² त्याच्या आईबापांना यहूद्यांचे भय होते म्हणून ते असे म्हणाले कारण तो ख्रिस्त आहे असे कोणी पत्करल्यास त्याला सभा बहिष्कृत करावे असे यहुद्यांचे आधीच एकमत झाले होते ²³ ह्यामुळे त्याच्या आईबापानी म्हटले तो वयात आलेला आहे त्याला विचारा ²⁴ तेव्हा जो मनुष्य अांधळा होता त्याला त्यांनी दुसर्‍यांदा बोलावले आणि ते त्याला म्हणाले देवाचे गौरव कर हा मनुष्य पापी आहे हे आम्ही जाणतो ²⁵ ह्यावरून त्याने उत्तर दिले तो पापी आहे किंवा नाही हे मी जाणत नाही मी एक गोष्ट जाणतो मी पूर्वी अांधळा होतो आणि आता मला दिसते ²⁶ म्हणून ते त्याला म्हणाले त्याने तुला काय केले त्याने तुझे डोळे कसे उघडले ²⁷ त्याने त्यांना उत्तर दिले मी तुम्हाला आताच सांगितले तरी तुम्ही ऐकले नाही ते पुन्हा ऐकायची इच्छा का करितातुम्हाहि त्याचे शिष्य होऊ इच्छिता काय ²⁸ तेव्हा त्यांनी त्याची हेटाळणी केली आणि ते त्याला म्हणाले तू त्याचा शिष्य आहेस आम्ही मोशेचे शिष्य आहोत ²⁹ देव मोशेबरोबर बोलला हे आम्हाला माहीत आहे हा कोठला आहे हे आम्हाला माहीत नाही ³⁰ त्या माणसाने त्यांना उत्तर दिले हेच तर मोठे आश्चर्य आहे की हा कोठला आहे हे तुम्हाला माहीत नाही आणि तरी त्याने माझे डोळे उघडले ³¹ आपल्याला हे माहीत आहे की देव पापी लोकांचे ऐकत नाही तर जो मनुष्य देवाचा उपासक आहे आणि जो त्याच्या इच्छेप्रमाणे करतो त्याचे तो ऐकतो ³² अांधळा जन्मलेल्या कोणाचे डोळे उघडल्याचे युगाच्या आरंभापासून कधी कोणाच्या ऐकण्यात आले नव्हते ³³ हा जर देवापासून नसता तर ह्याला काही करता आले नसते ³⁴ त्यांनी त्याला म्हटले तू सर्वस्वी पापात जन्मलास आणि तू आम्हाला शिकवतोस काय आणि त्यांनी त्याला बाहेर घालविले ³⁵ त्यांनी त्याला बाहेर घालविले हे येशूने ऐकले आणि त्याला तो सांपडल्यावर तो त्याला म्हणाला तू मनुष्याच्या पुत्रावर विश्वास ठेवतोस काय ³⁶ त्याने उत्तर दिले महाराज मी त्याच्यावर विश्वास ठेवावा असा तो कोण आहे ³⁷ येशूने त्याला म्हटले तू त्याला पाहिले आहे आणि तुझ्याबरोबर आता बोलत आहे तोच तो आहे ³⁸ तो म्हणाला प्रभूजी मी विश्वास ठेवतो आणि त्याने त्याला नमन केले ³⁹ तेव्हा येशू म्हणाला मी न्यायनिवाड्यासाठी ह्या जगात आलो आहे ह्यासाठी की ज्यांना दिसत नाही त्यांना दिसावे आणि ज्यांना दिसते त्यांनी अांधळे व्हावे ⁴⁰ तेव्हा परूश्यांतील जे त्याच्याबरोबर होते त्यांनी ह्या गोष्टी ऐकल्या आणि ते त्याला म्हणाले आम्हीहि पण अांधळे आहोत काय ⁴¹ येशू त्यांना म्हणाला तुम्ही अांधळे असता तर तुम्हाला पाप नसते परंतु तुम्ही म्हणता की आम्हाला आता दिसते म्हणून तुमचे पाप तसेंच राहते

Chapter 10

उत्तम मेंढपाळ

¹ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो जो मेंढवाड्यांत दारातून न जातां दुसरीकडून चढून जातो तो चोर आणि लुटारू आहे ² जो दाराने आत जातो तो मेंढपाळ आहे ³ त्याच्यासाठी द्वारपाल दार उघडतो आणि मेंढरे त्याची वाणी ऐकतात तो आपल्या मेंढरांना ज्याच्या त्याच्या नावाने हाक मारतो आणि त्यांना बाहेर नेतो ⁴ आणि आपली सर्व मेंढरे बाहेर काढल्यावर तो त्यांच्यापुढे चालतो आणि मेंढरे त्याच्यामागे चालतात कारण ती त्याचा वाणी ओळखतात ⁵ ती परक्याच्या मागें कधीच जाणार नाहीत तर ती त्याच्यापासून पळतील कारण ती परक्यांची वाणी ओळखीत नाहींत ⁶ येशूने त्यांना हा दाखला सांगितला तरी ज्या गोष्टी तो त्यांच्याबरोबर बोलला त्या काय आहेत हे त्यांना समजले नाही ⁷ म्हणून येशू त्यांना पुन्हा म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो की मी मेंढरांचे दार आहे ⁸ जे माझ्या पूर्वी आले ते सर्व चोर आणि लुटारू आहेत त्याचे मेंढरांनी ऐकले नाही ⁹ मी दार आहे माझ्याद्वारे कोणी आत जाईल तर त्याचे तारण होईल तो आत येईल आणि बाहेर जाईल आणि त्याला खावयास मिळेल ¹⁰ चोर येतो तो केवळ चोरी घात व नाश करायला येतो मी तर त्यांना जीवन प्राप्ती व्हावी व विपुलपणे व्हावी म्हणून आलो आहे ¹¹ मी उत्तम मेंढपाळ आहे उत्तम मेंढपाळ मेंढरांकरिता आपला जीव देतो ¹² जो मेंढपाळ नाही तर मोलकरीच आहे आणि ज्याची स्वतःची मेंढरे नाहीत तो लांडग्याला येत असलेले पाहून मेंढरे सोडून पळून जातो आणि लांडगा त्यांच्यावर झडप घालून धरतो त्यांची दाणादाण करतो ¹³ मोलकरी पळून जातो कारण तो मोलकरीच आहे आणि त्याला मेंढरांची काळजी नाही ^14-15 मी उत्तम मेंढपाळ आहे; आणि, जसा पिता मला ओळखतो आणि मी पित्याला ओळखतो तसे जे माझे आहेत त्यांना मी ओळखतो आणि जे माझे आहेत ते मला ओळखतात; आणि मी मेंढरांसाठी आपला जीव देतो. ¹⁶ ह्या मेंढवाड्यातली नाहीत अशी माझी दुसरी मेंढरे आहेत तीहि मला आणली पाहिजेत आणि ती माझी वाणी ऐकतील मग एक कळप आणि एक मेंढपाळ असे होईल ¹⁷ मी आपला जीव परत घेण्याकरिता देतो म्हणून पिता माझ्यावर प्रीती करतो ¹⁸ कोणी तो माझ्यापासून घेत नाही तर मी होऊनच तो देतो मला तो देण्याचा अधिकार आहे आणि मला तो परत घेण्याचा अधिकार आहे ही आज्ञा मला माझ्या पित्यापासून मिळाली आहे ¹⁹ म्हणून ह्या शब्दांवरून यहुद्यांत पुन्हा फूट पडली ²⁰ त्यांच्यातील पुष्कळजण म्हणाले त्याला भूत लागले आहे आणि तो वेडा आहे तुम्ही त्याचे का ऐकता ²¹ दुसरे म्हणाले ही वचने भूत लागलेल्या मनुष्याची नाहीत भूताला आंधळ्याचे डोळे उघडता येतात काय ²² तेव्हा यरुशलेमेंत पुनःस्थापनेचा सण असून हिंवाळा होता ²³ आणि येशू मंदिरात शलमोनाच्या देवडीत फिरत होता ²⁴ म्हणून यहूदी त्याच्याभोवती जमले आणि त्याला म्हणाले आपण कोठवर आमची मने संशयात ठेवणार तुम्ही ख्रिस्त असाल तर आम्हास उघडपणे सांगा ²⁵ येशूने त्यांना उत्तर दिले मी तुम्हाला सांगितले तरी तुम्ही विश्वास ठेवत नाही मी माझ्या पित्याच्या नावाने जी कामें करतो ती माझ्याविषयी साक्ष देतात ²⁶ तरी तुम्ही विश्वास ठेवत नाही कारण तुम्ही माझ्या मेंढरांपैकी नाही ²⁷ माझी मेंढरे माझी वाणी ऐकतात मी त्यांना ओळखतो आणि ती माझ्यामागें येतात ²⁸ मी त्यांना सार्वकालिक जीवन देतो त्यांचा कधीही नाश होणार नाही आणि कोणी त्यांना माझ्या हातातून हिसकून घेणार नाही ²⁹ पित्याने मला जे दिले ते सर्वांहून मोठे आहे आणि पित्याच्या हातातून ते कोणी हिसकून घेऊ शकत नाही ³⁰ मी आणि पिता एक आहो ³¹ तेव्हा यहुद्यांनी त्याला दगडमार करायला पुन्हा दगड उचलले ³² येशू त्यांना म्हणाला मी माझ्या पित्याकडची पुष्कळ चांगली कामें तुम्हाला दाखवलीत त्या कामांतील कोणत्या कामाकरता तुम्ही मला दगडमार करता ³³ यहुद्यांनी त्याला उत्तर दिले आम्ही चांगल्या कामासाठी तुला दगडमार करीत नाही पण दुर्भाषणासाठी आणि कारण तू मनुष्य असून तू स्वतःला देव म्हणवितो ³⁴ येशूने त्यांना म्हटले तुम्ही देव आहा असे मी म्हणालो हे तुमच्या शास्त्रात लिहिले नाही काय ³⁵ ज्यांना देवाचे वचन प्राप्त झाले त्यांना जर त्याने देव म्हटले आणि शास्त्रलेखाचा भंग होत नाही ³⁶ तर ज्याला पित्याने पवित्र कार्यास्तव नेमून जगात पाठवले त्या मला मी देवाचा पुत्र आहे असे म्हटल्यावरून तुम्ही दुर्भाषण करता असे तुम्ही म्हणता काय ³⁷ मी जर माझ्या पित्याची कामें करीत नसेन तर माझ्यावर विश्वास ठेवू नका ³⁸ पण जर मी ती करीतो तर माझ्यावर विश्वास न ठेवला तरी त्या कामांवर विश्वास ठेवा अशासाठी की माझ्यामध्ये पिता आहे आणि पित्यामध्ये मी आहेहे तुम्ही आेळखून घ्यावे ³⁹ ते त्याला पुन्हा धरावयास पाहू लागले परंतु तो त्यांच्या हाती न लागता निघून गेला ⁴⁰ मग तो पुन्हा यार्देनेच्या पलीकडे जेथे योहान पहिल्याने बाप्तिस्मा करीत असे त्याठिकाणी जाऊन राहिला ⁴¹ तेव्हा पुष्कळ लोक आले ते म्हणाले योहानाने काही चिन्ह केले नाही खरे तरी योहानाने ह्याच्याविषयी जे काही सांगितले ते सर्व खरे आहे ⁴² तेथे पुष्कळ जणांनी त्यांच्यावर विश्वास ठेवला

Chapter 11

मृत लाजराला जिवंत करणे

¹ आता बेथानीतील लाजर नावाचा एक मनुष्य आजारी होता हे मरिया व तिची बहीण मार्था ह्या त्याच गावच्या होत्या ² जिने सुवासिक तेल घेऊन प्रभूला लावले व आपल्या केसांनी त्याचे पाय धुतले ती हीच मरिया होती आणि तिचा भाऊ लाजर आजारी होता ³ म्हणून त्याच्या बहिणींनी येशूला निरोप पाठवून कळवले प्रभूजी बघा आपण ज्याच्यावर प्रीती करता तो आजारी आहे ⁴ पण ते ऐकून येशू म्हणाला हा आजार मरणासाठी नाही पण देवाच्या गौरवासाठी आहे म्हणजे देवाच्या पुत्राचे त्याच्यायोगे गौरव व्हावे ⁵ आता मरिया व तिची बहीण मार्था आणि लाजर ह्यांच्यावर येशू प्रीती करीत होता ⁶ म्हणून तो आजारी आहे त्याने ऐकले तरी तो होता त्या ठिकाणीच आणखी दोन दिवस राहिला ⁷ मग त्यानंतर त्याने शिष्यांना म्हटले आपण पुन्हा यहूदीयांत जाऊ या ⁸ शिष्य त्याला म्हणाले गुरूजी यहूदी आपल्याला आताच दगडमार करू पाहत होते आणि आपण पुन्हा तिकडे जाता काय ⁹ येशूने उत्तर दिले दिवसाचे बारा तास अाहेत की नाहीत दिवसा जर कोणी चालतो तर त्याला ठेंच लागत नाही कारण तो या जगाचा उजेड पाहतो ¹⁰ पण जर कोणी रात्री चालतो तर त्याला ठेंच लागते कारण त्याच्याठायी उजेड नाही ¹¹ येशू ह्या गोष्टी बोलल्यावर तो त्यांना म्हणाला आपला मित्र लाजर झोपला आहे पण मी त्याला झोपेतून उठवावयास जातो ¹² म्हणून त्याचे शिष्य त्याला म्हणाले प्रभूजी त्याला झोप लागली असेल तर तो बरा होईल ¹³ आता येशू त्याच्या मरणाविषयी बोलला होता झोपेतून मिळण्याऱ्या आरामाविषयी बोलतो असे त्यांना वाटले ¹⁴ मग येशूने उघडपणे सांगितले लाजर मेला आहे ¹⁵ आणि मी तिथे नव्हतो म्हणून तुमच्यासाठी मला आनंद वाटतो कारण माझी अशी इच्छा आहे की तुम्ही विश्वास ठेवावातरी आपण त्याच्याकडे जाऊ या ¹⁶ मग ज्याला दिदुम म्हणत तो थोमा आपल्या सोबतीच्या शिष्यांना म्हणाला आपणहि ह्याच्याबरोबर मरावयास जाऊ या ¹⁷ मग येशू आला तेव्हा त्याला कळले की त्याला कबरेत ठेऊन चार दिवस झाले आहेत ¹⁸ आता बेथानी यरुशलेमेजवळ सुमारे एक कोसावर होती ¹⁹ आणि यहुद्यांपैकी पुष्कळजण मार्था व मरिया ह्यांच्याकडे त्यांच्या भावाबद्दल त्यांचे सांत्वन करण्यास आले होते ²⁰ म्हणून येशू येत आहे हे ऐकताच मार्था त्याला जाऊन भेटली पण मरिया घरांतच बसून राहिली ²¹ तेव्हा मार्था येशूला म्हणाली प्रभूजी आपण येथे असता तर माझा भाऊ मेला नसता ²² तरी आताही जे काही आपण देवाजवळ मागाल ते देव आपल्याला देईल हे मला ठाऊक आहे ²³ येशूने तिला म्हटले तुझा भाऊ पुन्हा उठेल ²⁴ मार्था त्याला म्हणाली तो शेवटल्या दिवशी पुनरुत्थानसमयी पुन्हा उठेल हे मला ठाऊक आहे ²⁵ येशूने तिला म्हटले पुनरुत्थान व जीवन मीच आहे जो माझ्यावर विश्वास ठेवतो तो मेला असला तरी जगेल ²⁶ आणि जिवंत असलेला प्रत्येक जण जो माझ्यावर विश्वास ठेवितो तो कधीही मरणार नाही ह्यावर तू विश्वास ठेवतेस काय ²⁷ ती त्याला म्हणाली होय प्रभूजी की जगात येणारा जो देवाचा पुत्र ख्रिस्त तो आपणच आहात असा विश्वास मी धरला आहे ²⁸ आणि एवढे बोलून ती निघून गेली व आपली बहीण मरिया हिला एकीकडे बोलवून म्हटले गुरूजी आले आहेत आणि ते तुला बोलावत आहेत ²⁹ मरियेने हे ऐकताच ती लवकर उठून त्याच्याकडे गेली ³⁰ आता येशू अजून गावात आला नव्हता पण मार्था त्याला जेथे भेटली त्याच ठिकाणी होता ³¹ तेव्हा जे यहूदी मरियेबरोबर घरात होते व तिचे सांत्वन करीत होते मरिया घाईघाईने उठून बाहेर जातांना पाहिल्यावर ती कबरेकडे रडावयास जात आहे असे समजून ते तिच्यामागें गेले ³² मग येशू होता तेथे मरिया आल्यावर त्याला पाहून ती त्याच्या पाया पडली व त्याला म्हणाली प्रभूजी आपण येथे असता तर माझा भाऊ मेला नसता ³³ जेव्हा येशू तिला व तिच्याबरोबर आलेल्या यहुद्यांना रडतांना पाहून तो आत्म्यात खवळला व अस्वस्थ झाला ³⁴ आणि म्हणाला तुम्ही त्याला कोठे ठेवले आहे ते त्याला म्हणाले प्रभूजी येऊन पाहा ³⁵ येशू रडला ³⁶ ह्यावरून यहूदी म्हणाले पाहा ह्याचे त्याच्यावर कितीतरी प्रीती होते ³⁷ परंतु त्यांच्यांतील कित्येक म्हणाले ज्याने त्या अंधळ्याचे डोळे उघडले त्या ह्या माणसाला हा मरू नये असेसुध्दा करता आले नसते काय ³⁸ येशू पुन्हा मनात खवळून कबरेकडे आला ती एक गुहा होती व तिच्या तोंडावर धोंड ठेवलेली होती ³⁹ येशूने म्हटले धोंड काढा मृताची बहीण मार्था त्याला म्हणाली प्रभूजी आता त्याला दुर्गंधी येत असेल कारण त्याला मरून चार दिवस झाले आहेत ⁴⁰ येशूने तिला म्हटले तू विश्वास ठेवशील तर तू देवाचे गौरव पाहशील असे मी तुला सांगितले नव्हते काय ⁴¹ तेव्हा त्यांनी धोंड काढली आणि येशूने डोळे वर करून म्हणाला हे बापा तू माझे ऐकले म्हणून मी तुझे उपकार मानतों ⁴² मला माहीत आहे की तू माझे नेहमी ऐकतोस तरी जे लोक सभोवती उभे आहेत त्यांच्याकरितां मी बोललो ह्यासाठी की तू मला पाठवले आहे असा त्यांनी विश्वास धरावा ⁴³ असे बोलल्यावर त्याने मोठ्याने हाक मारली लाजरा बाहेर ये ⁴⁴ तेव्हा जो मेलेला होता तो बाहेर आला त्याचे हातपाय प्रेतवस्त्रांनी बांधलेले व तोंड रुमालाने गुंडाळलेले होते येशूने त्यांना म्हटले ह्याला मोकळे करून जाऊ द्या ⁴⁵ तेव्हा मरियेकडे आलेल्या यहुद्यांनी त्याने जे केले ते पाहिले आणि त्यांच्यातल्या पुष्कळांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला ⁴⁶ पण कित्येकांनी परूश्यांकडे जाऊन येशूने केले ते त्यांना सांगितले ⁴⁷ मग मुख्य याजकांनी व परूश्यांनी सभा भरवून म्हटले आपण काय करीत आहो कारण तो मनुष्य पुष्कळ चमत्कार करीत आहे ⁴⁸ आपण त्याला असेच सोडलेतर सर्व लोक त्याच्यावर विश्वास ठेवतील आणि रोमी लोक येऊन आपले स्थान आणि राष्ट्रही हिरावून घेतील ⁴⁹ तेव्हा त्यांच्यापैकी कयफा नावाचा कोणीएक मनुष्य जो त्या वर्षी प्रमुख याजक होता तो त्यांना म्हणाला तुम्हाला काहीच कळत नाही ⁵⁰ प्रजेसाठी एका मनुष्याने मरावे आणि सर्व राष्ट्राचा नाश होऊ नये तुम्हास हितावह आहे हेहि तुम्ही लक्षात आणीत नाही ⁵¹ आणि हे तर तो आपल्या मनचे बोलला नाही तर त्या वर्षी तो मुख्य याजक असल्यामुळे त्याने संदेश दिला की येशू त्या राष्ट्रासाठी मरणार आहे ⁵² आणि केवळ त्या राष्ट्रासाठी असे नाही तर यासाठी की त्याने देवाच्या पांगलेल्या मुलांसही एकत्र जमवून एक करावे ⁵³ ह्यावरून त्या दिवसापासून त्यांनी त्याला जिवे मारण्याचा आपसात निश्चय केला ⁵⁴ म्हणून त्यानंतर येशू यहुद्यांत उघडपणे फिरला नाही तर तेथून रानाजवळच्या प्रांतांतील एफ्राईम नावाच्या नगरास गेला व तेथे आपल्या शिष्यांबरोबर राहिला ⁵⁵ तेव्हा यहूद्यांचा वल्हांडण सण जवळ आला होता आणि पुष्कळ लोक वल्हांडणाच्या अगोदर आपणांस शुध्द करून घ्यावयास बाहेर गावाहून वर यरुशलेमस गेले ⁵⁶ आणि ते येशूला शोधीत होते व ते मंदिरात उभे राहून त्यांनी एकमेकांना म्हणत होते तुम्हाला काय वाटते सणास तो मुळींच येणार नाही का ⁵⁷ आता मुख्य याजकांनी व परूश्यांनी तर त्याला धरण्याच्या हेतूने अशी आज्ञा केली होती की तो कोठे आहे असे जर कोणाला समजले तर त्याने कळवावे

Chapter 12

बेथानी येथे मरीयेने येशूला केलेला तैलाभ्यंग

¹ मग येशू वल्हांडणाच्या सहा दिवस आधी बेथानीस आला आणि ज्या लाजराला येशूने मेलेल्यातून उठवले होते तो तेथे होता ² म्हणून त्यांनी तेथे त्याच्यासाठी रात्रीचे भोजन केले आणि मार्था वाढीत होती पण त्याच्याबरोबर भोजनास बसलेल्यात लाजर हा एक होता ³ तेव्हा मरियेने अर्धा शेर शुध्द जटामांसीचे अतिमोलवान सुवासिक तेल घेऊन येशूच्या पायांना लावून आपल्या केसांनी त्याचे पाय पुसले आणि तेलाच्या सुवासाने घर भरून गेले ⁴ तेव्हा त्याच्या शिष्यांतला एक त्याला धरून देणार होता तो यहुदा इस्कार्योत म्हणाला ⁵ हे सुवासिक तेल तीनशे रूपयांस विकून ते गरीबांस का दिले नाहीत ⁶ त्याला गरिबांची काळजी होती म्हणून तो हे बोलला असे नाही तर तो चोर असून म्हणून हे बोलला त्याच्याजवळ डबी होती आणि तिच्यांत जे टाकण्यांत येई ते तो चोरून घेई म्हणून तो असे बोलला ⁷ ह्यावरून येशूने म्हटले तिच्या वाटेस जाऊ नका मला पुरण्याच्या दिवसासाठी तिने हे राखून ठेवले आहे ⁸ कारण गरीब नेहमी तुमच्याजवळ आहेत पण मी नेहमी तुमच्याजवळ आहे असे नाही ⁹ तो तेथे आहे असे यहुद्यांतील पुष्कळ लोकांना कळले आणि केवळ येशूकरिता नाही तर ज्याला त्याने मेलेल्यातून उठवले होते त्या लाजरालाही आपण पाहावे म्हणून ते आले ¹⁰ पण मुख्य याजकांनी आपण लाजरालाही ठार मारावे असा विचार केला ¹¹ कारण त्याच्यामुळे पुष्कळ यहूदी त्यांना सोडून येशूवर विश्वास ठेवत होते ¹² दुसर्‍या दिवशी सणास आलेले पुष्कळ लोक येशू यरूशलेमेस येत आहे असे ऐकून ¹³ खजुरीच्या झावळ्या घेऊन त्याच्या भेटीस घ्यायला बाहेर निघाले आणि गजर करीत म्हणाले होसान्ना प्रभूच्या नावाने येणारा इस्राएलाचा राजाधन्यवादित असो ¹⁴ आणि येशूला एक शिंगरू मिळाल्यावर तो त्यावर बसला ¹⁵ सियोनेच्या कन्ये भिऊ नको पाहा तुझा राजा गाढवीच्या शिंगरावर बसून येत आहेह्या शास्रलेखाप्रमाणे हे घडले ¹⁶ या गोष्टी तर त्याच्या शिष्यांना पहिल्याने समजल्या नव्हत्या पण येशूचे गौरव झाल्यावर त्यांना आठवण झाली की त्याच्याविषयी या गोष्टी लिहिल्या होत्या आणि लोकांनी त्याच्यासाठी असे केले होते ¹⁷ त्याने लाजराला कबरेतून बोलावून मेलेल्यातून उठवले त्यावेळेस जो लोकसमुदाय त्याच्याबरोबर होता त्यांने त्याच्याविषयी साक्ष दिली ¹⁸ त्याने हे चिन्ह केले होते असे त्यांनी ऐकले म्हणूनहि लोक त्याला भेटावयास गेले ¹⁹ मग परूशी एकमेकांस म्हणाले तुमचे काहीच चालत नाही हे तुम्ही पाहता पाहा जग त्याच्यामागे चालले आहे ²⁰ सणांत उपासना करावयास आलेल्या लोकांपैकी त्यांच्यात काही ग्रीक होते ²¹ त्यांनी गालीलांतील बेथसैदाकर फिलिप्प ह्याच्याजवळ येऊन विनंती केली की महाराज येशूला भेटावे अशी आमची इच्छा आहे ²² फिलिप्पाने येऊन अंद्रियाला सांगितले अंद्रिया व फिलिप्प ह्यांनी येऊन येशूला सांगितले ²³ येशूने त्यांना म्हटले मनुष्याच्या पुत्राचे गौरव होण्याची वेळ आली आहे ²⁴ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतों गव्हाचा दाणा जमिनीत पडून मेला नाही तर तो एकटाच राहतो आणि मेला तर तो पुष्कळ पीक देतो ²⁵ जो आपल्या जीवावर प्रीती करतो तो त्याला मुकेल आणि जो ह्या जगांत आपल्या जीवाचा व्देष करतो तो त्याचे सार्वकालिक जीवनासाठीे रक्षण करील ²⁶ जर कोणी माझी सेवा करतो तर त्याने मला अनुसरावे म्हणजे जेथे मी आहे तेथे माझा सेवकही असेल जर कोणी माझी सेवा करतो तर पिता त्याला मान करील ²⁷ आता माझा जीव अस्वस्थ होत आहे आणि मी काय बोलूहे बापा तू ह्या घटकेपासून माझे रक्षण करपण मी ह्या कारणासाठीच या घटकेत आलो आहे ²⁸ हे बापा तू आपल्या नावाचे गौरव कर तेव्हा आकाशवाणी झाली मी ते गौरविले आहे आणि पुन्हाहि गौरवीन ²⁹ तेव्हा जे लोक सभोवती उभे होते आणि ज्यांनी हे ऐकले ते म्हणाले मेघगर्जना झाली दुसरे म्हणाले त्याच्याशी देवदूत बोलला ³⁰ येशूने त्यांना उत्तर देऊन म्हटले माझ्यासाठी ही वाणी झाली नाही तर तुमच्यासाठी झाली ³¹ आता ह्या जगाचा न्याय होतो आता ह्या जगाचा अधिकारी बाहेर टाकला जाईल ³² आणि मला जर पृथ्वीपासून उंच केले तर मी सर्वांना माझ्याकडे आकर्षून घेईन ³³ तो तर आपण कोणत्या मरणाने मरणार पाहिजे हे सुचविण्याकरिता हे बोलला ³⁴ लोकांनी त्याला विचारले ख्रिस्त सर्वकाळ राहील असे आम्ही नियमशास्त्रांतून ऐकले आहे तर मनुष्याच्या पुत्राला उंच केले पाहिजे असे आपण कसे म्हणता हा मनुष्याचा पुत्र आहे तरी कोण ³⁵ ह्यावरून येशू त्यांना म्हणाला आणखी थोडा वेळ तुमच्याबरोबर प्रकाश आहे तुम्हाला प्रकाश आहे तोवर चाला यासाठी अंधकाराने तुम्हाला गाठू नये कारण जो अंधकारात चालतो त्याला आपण कोठे जातो हे कळत नाही ³⁶ तुम्ही प्रकाशाचे पुत्र व्हावे म्हणून तुम्हाजवळ प्रकाश आहे तोवर प्रकाशावर विश्वास ठेवा येशू ह्या गोष्टी बोलला आणि तेथून निघून जाऊन त्यांच्यापासून गुप्त राहिला ³⁷ त्याने त्यांच्यासमोर इतकी चिन्हे केली असतांहि त्यांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला नाही ³⁸ हे ह्यासाठी झाले की यशया संदेष्ट्याने जे वचन सांगितले होते ते पूर्ण व्हावे ते असेःप्रभू आम्ही ऐकलेल्या वार्तेवर कोणी विश्वास ठेवला आहे परमेश्वराचा भूज कोणास प्रकट झाला आहे ³⁹ म्हणून त्यांना विश्वास ठेवता आला नाही ह्या कारणाने यशया पुन्हा म्हणाला ⁴⁰ त्यांनी डोळ्यांनी पाहू नये अंतःकरणाने समजू नये वळू नये व मी त्यांना बरे करू नयेम्हणून त्याने त्यांचे डोळे आंधळे केले व अंतःकरण कठीण केले आहे ⁴¹ यशयाने त्याचे गौरव पाहिले म्हणून त्याने ह्या गोष्टी सांगितल्या आणि तो त्याच्याविषयी बोलला ⁴² तरी अधिकार्‍यांतूनही पुष्कळांनी त्याच्यावर विश्वास ठेवला परंतु आपणांस सभास्थानाच्या बाहेर घालवू नये म्हणून परूश्यांमुळे ते तसे कबूल करीत नव्हते ⁴³ कारण त्यांना देवाकडील गौरवापेक्षा मनुष्याकडील गौरव अधिक प्रिय वाटले ⁴⁴ आणि येशू मोठ्याने म्हणाला जो माझ्यावर विश्वास ठेवतो तो माझ्यावर नाही तर ज्याने मला पाठवले त्याच्यावर विश्वास ठेवतो ⁴⁵ आणि जो मला पाहतो तो ज्याने मला पाठवले त्याला पाहतो ⁴⁶ जो कोणी माझ्यावर विश्वास ठेवतो त्याने अंधकारात राहू नये म्हणून मी जगात प्रकाश असा आलो आहे ⁴⁷ कोणी जर माझी वचने ऐकतो पण ती पाळीत नाही त्याचा न्याय मी करीत नाही कारण मी जगाचा न्याय करण्यासाठी नव्हे तर मी जगाचे तारण करायला आलो आहे ⁴⁸ जो माझा अवमान करतो आणि माझी वचने स्वीकारीत नाही त्याचा न्याय करणारे कोणी आहे जे वचन मी सांगितले तेच शेवटल्या दिवशी त्याचा न्याय करील ⁴⁹ कारण मी आपल्या मनचे बोललो नाही तर मी काय सांगावे आणि काय बोलावे ह्याविषयी ज्या पित्याने मला पाठवले त्यानेच मला आज्ञा दिली आहे ⁵⁰ त्याची आज्ञा सार्वकालिक जीवन आहेहे मला ठाऊक आहेम्हणून जे काही मी बोलतो ते पित्याने मला सांगितल्याप्रमाणे बोलतो

Chapter 13

येशू शिष्यांचे पाय धुतो

¹ आता वल्हांडण सणाअगोदर असे झाले की येशूने आता ह्या जगांतून पित्याकडे निघून जाण्याची वेळ आली आहे हे जाणून ह्या जगातील स्वकीयांवर त्याची जी प्रीती होती ती त्याने शेवटपर्यंत केली ² शिमोनाचा पुत्र यहुदा इस्कार्योत ह्याच्या मनात येशूला विश्वासघाताने शत्रूच्या हाती द्यावे असे सैतानाने आधीच घातले होते ³ येशू जाणत होता की पित्याने त्याच्या हातात सर्व दिले होते आणि तो देवाकडून आला होता व देवाकडे जात होता ⁴ येशू भोजनावरून उठला त्याने आपली बाह्यवस्त्रे एकीकडे ठेवली आणि एक रूमाल घेऊन आपल्या कमरेला बांधला ⁵ त्यानंतर येशू एका घंगाळात पाणी ओतून आणि तो शिष्यांचे पाय धुऊ लागला व कमरेला बांधिलेल्या रूमालाने पुसू लागला ⁶ मग तो शिमोन पेत्राकडे आला तेव्हा तो त्याला म्हणाला प्रभूजी आपण माझे पाय धुता काय ⁷ येशूने त्याला उत्तर दिले मी काय करतो ते तुला आता कळत नाही पण ते तुला पुढे कळेल ⁸ पेत्र त्याला म्हणाला तुम्हाला माझे पाय कधीही धुवावयाचे नाहीत येशूने त्याला उत्तर दिले मी तुला धुतले नाही तर तुला माझ्याबरोबर वाटा नाही ⁹ शिमोन पेत्र त्याला म्हणाला प्रभूजी माझे केवळ पायच धुऊ नका तर हात आणि डोकेंहि धुवा ¹⁰ येशूने त्याला म्हटले ज्याचे स्नान झाले आहे त्याला पायांशिवाय दुसरे काही धुवायची गरज नाही तर तो सर्वांगी शुध्द आहे तुम्ही शुध्द आहा पण सगळे जण नाही ¹¹ कारण आपणाला विश्वासघाताने शत्रूच्या हाती कोण धरून देणार आहे हे त्याला ठाऊक होते म्हणून तो म्हणाला तुम्ही सगळे जण शुध्द नाही ¹² मग त्याने त्यांचे पाय धुतल्यावर आपली बाह्यवस्त्रे घालू व तो पुन्हा खाली बसल्यावर त्यांना म्हणाला मी तुम्हाला काय केले ते तुम्हाला समजले काय ¹³ तुम्ही मला गुरू आणि प्रभू म्हणता आणि ते ठीक म्हणता कारण मी तसाच आहे ¹⁴ मग मी जर तुमचा प्रभू आणि गुरू असता तुमचे पाय धुतले तर तुम्हीपण एकमेकांचे पाय धुवावेत ¹⁵ कारण मी तुम्हाला केले तसे तुम्हीही करावे म्हणून मी तुम्हाला कित्ता घालू दिला आहे ¹⁶ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतों दास आपल्या धन्यापेक्षां मोठा नाही आणि पाठविलेला पाठविणाऱ्यापेक्षा मोठा नाही ¹⁷ जर ह्या गोष्टी तुम्हाला समजतात तर त्या केल्याने तर तुम्ही धन्य आहा ¹⁸ मी तुमच्यातील सर्वांविषयी बोलत नाही मी ज्यांना निवडले आहे त्यांना मी ओळखतो तरी ज्याने माझी भाकर खाल्ली त्यानेच माझ्याविरुध्द आपली टाच उचलली हा शास्त्रलेख पूर्ण झाला पाहिजे ¹⁹ आतापासून हे होण्याच्या आधीच मी हे तुम्हाला सांगून ठेवतो यासाठी की जेव्हा हे होईल तेव्हा तुम्ही विश्वास ठेवावा की मी तो आहे ²⁰ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो की मी ज्याला पाठवतो त्याचा जो स्वीकार करतो तो माझा स्वीकार करतो आणि जो मला स्वीकारतो तो ज्याने मला पाठवले त्याला स्वीकारतो ²¹ असे बोलल्यावर येशू आत्म्यात अस्वस्थ झाला आणि साक्ष देऊन म्हणाला मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुमच्यांतला एकजण मला विश्वासघात करून शत्रूच्या हाती धरून देईल ²² तो कोणाविषयी बोलतो ह्या संशयाने शिष्य एकमेकांकडे पाहू लागले ²³ तेव्हा ज्याच्यावर येशूची प्रीती होती असा त्याच्या शिष्यांतील एकजण येशूच्या उराशी टेकलेला होता ²⁴ म्हणून ज्याच्याविषयी तो बोलतो तो कोण आहे हे आम्हास सांग असे शिमोन पेत्राने त्याला खुणावून म्हटले ²⁵ तेव्हा तो तसाच येशूच्या उराशी टेकलेला असता त्याला म्हणाला प्रभूजी तो कोण आहे ²⁶ येशूने उत्तर दिले मी ज्याला हा घास ताटात भिजवून देईन तोच तो आहे आणि त्याने तो घास ताटात भिजवल्यावर तो शिमोनाचा पुत्र यहुदा इस्कार्योत ह्याला दिला ²⁷ आणि घास दिल्याबरोबर सैतान त्यांच्यामध्ये शिरला मग येशूने त्याला म्हटले तुला जे करावयाचे आहे ते लवकर करून टाक ²⁸ पण त्याने त्याला असे कशासाठी सांगितले हे भोजनास बसलेल्यातील कोणालाही समजले नाही ²⁹ कारण यहूदाजवळ डबी होती म्हणून सणासाठी आपणांस गरज आहे ते विकत घ्यावे किंवा गरिबांस काहीतरी द्यावे असे येशू सांगतो आहे असे कित्येकांस वाटले ³⁰ मग घास घेतल्यावर तो लगेच बाहेर गेला त्यावेळी रात्र होती ³¹ तो बाहेर गेल्यावर येशू म्हणाला आता मनुष्याच्या पुत्राचे गौरव झाले आहे आणि त्याच्याठायी देवाचे गौरव झाले आहे ³² देव आपल्याठायी त्याचे गौरव करील तो त्याचे लवकर गौरव करील ³³ मुलांनो मी अजून थोडा वेळ तुमच्याबरोबर आहे तुम्ही माझा शोध कराल आणि मी यहुद्यांना सांगितले की मी जाईन तिकडे तुम्हाला येता येणार नाहीतसे तुम्हासही आता सांगतो ³⁴ मी एक नवी आज्ञा तुम्हाला देतो तुम्ही एकमेकांवर प्रीती करावी जशी मी तुमच्यावर प्रीती केली तशी तुम्हींहि एकमेकांवर प्रीती करावी ³⁵ तुमची एकमेकांवर प्रीती असली म्हमजे ह्यावरून सर्व ओळखतील की तुम्ही माझे शिष्य आहा ³⁶ शिमोन पेत्र त्याला म्हणाला प्रभूजी आपण कोठे जाता येशूने त्याला उत्तर दिले मी जाईन तिकडे आता तुला माझ्यामागे येता येणार नाही पण नंतर तू येशील ³⁷ पेत्र त्याला म्हणाला प्रभूजी मला आपल्यामागे आताच का येता येणार नाही मी आपल्यासाठी माझा जीव देईन ³⁸ येशूने त्याला उत्तर दिले काय तू माझ्यासाठी तू आपला जीव देशील मी तुला खचीत खचीत सांगतों तू मला तीनदा नाकारशील तोपर्यंत कोंबडा आरवणार नाही

Chapter 14

पित्याकडे जाण्याचा मार्ग

¹ तुमचे अंतःकरण अस्वस्थ होऊ देऊ नका देवावर विश्वास ठेवा माझ्यावरहि विश्वास ठेवा ² माझ्या पित्याच्या घरात राहण्याच्या जागा पुष्कळ आहेत नसत्या तर मी तुम्हाला तसे सांगितले असते मी तुमच्यासाठी जागा तयार करावयास जातो ³ आणि मी जाऊन तुम्हासाठी जागा तयार केली म्हणजे पुन्हा येऊन तुम्हाला आपल्याजवळ घेईन ह्यासाठी जेथे मी आहे तेथे तुम्हीही असावे ⁴ मी जातो तिकडचा मार्ग तुम्हाला माहीत आहे ⁵ थोमा त्याला म्हणाला प्रभूजी आपण कोठे जाता हे आम्हाला माहीत नाही मग मार्ग आम्हाला कसा माहीत असणार ⁶ येशूने त्याला म्हटले मार्ग सत्य आणि जीवन मीच आहे माझ्याद्वारे आल्याशिवाय पित्याकडे कोणी येत नाही ⁷ मी कोण आहे हे तुम्ही ओळखले असते तर माझ्या पित्यालाहि ओळखले असते आतापासून पुढे तुम्ही त्याला ओळखता आणि तुम्ही त्याला पाहिलेहि आहे ⁸ फिलिप्प त्याला म्हणाला प्रभूजी आम्हाला पिता दाखवा म्हणजे आम्हाला तेवढें पुरें आहे ⁹ येशूने त्याला म्हटले फिलिप्पा मी इतका काळ तुम्हाजवळ असूनही तू मला ओळखीत नाहीस काय ज्याने मला पाहिले आहे त्याने पित्याला पाहिले आहे तर आम्हाला पिता दाखवा असे तू कसे म्हणतोस ¹⁰ मी पित्यामध्ये व पिता माझ्यामध्ये आहे असा विश्वास तू धरीत नाहीस काय ज्या गोष्टी मी तुम्हाला सांगतो त्या मी आपल्या मनच्या सांगत नाही माझ्यामध्ये राहणारा पिता स्वतःची कामे करतो ¹¹ मी पित्यामध्ये व पिता माझ्यामध्ये आहे ह्यावर तुम्ही विश्वास ठेवा नाही तर माझ्या कृत्यांमुळे तरी माझ्यावर विश्वास ठेवा ¹² मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतों मी जी कामे करतो ती माझ्यावर विश्वास ठेवणाराही करील आणि त्यापेक्षां अधिक मोठी करील कारण मी पित्याकडे जातो ¹³ पुत्राच्या ठायी पित्याचे गौरव व्हावे म्हणून तुम्ही जे काही माझ्या नावाने मागाल ते मी करीन ¹⁴ तुम्ही माझ्या नावाने माझ्याजवळ काही मागाल तर मी ते करीन ¹⁵ माझ्यावर तुमची प्रीती असली तर तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळाल ¹⁶ मी पित्याला विनंती करीन मग तो तुम्हाला दुसरा कैवारी म्हणजे सत्याचा आत्मा देईलअशासाठी की त्याने तुम्हाबरोबर सर्वकाळ राहावे ¹⁷ तो सत्याचा आत्मा आहे जग त्याला ग्रहण करू शकत नाही कारण ते त्याला पाहत नाही अथवा त्याला ओळखीत नाही तुम्ही त्याला ओळखता कारण तो तुम्हाबरोबर राहतो आणि तो तुम्हामध्ये वस्ती करील ¹⁸ मी तुम्हाला अनाथ असे सोडणार नाही मी तुम्हाकडे येईन ¹⁹ आता थोडाच वेळ आहे मग जग मला आणखी पाहणार नाही पण तुम्ही मला पाहाल मी जिवंत आहे म्हणून तुम्हीही जिवंत राहाल ²⁰ त्या दिवशी तुम्हाला समजेल की मी आपल्या पित्यामध्ये आहे व तुम्ही माझ्यामध्ये व मी तुम्हामध्ये आहे ²¹ ज्याच्याजवळ माझ्या आज्ञा आहेत आणि जो त्या पाळितो तोच माझ्यावर प्रीती करणारा आहे आणि जो माझ्यावर प्रीती करतो त्याच्यावर माझा पिता प्रीती करील मीही त्याच्यावर प्रीती करीन व स्वतः त्याला प्रकट होईन ²² यहुदा त्याला म्हणाला इस्कार्योत नव्हे प्रभूजी असे काय झाले की आपण स्वतः आम्हास प्रकट व्हाल आणि जगाला प्रकट होणार नाही ²³ येशूने त्याला उत्तर दिले ज्याची माझ्यावर प्रीती असेल तो माझे वचन पाळील माझा पिता त्याच्यावर प्रीती करील आणि आम्ही त्याच्याकडे येऊन त्याच्याबरोबर वस्ती करून राहू ²⁴ जो माझ्यावर प्रीती करीत नाही तो माझी वचने पाळीत नाही आणि तुम्ही जे वचन ऐकता ते माझे नाही तर ज्याने मला पाठवले त्या पित्याचे आहे ²⁵ मी तुमच्याबरोबर रहात असतांना ह्या गोष्टी तुम्हाला सांगितल्या आहेत ²⁶ तरी ज्याला पिता माझ्या नावाने पाठवील तो कैवारी म्हणजे पवित्र आत्मा तुम्हाला सर्वकाही शिकवील आणि ज्या गोष्टी मी तुम्हाला सांगितल्या त्या सर्वाची तुम्हास आठवण करून देईल ²⁷ मी तुम्हास शांती देऊन ठेवितों मी आपली शांती तुम्हास देतों जसे जग देते तसे मी तुम्हाला देत नाही तुमचे अंतःकरण अस्वस्थ किंवा भयभीत होऊ नये ²⁸ मी जातो आणि तुम्हाकडे परत येईनअसे जे मी तुम्हास सांगितले ते तुम्ही एेकले आहेमाझ्यावर तुमची प्रीती असती तर मी पित्याकडे जातो म्हणून तुम्हाला आनंद वाटला असता कारण माझा पिता माझ्यापेक्षा थोर आहे ²⁹ ते होईल तेव्हा तुम्ही विश्वास ठेवावा म्हणून ते होण्याअगोदर आता मी तुम्हाला सांगितले आहे ³⁰ ह्यापुढे मी तुम्हाबरोबर फार बोलणार नाही कारण जगाचा अधिकारी येतो तरी माझ्यावर त्याची काही सत्ता नाही ³¹ परंतु मी पित्यावर प्रीती करतो आणि पित्याने जशी मला आज्ञा दिली तसे मी करतो हे जगाने आेळखावे म्हणून असे होतेउठा आपण येथून जाऊ

Chapter 15

द्राक्षवेल आणि फाटे

¹ मीच खरा द्राक्षवेल आहे आणि माझा पिता माळी आहे ² माझ्यांतील फळ न देणारा प्रत्येक फाटा तो काढून टाकतो आणि फळ देणार्‍या प्रत्येक फाट्याला अधिक फळ यावे म्हणून तो त्याला साफसूफ करतो ³ जे वचन मी तुम्हाला सांगितले त्यामुळे तुम्ही आता शुध्द झालांच आहा ⁴ तुम्ही माझ्यामध्ये राहा आणि मी तुम्हामध्ये राहीन जसे फाटा वेलांत राहिल्यावांचून त्याला आपल्याआपण फळ देतां येत नाही तसे माझ्यामध्ये राहिल्यावाचून तुम्हालाहि देता येणार नाही ⁵ मीच वेल आहे तुम्ही फाटे आहा जो माझ्यामध्ये राहतो आणि मी ज्याच्यामध्ये राहतो तो पुष्कळ फळ देतो कारण माझ्यापासून वेगळे असल्यास तुम्हाला काही करितां येत नाही ⁶ कोणी माझ्यामध्ये राहिला नाही तर त्याला फाट्याप्रमाणे बाहेर टाकतात व तो वाळून जातो आणि तसले फाटे गोळा करून अग्नीत टाकतात व ते जळून जातात ⁷ तुम्ही माझ्यामध्ये राहीला आणि माझी वचने तुम्हामध्ये राहिली तर जे काही तुम्हाला पाहिजे असेल ते मागा म्हणजे ते तुम्हाला मिळेल ⁸ तुम्ही विपुल फळ दिल्याने माझ्या पित्याचे गौरव होते आणि तुम्ही माझे शिष्य व्हाल ⁹ जशी पित्याने माझ्यावर प्रीती केली तशीच मीहि तुम्हावर प्रीती केली तुम्ही माझ्या प्रीतीत रहा ¹⁰ जसा मी माझ्या पित्याच्या आज्ञा पाळून त्याच्या प्रीतीत राहतो तसेच तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळाल तर तुम्ही माझ्या प्रीतीत राहाल ¹¹ माझा आनंद तुम्हामध्ये असावा आणि तुमचा आनंद परिपूर्ण व्हावा म्हणून मी हे तुम्हाला ह्या गोष्टी सांगितल्या आहेत ¹² जशी मी तुम्हावर प्रीती केली तशीच तुम्ही एकमेकांवर प्रीती करावी अशी माझी आज्ञा आहे ¹³ आपल्या मित्रांसाठी आपला जीव द्यावा ह्यापेक्षा कोणाची प्रीती मोठी नाही ¹⁴ मी तुम्हाला जे काही सांगतों ते तुम्ही कराल तर तुम्ही माझे मित्र आहा ¹⁵ मी तुम्हाला आतापासून दास म्हणत नाही कारण धनी काय करतो ते दासाला कळत नाही पण मी तुम्हाला मित्र म्हटले आहे कारण मी ज्या गोष्टी पित्याकडून ऐकून घेतल्या त्या सर्व मी तुम्हाला कळवल्या आहेत ¹⁶ तुम्ही मला निवडले नाही तर मी तुम्हाला निवडले आणि नेमले आहे ह्यात हेतू हा आहे की तुम्ही जाऊन फळ द्यावे तुमचे फळ टिकावे आणि जे काही तुम्ही माझ्या नावाने पित्याजवळ मागाल ते त्याने तुम्हाला द्यावे ¹⁷ तुम्ही एकमेकांवर प्रीती करावी म्हणून मी तुम्हाला ह्या आज्ञा करतो ¹⁸ जग जर तुमचा व्देष करते तर तुमचा व्देष करण्याच्यापूर्वी त्याने माझाही केला आहे ¹⁹ जर तुम्ही जगाचे असता तर जगाने स्वकीयांवर प्रीती केली असती पण तुम्ही जगाचे नाही मी तुम्हाला जगांतून निवडले आहे म्हणून जग तुमचा व्देष करते ²⁰ दास धन्यापेक्षां मोठा नाही हे जे वचन मी तुम्हाला सांगितले त्याची आठवण करा ते माझ्या पाठीस लागले तर ते तुमच्याहि पाठीस लागतील त्यांनी माझे वचन पाळले तर ते तुमचेही पाळतील ²¹ पण ते माझ्या नावाकरता हे सर्व तुम्हाला करतील कारण ज्याने मला पाठवले त्याला ते ओळखीत नाहीत ²² मी जर आलो नसतो आणि त्यांच्याशी बोललो नसतो तर त्यांच्याकडे पाप नसते पण आता त्यांना आपल्या पापाविषयी निमित्त सांगता येत नाही ²³ जो माझा व्देष करतो तो माझ्या पित्याचाही व्देष करतो ²⁴ जी कामे दुसर्‍या कोणी केली नाहीत ती मी त्यांच्यामध्ये केली नसती तर त्यांच्याकडे पाप नसते पण आता त्यांनी मला आणि माझ्या पित्यालाहि पाहिले आहे व आमचा व्देष केला आहे ²⁵ तथापि त्यांनी विनाकारण माझा व्देष केला हे जे वचन त्यांच्या शास्त्रात लिहिले आहे ते पूर्ण व्हावे म्हणून हे असे होते ²⁶ पण जो पित्यापासून निघतो ज्याला मी पित्यापासून तुम्हाकडे पाठवीन तो कैवारी म्हणजे सत्याचा आत्मा येईल तेव्हा तो माझ्याविषयी साक्ष देईल ²⁷ आणि तुम्ही पहिल्यापासून माझ्याबरोबर आहा म्हणून तुम्हीही साक्ष द्याल

Chapter 16

¹ तुम्ही अडखळविले जाऊ नये म्हणून मी तुम्हाला ह्या गोष्टी सांगून ठेवल्या आहेत ² ते तुम्हास सभास्थानाच्या बाहेर घालवतील इतकेच काय पण तुमचा जीव घेणाऱ्या प्रत्येकाला आपण देवाला सेवा सादर करीत आहो असे वाटेल अशी वेळ येत आहे ³ त्यांनी पित्याला आणि मलाहि ओळखले नसल्यामुळे ते असे करतील ⁴ मी तुम्हाला ह्या गोष्टी अशासाठी सांगून ठेवल्या आहेत की ती घडण्याची वेळ आली म्हणजे त्या मी तुम्हाला सांगितल्या होत्या ह्याची आठवण व्हावी ह्या गोष्टी मी तुम्हाला प्रारंभापासून सांगितल्या नाहीत कारण मी तुमच्याबरोबर होतो ⁵ पण ज्याने मला पाठवले त्याच्याकडे मी आता जातो आणि आपण कोठे जाता असे तुमच्यापैकी कोणीही मला विचारीत नाही ⁶ पण मी ह्या गोष्टी तुमच्याशी बोलल्यामुळें तुमचे अंतःकरण दुःखाने भरले आहे ⁷ तरी पण मी तुम्हाला खरे ते सांगतो मी जातो हे तुमच्या हिताचे आहे कारण मी गेलो नाही तर कैवारी तुमच्याकडे येणारच नाही मी गेलो तर मी त्याला तुमच्याकडे पाठवीन ⁸ आणि तो आल्यावर तो जगाची पापाविषयी नीतिमत्वाविषयी आणि न्यायाविषयी खातरी करील ⁹ पापाविषयी कारण ते माझ्यावर विश्वास ठेवत नाहीत ¹⁰ नीतिमत्वाविषयी कारण मी माझ्या पित्याकडे जातो आणि पुढे तुम्हाला मी दिसणार नाही ¹¹ आणि न्यायाविषयी कारण ह्या जगाच्या अधिपतीचा न्याय झाला आहे ¹² मला तुम्हाला अजून पुष्कळ गोष्टी सांगावयाच्या आहेत पण तुम्ही आताच त्या सहन करू शकणार नाही ¹³ पण तो सत्याचा आत्मा येईल तेव्हा तो तुम्हाला मार्ग दाखवून सर्व सत्यात नेईल कारण तो आपल्या स्वतःचे सांगणार नाही तर जे ऐकेल तेच सांगेल आणि हाेणार्‍या गोष्टी तुम्हाला कळवील ¹⁴ तो माझे गौरव करील कारण जे माझे आहे त्यातून घेऊन ते तुम्हाला कळवील ¹⁵ जे काही पित्याचे आहे ते सर्व माझे आहे म्हणून मी म्हणालों की जे माझे आहे त्यांतून घेऊन ते तुम्हाला कळवील ¹⁶ थोड्या वेळाने मी तुम्हाला दिसणार नाही आणि पुन्हा थोड्या वेळाने तुम्ही मला पाहाल ¹⁷ तेव्हा त्याच्या शिष्यांपैकी काही एकमेकांस म्हणाले हा आम्हास थोड्या वेळाने मी तुम्हास दिसणार नाही आणि पुन्हा थोड्या वेळाने तुम्ही मला पाहाल शिवाय कारण मी पित्याकडे जातो असे जे म्हणतो त्याचा अर्थ काय ¹⁸ ते म्हणत होते हा थोड्या वेळाने असे जे म्हणतो ह्याचा अर्थ काय हा काय बोलतो ते आम्हास समजत नाही ¹⁹ आपणाला विचारावे असे त्यांच्या मनात आहे हे आेळखून येशू त्यांना म्हणाला मी म्हटले की थोड्या वेळाने तुम्हाला मी दिसणार नाही आणि पुन्हा थोड्या वेळाने तुम्ही मला पहाल ह्याविषयी एकमेकांना विचारीत आहा काय ²⁰ मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुम्ही रडाल आणि शोक कराल तरी जग आनंद करील तुम्हाला दुःख होईल पण तुमचे दुःखच तुमचा आनंद होईल ²¹ स्त्री प्रसूत होते तेव्हा तिला वेदनांचे दुःख होते कारण तिचीप्रसूतीची घटका आलेली असते पण बालक जन्मल्यावर जगात एक मनुष्य जन्मल्याचा जो आनंद होतो त्यामुळे तिला त्या क्लेशाची आठवत होत नाही ²² आणि म्हणून आता तुम्हाला दुःख झाले आहे तरी मी तुम्हाला पुन्हा भेटेन आणि तुमचे अंतःकरण आनंदित होईल आणि तुमच्यापासून तुमचा आनंद कोणी हिरावून घेणार नाही ²³ आणि त्या दिवशी तुम्ही मला काही प्रश्न विचारणार नाही मी तुम्हाला खचीत खचीत सांगतो तुम्ही पित्याजवळ काही मागाल तर तो ते तुम्हाला माझ्या नावाने देईल ²⁴ तुम्ही अजून माझ्या नावाने काही मागितले नाही मागा म्हणजे तुम्हास मिळेल ह्यासाठी की तुमचा आनंद परिपूर्ण व्हावा ²⁵ ह्या गोष्टी मी तुमच्याशी दाखल्यात बोललो आहे पण जेव्हा मी तुमच्याशी दाखल्यात बोलणार नाही पण मी तुम्हाला उघडपणे पित्याविषयी सांगेन अशी वेळ येत आहे ²⁶ त्या दिवशी तुम्ही माझ्या नावाने मागाल आणि मी तुमच्यासाठी पित्याजवळ विनंती करीन असे मी तुम्हाला म्हणत नाही ²⁷ कारण पिता स्वतः तुमच्यावर प्रीती करतो कारण तुम्ही माझ्यावर प्रीती केली आहे आणि मी पित्यापासून आलो असा विश्वास धरला आहे ²⁸ मी पित्यापासून निघून जगात आलो आहे पुन्हा जग सोडून पित्याकडे जातो ²⁹ त्याचे शिष्य त्याला म्हणाले पाहा आता आपण उघडपणे बोलत आहा दाखला सांगत नाही ³⁰ आता आम्हाला कळले आहे की आपल्याला सर्वकाही कळते आणि कोणी आपल्याला विचारावे ह्याची आपणाला गरज नाहीह्यावरून आपण देवापासून आला आहा असा आम्ही विश्वास धरतो ³¹ येशूने त्यांना उत्तर दिले तुम्ही आता विश्वास ठेवता काय ³² पाहा अशी वेळ येत आहे किंबहुना आली आहे की तुमची दाणादाण होऊन तुम्ही सर्व आपआपल्या घरी जाल व मला एकटे सोडाल पण मी एकटा नाही कारण पिता माझ्याबरोबर आहे ³³ माझ्याठायी तुम्हाला शांती मिळावी म्हणून मी ह्या गोष्टी सांगितल्या आहेत जगात तुम्हाला क्लेश होतील तरी धीर धरा मी जगाला जिकले आहे

Chapter 17

येशूची प्रार्थना

¹ ह्या गोष्टी बोलल्यावर येशूवर आकाशाकडे दृष्टी लावून म्हणाला हे बापा वेळ आली आहे पुत्राने तुझे गौरव करावे म्हणून तू आपल्या पुत्राचे गौरव कर ² जे तू त्याला दिले आहेत त्या सर्वांना त्याने सार्वकालिक जीवन द्यावे म्हणून तू त्याला सर्व मनुष्यांमात्रावर अधिकार दिला आहेस ³ सार्वकालिक जीवन हेच आहे की तू जो एकच खरा देव त्या तुला आणि ज्याला तू पाठविलेस त्या येशू ख्रिस्ताला ओळखावे ⁴ जे तू काम मला करावयाला दिलेस ते पूर्ण करून मी पृथ्वीवर तुझे गौरव केले आहे ⁵ तर आता हे माझ्या बापा हे जग होण्याआधी जे माझे गौरव तुझ्याजवळ होते त्याच्यायोगे तू आपणाजवळ माझे गौरव कर ⁶ जे लोक तू मला जगातून दिले त्यांना मी तुझे नाव प्रकट केले ते तुझे होते आणि ते तू मला दिलेस आणि त्यांनी तुझे वचन पाळले आहे ⁷ आता त्यांना समजले आहे की तू ज्या गोष्टी मला दिल्यास त्या सर्व तुझ्यापासून आहेत ⁸ कारण तू मला जी वचने दिलीस ती मी त्यांना दिली आहेत ती त्यांनी स्वीकारली मी तुझ्यापासून आलो हे त्यांनी खरोखर आेळखले आणि तू मला पाठवलेअसा त्यांनी विश्वास ठेवला ⁹ त्यांच्यासाठी मी विनंती करतो मी जगासाठी विनंती करीत नाही तर जे तू मला दिले आहेत त्यांच्यासाठी मी विनंती करतो कारण ते तुझे आहेत ¹⁰ जे माझे ते सर्व तुझे आहे आणि जे तुझे ते माझे आहे आणि त्यांच्याठायी माझे गौरव झाले आहे ¹¹ आणि आता ह्यापुढे मी जगात नाही पण ते जगांत आहेत आणि मी तुझ्याकडे येत आहे हे पवित्र बापा तू मला दिलेल्या तुझ्या नावात त्यांना राख ह्यासाठी की जसे आपण एक आहोत तसे त्यांनीही एक व्हावे ¹² जोपर्यंत मी त्यांच्याबरोबर होतो तोंपर्यंत तू मला दिलेल्या तुझ्या नांवात मी त्यांना राखले मी त्यांचा सांभाळ केला आणि नाशाच्या पुत्राशिवाय त्यांच्यातून कोणाचा नाश झाला नाही हा शास्त्रलेख पूर्ण व्हावा म्हणून असे झाले ¹³ पण आता मी तुझ्याकडे येत आहे आणि माझा आनंद त्यांच्याठायी परिपूर्ण व्हावा म्हणून मी जगात ह्या गोष्टी बोलतो ¹⁴ मी त्यांना तुझे वचन दिले आहे जगाने त्यांचा व्देष केला आहे कारण जसा मी जगाचा नाही तसे तेहि जगाचे नाहीत ¹⁵ तू त्यांना जगातून काढून घ्यावे अशी मी विनंती करीत नाही तर तू त्यांना दुष्टापासून राखावे अशी मी विनंती करतो ¹⁶ जसा मी जगाचा नाही तसे तेहि जगाचे नाहींत ¹⁷ तू त्यांना सत्यात पवित्र कर तुझे वचन हेच सत्य आहे ¹⁸ जसे तू मला जगांत पाठवले तसे मीही त्यांना जगात पाठवले आहे ¹⁹ आणि त्यांनीहि सत्यांत पवित्र व्हावे म्हणून मी त्यांच्याकरितां स्वतःला पवित्र करतो ²⁰ मी केवळ त्यांच्यासाठी नाही तर त्यांच्या वचनावरून जे माझ्यावर विश्वास ठेवतात त्यांच्यासाठीहि विनंती करतो ²¹ की त्या सर्वांनी एक व्हावे हे माझ्या बापा जसा तू माझ्यामध्ये आहेस व मी तुझ्यामध्ये आहे तसे त्यांनीही तुझ्यामाझ्यामध्ये एक व्हावे कारण तू मला पाठवले असा जगाने विश्वास धरावा ²² तू जे गौरव मला दिले आहे ते मी त्यांना दिले आहे ह्यासाठी की जसे आपण एक आहो तसे त्यांनी एक व्हावे ²³ म्हणजे मी त्यांच्यामध्ये आणि तू माझ्यामध्ये ह्यासाठी की त्यांनी एक होऊन पूर्ण व्हावे आणि त्यावरून जगाने समजून घ्यावे की तू मला पाठवले आणि जशी तू माझ्यावर प्रीती केली तशी त्यांच्यावरहि प्रीती केली ²⁴ हे माझ्या बापा माझी अशी इच्छा आहे की तू जे मला दिले आहेत त्यांनीहि जेथे मी असेन तेथे माझ्याजवळ असावे ह्यासाठी की जे माझे गौरव तू मला दिले आहे ते त्यांनी पाहावे कारण जगाच्या स्थापने अगोदर तू माझ्यावर प्रीती केली ²⁵ हे न्यायसंपन्न पित्या जगाने तुला ओळखले नाही मी तुला ओळखले आहे आणि तू मला पाठवले असे त्यांनी ओळखले आहे ²⁶ मी तुझे नाव त्यास कळवले आहे आणि मी कळवीन ह्यासाठी की जी प्रीती तू माझ्यावर केली ती त्यांच्यांमध्ये असावी आणि मी त्यांच्यामध्ये असावे

Chapter 18

येशूला अटक

¹ हे बोलल्यानंतर येशू आपल्या शिष्यांबरोबर किद्रोन ओहळाच्या पलीकडे गेला तेथे एक बाग होती तेथे तो व त्याचे शिष्य गेले ² ही जागा त्याला धरून देणाऱ्या यहुदालाहि माहीत होती कारण येशू पुष्कळ वेळा आपल्या शिष्यांबरोबर तेथे जात असे ³ तेव्हा सैनिकांची तुकडी व मुख्य याजक व परूशी ह्यांच्याकडचे कामदार मिळाल्यावर यहूदा दिवे मशाली व शस्त्रे घेऊन तेथे आला ⁴ येशू आपणावर जे काही येणार हे सर्व जाणून बाहेर आला आणि त्यांना म्हणाला तुम्ही कोणाला शोधितां ⁵ त्यांनी त्याला उत्तर दिले नासरेथकर येशूला तो त्यांना म्हणाला मी तो आहे आणि ज्या यहुदाने त्याला धरून दिले तोपण त्यांच्याबरोबर उभा होता ⁶ मीच तो आहे असे म्हणतांच ते मागे सरले आणि जमिनीवर पालथे पडले ⁷ मग त्याने त्यांना पुन्हा विचारले तुम्ही कोणाला शोधता आणि ते म्हणाले नासरेथकर येशूला ⁸ येशूने उत्तर दिले मीच तो आहे असे मी तुम्हाला सांगितले तुम्ही मला शोधीत असला तर ह्यांना जाऊ द्या ⁹ जे तू मला दिले आहेत त्यांतून मी एकही हरविला नाही असे जे वचन तो बोलला होता ते पूर्ण व्हावे म्हणून हे झाले ¹⁰ तेव्हा शिमोन पेत्राजवळ तरवार असल्याने त्याने ती उपसली व प्रमुख याजकाच्या दासावर चालविली आणि त्याचा उजवा कान कापून टाकला त्या दासाचे नाव मल्ख होते ¹¹ तेव्हा येशू पेत्राला म्हणाला तरवार म्यानांत घाल पित्याने मला जो प्याला दिला आहे तो मी पिऊ नये काय ¹² मग सैनिकांची तुकडी व हजारांचा सरदार आणि यहूद्यांचे कामदार हे येशूला धरून बांधले ¹³ आणि त्याला प्रथम हन्नाकडे नेले कारण त्या वर्षी प्रमुख याजक असलेल्या कयफाचा हा सासरा होता ¹⁴ एका मनुष्याने लोकांसाठी मरावे हे हिताचे आहेअशी मसलत यहूद्यांस ह्याच कयफाने दिली होती ¹⁵ शिमोन पेत्र व दुसरा एक शिष्य येशूच्या मागे मागे चालले तो शिष्य प्रमुख याजकाच्या ओळखीचा होता आणि येशूबरोबर प्रमुख याजकाच्या वाड्यांत गेला ¹⁶ पण पेत्र बाहेर दाराशीं उभा राहिला होता म्हणून जो दुसरा शिष्य प्रमुख याजकाच्या ओळखीचा होता त्याने बाहेर जाऊन व द्वारपालिकेला सांगून पेत्राला आत आणले ¹⁷ ह्यावरून ती तरूण द्वारपालिका होती ती पेत्राला म्हणाली तूही ह्या मनुष्याच्या शिष्यांपैकी आहेस काय तो म्हणाला मी नाही ¹⁸ थंडी असल्यामुळे दास व कामदार कोळशाचा विस्तव पेटवून शेकत उभे राहिले होते आणि पेत्रपण त्यांच्याबरोबर शेकत उभा होता ¹⁹ तेव्हा प्रमुख याजकाने येशूला त्याच्या शिष्यांविषयी व त्याच्या शिक्षणाविषयी प्रश्न केले ²⁰ येशूने त्याला उत्तर दिले मी जगासमोर उघडपणे बोललो आहे सभास्थानात आणि मंदिरात सर्व यहूदी जमतात तेथे मी नेहमी शिक्षण दिले आणि गुप्तपणे मी काही बोललो नाही ²¹ मला का विचारता ज्यांनी ऐकले अाहे त्यांना विचारा मी काय बोललो ते पाहा मी जे बोललो ते त्यांना माहीत आहे ²² त्याने असे म्हटल्याबरोबर जवळ उभा राहणारा एक कामदार येशूला थप्पड मारून म्हणाला तू प्रमुख याजकाला असा जबाब देतोस काय ²³ येशूने त्याला उत्तर दिले मी वाईट रीतीने बोललो असलो तर कसे वाईट बोललो ते सिध्द कर योग्य रीतीने बोललो असलो तर मला का मारतोस ²⁴ तेव्हा हन्नाने त्याला प्रमुख याजक कयफा ह्याच्याकडे बांधलेलेच पाठवले ²⁵ शिमोन पेत्र शेकत उभा राहिला होता त्याला इतर म्हणाले तूही त्याच्या शिष्यांतला आहेस काय त्याने नाकारले व म्हटले मी नाही ²⁶ पेत्राने ज्याचा कान कापला होता त्याचा नातलग असलेला प्रमुख याजकाच्या दासांपैकी एक होता तो त्याला म्हणला मी तुला त्याच्याबरोबर बागेत नाही का पाहिले ²⁷ पेत्राने पुन्हा नाकारले आणि लागलाच कोंबडा आरवला ²⁸ तेव्हा त्यांनी येशूला कयफाकडून सरकारवाड्यांत नेले तेव्हा सकाळ होती आणि आपणांस विटाळ होऊ नये पण वल्हांडणाचे भोजन करता यावे म्हणून ते स्वतः सरकारवाड्यांत गेले नाहीत ²⁹ ह्यास्तव पिलात त्यांच्याकडे बाहेर येऊन म्हणाला तुम्ही ह्या माणसावर काय आरोप ठेवता ³⁰ त्यांनी त्याला उत्तर दिले तो दुष्कर्मी नसता तर आम्ही त्याला आपल्या हाती दिले नसते ³¹ पिलाताने त्यांना म्हटले त्याला तुम्हीच आपल्या नियमशास्त्राप्रमाणे त्याचा न्याय करा यहूदी त्याला म्हणाले आम्हाला कोणाचा जीव घेण्याचा अधिकार नाही ³² आपण कोणत्या मरणाने मरणार हे सुचवितांना येशूने जे वचन सांगितले होते ते पूर्ण व्हावे म्हणून असे झाले ³³ म्हणून पिलात पुन्हा सरकारवाड्यांत गेला आणि त्याने येशूला बोलावून म्हणाला तू यहूद्यांचा राजा आहेस काय ³⁴ येशूने उत्तर दिले आपण स्वतः हे म्हणता किंवा दुसर्‍यांनी आपणाला माझ्याविषयी हे सांगितले ³⁵ पिलाताने उत्तर दिले मी यहूदी आहे काय तुझ्याच लोकांनी आणि मुख्य याजकांनी तुला माझ्या हाती दिले तू काय केले ³⁶ येशूने उत्तर दिले माझे राज्य ह्या जगाचे नाही माझे राज्य ह्या जगाचे असते तर यहूद्यांच्या हाती मी दिला जाऊ नये म्हणून माझ्या सेवकांनी लढाई केली असती पण माझे राज्य येथले नाही ³⁷ म्हणून पिलात त्याला म्हणाला तर तू राजा आहेस काय येशूने उत्तर दिले मी राजा आहे असे आपण म्हणता मी ह्यासाठी जन्मलो आहे आणि ह्यासाठी मी जगात आलो आहेमी सत्याची साक्ष द्यावी जो कोणी सत्याचा आहे तो माझी वाणी ऐकतो ³⁸ पिलात त्याला म्हणाला सत्य काय आहे आणि हे बोलून तो पुन्हा यहुद्यांकडे बाहेर गेला आणि त्यांना म्हणाला मला त्याच्यात काही अपराध दिसत नाही ³⁹ पण तुमच्यासाठी वल्हांडण सणांत मी एकाला सोडावे अशी तुमच्यात रीत आहे तर तुमच्यासाठी मी यहूद्यांच्या राजाला सोडावे अशी तुमची इच्छा आहे काय ⁴⁰ तेव्हा पुन्हा ते ओरडून म्हणाले ह्याला सोडू नका तर बरब्बाला सोडा आता बरब्बा हा एक लुटारू होता

Chapter 19

पिलात यहूद्यांपुढे दबून जातो

¹ नंतर पिलाताने येशूला नेऊन फटके मारविले ² तेव्हा शिपायांनी एक काट्यांचा मुगुट गुंफून त्याच्या डोक्यात घातला आणि त्याला एक जांभळा झगा घातला ³ आणि ते त्याच्यापुढे येऊन म्हणाले हे यहूद्यांच्या राजा तुझा जयजयकार असो मग त्यांनी त्याला चपराका मारल्या ⁴ म्हणून पिलाताने पुन्हा बाहेर येऊन म्हटले पाहा मला त्याच्यात काही अपराध दिसत नाही हे तुम्हाला समजावे म्हणून मी त्याला तुमच्याकडे बाहेर आणतो ⁵ तेव्हा येशू काट्यांचा मुगुट व जांभळा झगा घातलेला बाहेर आला आणि पिलात त्यांना म्हणाला पाहा हा मनुष्य ⁶ मुख्य याजक व त्यांचे कामदार त्याला बघून ओरडून म्हणाले ह्याला वधस्तंभावर खिळा वधस्तंभावर खिळा पिलात त्यांना म्हणाला तुम्हीच त्याला नेऊन वधस्तंभावर खिळा कारण मला त्याच्यात काही अपराध दिसत नाही ⁷ यहुद्यांनी त्याला उत्तर दिले आम्हाला नियमशास्त्र आहे आणि त्या शास्त्राप्रमाणे हा मेला पाहिजे कारण ह्याने स्वतःला देवाचा पुत्र केले ⁸ पिलात हे बोलणे ऐकून अधिकच भ्याला ⁹ आणि तो पुन्हा सरकारवाड्यांत जाऊन व येशूला म्हणाला तू कोठला आहेस पण येशूने त्याला उत्तर दिले नाही ¹⁰ पिलाताने त्याला म्हटले माझ्याबरोबर तू बोलत नाहीस काय तुला सोडण्याचा अधिकार मला आहे आणि तुला वधस्तंभावर खिळण्याचा अधिकार मला आहे हे तुला माहीत नाही काय ¹¹ येशूने उत्तर दिले आपणाला तो अधिकार वरून दिलेला नसता तर माझ्यावर मुळींच चालला नसता म्हणून ज्याने मला आपल्या हाती दिले त्याचे पाप अधिक आहे ¹² ह्यावरून पिलाताने त्याला सोडायचा प्रयत्न केला पण यहूदी ओरडून म्हणाले आपण जर ह्याला सोडिले तर आपण कैसराचे मित्र नाही जो कोणी स्वतःला राजा करतो तो कैसराला नाकारतो ¹³ म्हणून पिलाताने हे बोलणे ऐकल्यावर येशूला बाहेर आणिले आणि तो फरसबंदी नावाच्या जागी न्यायासनावर बसलाइब्री भाषेत ह्या जागेला गब्बाथा म्हणतात ¹⁴ तो वल्हांडणाच्या तयारीचा दिवस होता आणि तेव्हा सुमारे सहावा तास होता आणि तो यहुद्यांना म्हणाला पाहा तुमचा राजा ¹⁵ ह्यावरून ते ओरडले त्याची वाट लावा त्याची वाट लावा त्याला वधस्तंभावर खिळा पिलात त्यांना म्हणाला मी तुमच्या राजाला वधस्तंभावर खिळावे काय मुख्य याजकांनी उत्तर दिले आम्हाला कैसराशिवाय राजा नाही ¹⁶ मग त्याने त्याला वधस्तंभावर खिळण्याकरिता त्यांच्या हाती दिले ¹⁷ तेव्हा त्यांनी येशूला आपल्या ताब्यांत घेतले आणि तो आपला वधस्तंभ स्वतः वाहत कवटीचे स्थान म्हटलेल्या जागी गेला ह्या जागेला इब्री भाषेत गुलगुथा म्हणतात ¹⁸ तेथे त्यांनी त्याला व त्याच्याबरोबर दुसर्‍या दोघांना एकाला एका बाजूस व दुसऱ्याला दुसऱ्या बाजूस आणि येशूला मध्ये असे वधस्तंभावर खिळले ¹⁹ आणि पिलाताने एक फलक लिहून तो वधस्तंभावर लावला यहूद्यांचा राजा नासोरी येशू असे लिहिले होते ²⁰ येशूला वधस्तंभावर खिळले होते ते ठिकाण नगराच्या जवळ होतेम्हणून पुष्कळ यहूद्यांनी तो फलक वाचलातो इब्री रोमी व ग्रीक भाषांत लिहिला होता ²¹ तेव्हा यहुद्यांचे मुख्य याजक पिलाताला म्हणाले यहूद्यांचा राजा असे लिहू नका तरह्याने म्हटले मी यहूद्यांचा राजा आहे असे लिहा ²² पिलाताने उत्तर दिले मी लिहिले ते लिहिले ²³ मग शिपायांनी येशूला वधस्तंभावर खिळल्यावर त्याचे कपडे घेतले आणि प्रत्येक शिपायाला एक वाटा असे चार वाटे केले आणि झगाही घेतला ह्या झग्याला शिवण नव्हती तो वरपासून थेट विणलेला होता ²⁴ म्हणून ते आपआपल्यात म्हणाले आपण हा फाडू नये पण तो कोणाला मिळेल हे त्याकरता चिठ्या टाकून पाहावे हे ह्यासाठी झाले की त्यांनी माझे कपडे आपसांत वांटून घेतले आणि माझ्या झग्यावर त्यांनी चिठ्या टाकिल्या असा हा शास्त्रलेख पूर्ण व्हावा म्हणून शिपायांनी ह्या गोष्टी केल्या ²⁵ पण येशूच्या वधस्तंभाजवळ त्याची आई त्याची मावशी व क्लोपाची बायको मरिया आणि मरिया मग्दाली ह्या उभ्या होत्या ²⁶ येशूने जेव्हा आपल्या आईला व तो ज्या शिष्यावर त्याची प्रीती होती त्याला जवळ उभे राहिलेले पाहून तेव्हा तो आपल्या आईला म्हणाला बाई पाहा हा तुझा मुलगा ²⁷ मग तो त्या शिष्याला म्हणाला पाहा ही तुझी आई आणि त्या शिष्याने तिला त्यावेळेपासून आपल्याकडे घेतले ²⁸ मग आता सर्व पूर्ण झाले आहे हे जाणून येशूने शास्त्रलेख पूर्ण व्हावा म्हणून मला तहान लागली आहेअसे म्हटले ²⁹ तेथे एक आंब भरून ठेवलेले भांडे होते म्हणून त्यांनी आंबेने भरलेला एक बोळा एका एजोब झाडाच्या काठीवर बसवून त्याच्या तोंडाला लावला ³⁰ येशूने आंब घेतल्यानंतर म्हटले पूर्ण झाले आहे आणि आपले मस्तक लववून आपला आत्मा समर्पण केला ³¹ तो तयारीचा दिवस होता आणि शब्बाथ दिवशी वधस्तंभावर शरीरे राहू नयेत कारण तो शब्बाथ मोठा दिवस होता म्हणून यहूद्यांनी पिलाताला विनंती केली की त्यांचे पाय तोडून त्यांना काढून घेऊन जावे ³² तेव्हा शिपाई आल्यावर त्यांनी त्याच्याबरोबर वधस्तंभावर खिळण्यात आलेल्या पहिल्याचे व दुसर्‍याचे पाय तोडले ³³ परंतु ते जेव्हा येशूजवळ आल्यावर तो मरून गेला आहे असे पाहून त्यांनी त्याचे पाय तोडले नाहीत ³⁴ तरी शिपायांपैकी एकाने भाल्याने त्याच्या कुशीत भाला भोसकला आणि लगेच रक्त व पाणी बाहेर आले ³⁵ आणि ज्याने हे पाहिले त्याने साक्ष दिली आहे त्याची साक्ष खरी आहे व आपण खरे बोलतो हे त्याला ठाऊक आहे ह्यासाठी की तुम्हीही विश्वास ठेवावा ³⁶ कारण त्याचे एक हाड मोडणार नाही हा शास्त्रलेख पूर्ण व्हावा म्हणून ह्या गोष्टी झाल्या ³⁷ आणि दुसरा एक शास्त्रलेख पुन्हा म्हणतो ज्याला त्यांनी विधले त्याच्याकडे ते पाहतील ³⁸ ह्यानंतर जो अरिमथाईकर योसेफ ह्याने आपल्याला येशूचे शरीर नेता यावे अशी पिलाताला विनंती केलीतो येशूचा शिष्य असून पण यहूद्यांच्या भीतीमुळे गुप्त शिष्य होता पिलाताने त्याला परवानगी दिल्यावरून त्याने जाऊन येशूचे शरीर नेले ³⁹ आणि त्याच्याकडे पहिल्याने रात्रीचा आलेला निकदेमही गंधरस व अगरू ह्यांचे सुमारे शंभर मापे मिश्रण घेऊन आला ⁴⁰ मग त्यांनी येशूचे शरीर घेतले आणि यहूद्यांच्या उत्तरकार्याच्या रीतीप्रमाणे त्यांनी ते सुगंधी मसाल्यांसहित तागाच्या वस्त्रात गुंडाळले ⁴¹ त्याला ज्या ठिकाणी वधस्तंभावर खिळले होते तेथे एक बाग होती आणि त्या बागेत एक नवी कबर होती त्यात कोणाला कधीही ठेवलेले नव्हते ⁴² तो यहूद्यांचा तयारीचा दिवस असल्यामुळे व ती कबर जवळ असल्यामुळे त्यांनी येशूला तेथे ठेवले

Chapter 20

रिकामी कबर

¹ आठवड्याच्या पहिल्या दिवशीं पहाटेस अंधारातच मरिया मग्दालीया कबरेजवळ आली आणि कबरेच्या तोंडावरून धोंड काढली आहे असे तिने पाहिले ² तेव्हा शिमोन पेत्र व ज्याच्यावर येशूची प्रीती होती त्या दुसर्‍या शिष्याकडे धावत येऊन ती त्यांना म्हणाली त्यांनी प्रभूला कबरेतून काढून नेले आणि त्याला कोठे ठेवले हे आम्हाला माहीत नाही ³ म्हणून पेत्र व तो दुसरा शिष्य बाहेर पडून कबरेकडे जावयास निघाले ⁴ तेव्हा ते दोघे जण बरोबर धावत गेले पण तो दुसरा शिष्य पेत्राच्या पुढे धावत गेला व कबरेजवळ प्रथम पोहचला ⁵ त्याने ओणवून आत डोकावले आणि त्याला तागाची वस्त्रें पडलेली दिसली पण तो आत गेला नाही ⁶ शिमोन पेत्रहि त्याच्यामागून येऊन पोहचला व तो कबरेंत शिरला ⁷ आणि तागाची वस्त्रे पडलेली व जो रुमाल त्याच्या डोक्याला होता त्या तागाच्या वस्त्रांजवळ नव्हे तर वेगळा एकीकडे गुंडाळून पडलेला होता ⁸ तेव्हा जो दुसरा शिष्य पहिल्याने कबरेजवळ आला होता तोहि आत गेला आणि त्याने पाहून विश्वास ठेवला ⁹ कारण त्याने मेलेल्यातून पुन्हा उठावे हे अवश्य आहे हा शास्त्रलेख त्यांना अजून कळला नव्हता ¹⁰ मग ते शिष्य पुन्हा आपल्या घरी गेले ¹¹ पण इकडे मरिया बाहेर कबरेजवळ रडत उभी राहिली होती आणि ती रडता रडता तिने ओणवून कबरेत पाहिले ¹² आणि जेथे येशूचे शरीर आधी ठेवलेले होते तेथे ते शुभ्र वस्त्रे परिधान केलेले दोन देवदूत एक डोक्याकडील बाजूस आणि एक पायांकडील बाजूस बसलेले दिसले ¹³ आणि ते तिला म्हणाले बाई तू का रडतेस ती त्यांना म्हणाली त्यांनी माझ्या प्रभूला नेले आणि त्याला कोठे ठेवले हे मला माहीत नाही ¹⁴ असे बोलून ती मागे वळली आणि तो तिला येशू उभा असलेला दिसला पण तो येशू आहे हे तिने आेळखले नाही ¹⁵ येशूने तिला म्हटले बाई तू का रडतेस तू कोणाला शोधतेस तो माळी आहे असे समजून त्याला म्हणाली दादा तू त्याला येथून नेले असेल तर कोठे ठेवलेस ते मला सांग म्हणजे मी त्याला घेऊन जाईन ¹⁶ येशूने तिला म्हटले मरिये ती वळूनत्याला इब्री भाषेत म्हणाली रब्बूनी म्हणजे गुरूजी ¹⁷ येशूने तिला म्हटले मला शिवू नकोस कारण मी अजून पित्याकडे वर गेलो नाही तर माझ्या बांधवांकडे जाऊन त्यांना सांग की जो माझा पिता आणि तुमचा पिता माझा देव आणि तुमचा देव आहे त्याच्याकडे मी वर जातो ¹⁸ मरिया मग्दालीया गेली आणि आपण प्रभूला पहिल्याचे आणि त्याने आपल्याला ह्या गोष्टी सांगितल्याचे तिने शिष्यांना कळविले ¹⁹ तेव्हा त्याच दिवशी म्हणजे आठवड्याच्या पहिल्या दिवशी संध्याकाळी शिष्य जेथे जमले होते तेथील दारे यहूद्यांच्या भीतीमुळें बंद असता येशू आला मध्यभागी उभा राहून म्हणाला तुम्हास शांती असो ²⁰ आणि हे बोलल्यावर त्याने त्यांना आपले हात आणि कूस दाखविली आणि शिष्यांनी प्रभूला बघितले तेव्हा ते आनंदित झाले ²¹ तेव्हा येशू त्यांना पुन्हा म्हणाला तुम्हाला शांती असो जसे पित्याने मला पाठवले आहे तसे मीहि तुम्हाला पाठवतो ²² एवढे बोलल्यावर त्याने त्यांच्यावर फुंकर टाकली आणि तो त्यांना म्हणाला पवित्र आत्म्याचा स्वीकार करा ²³ ज्या कोणाच्या पापांची तुम्ही क्षमा करता त्यांची क्षमा झाली आहे आणि ज्या कोणाची तुम्ही ठेवता ती तशीच ठेवलेली आहेत ²⁴ येशू आला तेव्हा बारांतील एक ज्याला दिदुम म्हणत तो थोमा त्यांच्याबरोबर नव्हता ²⁵ म्हणून दुसऱ्या शिष्यांनी त्याला सांगितले आम्ही प्रभूला पाहिले तेव्हा तो त्यांना म्हणाला मी त्याच्या हातात खिळ्यांची खूण बघितल्याशिवाय खिळ्यांच्या जागी माझे बोट घातल्याशिवाय आणि त्याच्या कुशीत माझा हात घातल्याशिवाय मी विश्वास ठेवणारच नाही ²⁶ आणि पुन्हा आठ दिवसांनी त्याचे शिष्य घरात होते आणि थोमा त्यांच्याबरोबर होता आणि दारे बंद असताना येशू आला व मध्यभागी उभा राहिला आणि म्हणाला तुम्हाला शांती असो ²⁷ मग तो थोमाला म्हणाला तुझे बोट पुढे कर आणि माझे हात बघ तुझा हात पुढे कर आणि माझ्या कुशीत घाल आणि विश्वासहीन होऊ नकोस पण विश्वास ठेवणारा हो ²⁸ आणि थोमाने त्याला म्हटले माझा प्रभू आणि माझा देव ²⁹ येशूने त्याला म्हटले तू मला पाहिले आहे म्हणून विश्वास ठेवला आहे पाहिल्यावांचून विश्वास ठेवणारे आहे ते धन्य ³⁰ आणि ह्या पुस्तकात लिहिली नाहीत अशी दुसरीही पुष्कळ चिन्हे येशूने आपल्या शिष्यांसमोर केली ³¹ पण ही ह्यासाठी लिहिली आहेत की येशू हा देवाचा पुत्र ख्रिस्त आहे असा तुम्ही विश्वास ठेवावा आणि तुम्ही विश्वास ठेवल्याने तुम्हाला त्याच्या नावात जीवन मिळावे

Chapter 21

येशूचे तिबिर्या सरोवराजवळ सात शिष्यांस दर्शन

¹ आणि ह्या गोष्टीनंतर पुन्हा तिबिर्याच्या समुद्राजवळ येशूने शिष्यांना स्वतःस प्रकट झाला आणि अशाप्रकारे स्वतःस प्रकट केले ² शिमोन पेत्र व ज्याला दिदुम म्हणत तो थोमा गालिलातील काना येथील नथनेल व जब्दीचे पुत्र आणि त्याच्या शिष्यांतील दुसरे दोघे जण हे बरोबर होते ³ शिमोन पेत्र त्यांना म्हणाला मी मासे धरावयला जातो ते त्याला म्हणतात आम्हीपण तुझ्याबरोबर येतो तेव्हा ते निघून मचव्यांत चढले आणि त्या रात्री त्यांनी कांहीही धरले नाही ⁴ पण आता पहाट होतेवेळी येशू समुद्र किनार्‍याजवळ उभा होता पण तो येशू होता हे शिष्यांना समजले नाही ⁵ तेव्हा येशूने त्यांना म्हटले मुलांनो तुमच्याजवळ काही खावयाला आहे काय ते त्याला म्हणाले नाही ⁶ आणि तो त्यांना म्हणाला मचव्याच्या उजवीकडे जाळे टाका आणि तुम्हाला मिळेल म्हणून त्यांनी टाकले आणि माशांच्या घोळक्यामुळे ते त्यांना आता ओढवेना ⁷ तेव्हा ज्या शिष्यावर येशूची प्रीती होती तो पेत्राला म्हणाला तो प्रभू आहे शिमोन पेत्राने ऐकले की तो प्रभू आहे प्रभू आहे तेव्हा तो उघडा असल्यामुळे त्याने कमरेला झगा गुंडाळला आणि समुद्रात उडी टाकली ⁸ आणि दुसरे शिष्य त्या लहान मचव्याने ते माशांचे जाळे ओढीत ओढीत आले कारण ते किनार्‍यापासून फार दूर नव्हते पण सुमारे दोनशे हातावर होते ⁹ तेव्हा ते किनार्‍यावर बाहेर आल्यावर तेथे कोळशांचा विस्तव आणि त्यावर ठेवलेली मासळी आणि भाकरी पाहिली ¹⁰ येशूने त्यांना म्हटले तुम्ही आता धरलेल्या मासळीमधून काही आणा ¹¹ तेव्हा शिमोन पेत्राने मचव्यावर चढून एकशे त्रेपन्न मोठ्या माशांनी भरलेले जाळे किनार्‍यावर ओढून आणिले ते तितके असतानाही जाळे फाटले नाही ¹² येशू त्यांना म्हणाला या न्याहरी करा कारण तो प्रभू आहे हे त्यांना समजले म्हणून आपण कोण आहा हे त्याला विचारावास शिष्यांतील कोणी धजला नाही ¹³ तेव्हा येशूने भाकर घेतली आणि त्यांना दिली तशीच मासळी दिली ¹⁴ येशू मेलेल्यातून उठल्यानंतर त्याची शिष्यांना प्रकट व्हायची ही तिसरी वेळ ¹⁵ मग त्यांची न्याहरी झाल्यावर येशूने शिमोन पेत्राला म्हटले योहानाच्या पुत्रा शिमोना ह्यांच्यापेक्षा तू माझ्यावर अधिक प्रीती करतोस काय तो त्याला म्हणाला होय प्रभू तू जाणतोस की मी तुझ्यावर प्रीती करतो तो त्याला म्हणतो माझी कोकरें चार ¹⁶ तो पुन्हा दुसर्‍यांदा त्याला म्हणाला योहानाच्या पुत्रा शिमोना तू माझ्यावर प्रीती करतोस काय तो त्याला म्हणाला होय प्रभू तू जाणतोस की मी तुझ्यावर प्रीती करतो तो त्याला म्हणाला माझी मेंढरे राख ¹⁷ तो तिसर्‍यांदा त्याला म्हणाला योहानाच्या पुत्रा शिमोना तू माझ्यावर प्रीती करतोस काय पेत्र दुःखी होऊन त्याला म्हणाला तू माझ्यावर प्रीती करतोस काय आणि तो त्याला म्हणाला प्रभू तुला सर्व माहीत आहे तू जाणतोस की मी तुझ्यावर प्रीती करतो येशू त्याला म्हणतो माझी मेंढरे चार ¹⁸ मी तुला खचीत खचीत सांगतो तू जेव्हा तरुण होतास तेव्हा आपली कंबर बांधून तुझी इच्छा असेल तिकडे जात होतास पण तू म्हातारा होशील तेव्हा हात पुढे करशील दुसरा तुझी कंबर बांधील आणि तुझी इच्छा नसेल तिकडे तुला नेईल ¹⁹ तो कोणत्या मरणाने देवाचे गौरव करणार होता हे प्रकट करायला तो हे बोलला आणि हे बोलल्यावर तो त्याला म्हणतो माझ्यामागे ये ²⁰ तेव्हा पेत्र मागे वळला आणि पाहतो की ज्या शिष्यावर येशूची प्रीती होती जो भोजनाच्या वेळी त्याच्या छातीशी टेकला असता मागे लवून प्रभू तुला धरून देणारा तो कोण आहेअसे म्हणाला होता त्याला त्याने मागे चालतांना पाहिले ²¹ म्हणून त्याला बघून पेत्र येशूला म्हणाला प्रभू ह्याचे काय ²² येशूने त्याला म्हटले मी येईपर्यंत त्याने रहावे अशी जर माझी इच्छा असेल तर त्याचे तुला काय तू माझ्यामागे ये ²³ तेव्हा बांधवांत हे बोलणे पसरले की तो शिष्य मरणार नाही पण येशू त्याला म्हणाला नव्हता की तो मरणार नाही पण मी येईपर्यंत त्याने रहावे अशी जर माझी इच्छा असेल तर तुला काय ²⁴ जो ह्या गोष्टींची साक्ष देतो व ज्याने ह्या गोष्टी लिहिल्या आहेत तोच हा शिष्य आहे आणि त्याची साक्ष खरी आहे हे आम्हाला माहीत आहे ²⁵ आणि ह्याशिवाय येशूने केलेली पुष्कळ कृत्ये आहेत ती एकएक लिहिली तर लिहिलेली पुस्तके ह्या जगांत देखील मावणार नाहीत असे मला वाटते