45. Vorba dăn Biblije: Stjepan š Filip

Unu vođe dăla Bisjarikă karje tek anastanit afost omu karje s kima Stjepan. Lumja avut bună mišljenje d jel š afost pljin d Sufljet alu Svăntuluj š d mudrost. Stjepan afukut multă čudurj š binje tvrdja k lumja trjebje s krjadje ăn Isusu.

Una zuvă, pănd Stjepan ănvăca d Isusu, njeki Židovj karje nu kridja ăn Isusu ančiput s s prepirjaskă ku Stjepan. Mult sa nikăžăt š minjtja alu vođilor alu Židovilor d Stjepan. Jej azăs: “Auzăt kum rubjaštje rov d Mojsije š d Dimizov!” Daja vođilje alu Židovilor apukat p Stjepan š la dus la popa amarje š la vođilje alu Židovilor, undje još svjedokurj karje minjtje karje rubja d Stjepan.

Popa amarje antribat p Stjepan: “Jaštje aja istina če rubjaštje d tinje?” Stjepan azăs aša če lja dat d gănd d multje marj stvarurj karje Dimizov afukut, dăla vrijamja alu Abraham pănla vrijamja alu Isusuluj, š k narodu alu Dimizov stalno nu skulta. Atunča azăs: “Voj lumjo d kapurj alji tarj š karje vu pobunic uvjek odbacăc p Sufljetu alu Svănt, baš kašă kum sămănca avuastră uvjek odbacăt p Dimizov š aumurăt p prorokurlje aluj. Ali, voj asfukut nješto maj rov d jej! Voj asmurăt p Mesija!”

Kănd vođilje alu Židovilor aja uzăt, aša sa nikăžăt k apus mănilje pisti urjajke š ăntarje striga. L adus p Stjepan afar dăn trg š arunkat buluvanji p jel s puată s l umuară.

Pănd Stjepan murja, astrigat: “Isusulje, primjaštje sufljetu alu mjov!” Akăzut p žănujkj š jar astrigat: “Domnulje, nu računja asta grešală păntruv jej!” Atunča amurit.

Unu tănăr, karje sa kimat Savao, sa slažăt ku lumjaja karje amurăt p Stjepan š păza cualjilje alor pănd jej runka buluvanji p jel. Ăn zuvaja, multă lumje ăn Jeruzalem ančiput s putirjaskă p učenikurlje alu Isusuluj, š lumja karje krjadje ăn Isusu afuđit la altu lok. Ali jar rubja d Isusu undje god pljika.

Unu učenik alu Isusuluj karje sa kimat Filip, afost unu dăla ălja karje krjadje karje afuđit dăn Jeruzalem ăn vrijamjaja d putirjală. Apljikat ăn Samarija, a ănklo rubja d Isusu š mulc inš afost spasăc. Atunča una zuvă anđelu alu Dimizov azăs alu Filip s pljače la njeka cestă ăn pustinje. Pănd Filip aša amubla p drum, avizut p njeki važni službenik dăn Etiopija karje s vuza ăn kočija aluj. Sufljetu alu Svănt azăs alu Filip s pljače š s rubjaskă ku omusta.

Pănd Filip s približa la kočije, auzăt omu dăn Etiopija kum čitjaštje dăn knjigă karje askris proroku Izaija. Omu ačitit: “La dus kašă vuaja la klanje, a kašă kum je vuaja tăkută, aša nič jel na zăs nič ăn vorbă. Nepošteno sa ponašăt kătră jel š nu la poštujit. Ja lat životu.”

Filip antribat p omu dăn Etiopija: “Razumještj če čitještj?” Omu dăn Etiopija azăs: “Nu. Nu pot s razumjesk akă njeko nu mi objasnjaštje. M rog d tinje, vină š šăz pănglă minje. Dal Izaija skrija d jel ili d njeko altu?”

Filip alu omuluj dăn Etiopija ja objasnit k Izaija askris d Isusu. Filip akoristit š altje Pismje s ji zăkă Bună vorbă d Isusu.

Pănd Filip š omu dăn Etiopija aputujit, avinjit la njeka apă. Omu dăn Etiopija azăs: “Ujtitje, jatje apa! Pot s fiuv bătizat?” Atunča azăs alu vozačuluj s zaustavjaskă kočija.

Kănd auntrat ăn apă, Filip bătizat p omu dăn Etiopija. Dăpă aja kănd aišăt dăn apă, Sufljetu alu Svănt dăturdată adus p Filip dăpartje la altu lok undje anastavit s rubjaskă alu lumjej d Isusu.

Omu dăn Etiopija anastavit s putujaskă kătri kasa aluj, nurukos če kunuaštje p Isusu.

Vorba dăn Biblije dăn Djela alu Apostolilor 6,8–8,5; 8,26–40