ကတိတော်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသား

(၅-၁)‘အာဗြံ’နှင့်‘စာရဲ’တို့သည် ‘ခါနန်’ကို‌ရောက်၍ဆယ်နှစ်ခန့်ကြာသော်လည်း သူတို့တွင်သားသမီး မထွန်းကားသေးပေ။ ထိုအခါ ‘အာဗြံ’၏ဇနီးဖြစ်သူ ‘စာရဲ’က “ဘုရားရှင်သည် ကျွန်မအားသားသမီးမထွန်းကားစေပါ။ ကျွန်မမှာကလေးမွေးဖွားရန် အတွက်အလွန်အိုမင်းနေပြီဖြစ်သည်။ ဤသူမှာ ကျွန်မ၏အခိုင်းအစေ ဟာဂရုဖြစ်သည်။ ကျွန်မအတွက် ကလေးမွေးပေးရန် သူမအားလက်ထပ်ပါ”ဟု ‘‘အာဗြံ’’အား ပြောဆိုခဲ့လေသည်။

(၅-၂)ထို့ကြောင့် ‘အာဗြံ’သည် ဟာဂရအားလက်ထပ်လိုက်၏။ ဟာဂရသည်သားလေးတစ်ဦးမွေး၍ ‘အာဗြံ’က၎င်းအား ‘ဣရှမေလ’ဟုအမည်ပေးခဲ့သည်။ သို့သော်’စာရဲ’သည် ‘ဟာဂရ’အား မနာလိုဝန်တိုဖြစ်လာ၏။ ‘ဣရှမေလ’တစ်ဆယ့်သုံးနှစ်သို့ရောက်သောအခါတွင် ဘုရားရှင်သည် ‘အာဗြံ’အား ထပ်မံ၍စကားပြောဆိုလေသည်။

(၅-၃)ဘုရားရှင်က “ကျွန်ုပ်သည် ကြီးမြတ်သောဘုရားရှင်ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်သင်နှင့်အပေးအယူ တစ်ခုပြုလုပ်မည်”ဟု မိန့်တော်မူလေသည်။ ထိုအချိန်တွင်’အာဗြံ’သည် မြေကြီးပေါ်၌ ဦးညွှတ်နေခဲ့သည်။ ဘုရားရှင်က “သင်သည် နိုင်ငံများစွာ၏ဖခင်ဖြစ်မည်။ ကျွန်ုပ်သည် သင်နှင့်သင်၏မျိုးရိုးစဉ်ဆက်အား ဤ’ခါနန်’မြေကိုအပိုင်ပေးပြီး ကျွန်ုပ်သည်သင်တို့၏ ထာဝရဘုရားသခင်ဖြစ်သွားမည်။ သင့်မိသားစုထဲတွင်ရှိသော ယောက်ျားလေးတိုင်းအား အရေဖျားဖြတ်မင်္ဂလာပြုလုပ်ပါ”ဟု ‘အာဗြံ’အား မိန့်တော်မူခဲ့လေသည်။

(၅-၄)“သင်၏ဇနီးဖြစ်သူ’စာရဲ’သည် သားတစ်ဦးမွေးဖွားလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သူသည် ကတိတော်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသားဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုသူအား ‘ဣဇာက်’ဟုအမည်ပေးပါ။ ကျွန်ုပ်သူနှင့် ပဋိညာဉ်ပြုလုပ်ပြီးသူသည်အင်အားကြီးသောလူမျိုး ကြီးတစ်ခု ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ်သည် ‘ဣရှမေလ’ကိုလည်း ကြီးမားသောလူမျိုးစုတစ်ခု ပြုလုပ်ပေးမည်။ သို့သော်ကျွန်ုပ်သည် ‘ဣဇာက်’နှင့်သာ ကတိစကားပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။” ထို့နောက်ဘုရားရှင်သည် ‘အာဗြံ’၏အမည်အား ‘အာဗြဟံ’ဟု ပြောင်းပေးလိုက်သည်။ အဓိပ္ပါယ်မှာ လူမျိုးများစွာတို့၏ ဖခင်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်ဘုရားရှင်က ‘စာရဲ’၏အမည်အား ‘မင်းသမီး’ဟူသော အဓိပ္ပါယ်ရသည့် ‘စာရာ’ဟုပြောင်းလိုက်လေသည်။

(၅-၅)ထိုနေ့တွင် ‘အာဗြဟံ’သည် သူ၏အိမ်ထောင်စုရှိယောက်ျားလေးအားလုံးအား အရေဖျားလှီး မင်္ဂလာပြုလုပ်လိုက်လေသည်။ တစ်နှစ်ခန့်ကြာသော် ‘အာဗြဟံ’က အသက်တစ်ရာနှင့် စာရာ၏ အသက်ကိုးဆယ်တွင် ‘စာရာ’သည်သားတစ်ဦးရခဲ့လေသည်။ ထိုသားအား ဘုရားရှင် ပြောကြားခဲ့သည့်အတိုင်း ‘ဣဇာက်’ဟု အမည်ပေးလေသည်။

(၅-၆)‘ဣဇာက်’သည်လူငယ်အရွယ်သို့ရောက်လာသောအခါတွင် ဘုရားရှင်သည် ‘အာဗြဟံ’၏ယုံကြည်မှုအား စမ်းသပ်သည့်အနေဖြင့် “သင်၏တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည့် ‘ဣဇာက်’အားခေါ်ယူ၍ ကျွန်ုပ်အတွက် ပူဇော်ပါ”ဟု ပြောကြားလိုက်သည်။ ‘အာဗြဟံ’သည် ဘုရားရှင်အမိန့်တော်အား ထပ်မံနာခံခဲ့ပြီး သူ၏သားအား ပူဇော်ရန် ပြင်ဆင်လေသည်။

(၅-၇)‘အာဗြဟံ’နှင့် ‘ဣဇာက်’တို့သည် ပူဇော်မည့်နေရာသို့လမ်းလျှောက်လာစဉ် ‘ဣဇာက်’က “’ဖခင်၊ ပူဇော်ရန်အတွက် ထင်းကျွန်ုပ်တို့၌ရှိနေပြီ။ သို့သော် သိုးကားအဘယ်မှာနည်း”ဟု မေးမြန်းသော် ‘အာဗြဟံ’က “ပူဇော်ရန် ဘုရားရှင်ကပေးပါလိမ့်မည်၊ငါ့သား”ဟု ပြန်လည်ဖြေကြားလေသည်။

(၅-၈)ပူဇော်သောနေရာသို့ရောက်သောအခါတွင် ‘အာဗြဟံ’သည် သူ၏သား’ဣဇာက်’အား ကြိုးနှင့် ချည်နှောင်၍ ပူဇော်သည့်နေရာပေါ်သို့လှဲချလိုက်လေသည်။ သူ၏သားအား သတ်မည့်အချိန်တွင် ဘုရားရှင်သည် “ရပ်လိုက်ပါ၊ သူငယ်အားနာကျင်အောင် မပြုလုပ်ပါနှင့်၊ ငါပေးထားသည့်သင်၏တစ်ဦးတည်းသောသားကိုပင် စွန့်လွှတ်နိုင်လောက်အောင် ငါ့အားကြောက်ရွံ့ ရိုသေကြောင်းကို ယခုပင်ငါသိလိုက်ရပြီ။”ဟုမိန့်တော်မူလေသည်။

(၅-၉)အနီးအနားတစ်ဝိုက်ရှိ ခြုံထဲ၌ငြိနေသော သိုးထီးတစ်ကောင်အား ‘အာဗြဟံ’တွေ့လေသည်။ ဘုရားရှင်က ‘ဣဇာက်’အစားယစ်ပူဇော်နိုင်ရန် ကူညီပြင်ဆင်ပေးထားခြင်းဖြစ်သဖြင့် ‘အာဗြဟံ’သည် သိုးထီးအား ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ပူဇော်လိုက်လေသည်။

(၅-၁၀)ထို့နောက်ဘုရားရှင်သည် ‘အာဗြဟံ’အား “သင်သည်သင်၏တစ်ဦးတည်းသောသားအပါအဝင် အရာအားလုံးကို ကျွန်ုပ်အားပေးရန်ဝန်မလေးပေ။ ထို့ကြောင့်ကျွန်ုပ်သည် သင့်အားကောင်းချီးပေးမည်ဟု ကတိပေးထားခဲ့သည့်အတိုင်းသင်၏နောင်လာနောက်သားမျိုးဆက်များသည် ကောင်းကင်ယံမှကြယ်များထက် ပွားများလာလိမ့်မည်။သင်ကျွန်ုပ်၏စကားကို နာခံခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် ကမ္ဘာပေါ်တွင်ရှိသော မိသားစုအားလုံးကို သင်၏မိသားစုမှတစ်ဆင့် ကျွန်ုပ်ကောင်းချီးပေးမည်”ဟု မိန့်တော်မူခဲ့‌လေသည်။

__