၄၃ - အဆင်းတော်စတင်န်ချင်န်း
ကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ နိဗ္ဗာန်ရွှေမြို့တော်တော့ပြင်န်ဆွားပီးအချိန်မာကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ တပဲ့နေကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကမိန့်ကြားခဲ့တဲ့အတိုင်း ‘ယေရုရှလင်’ မြို့တွင်န်ဆက်မော်နေထိုင်ခဲ့ကြဟာဝါး။ ဟဲင်န်းနေရာမာရှိသောယုံ ကြည်ဆူတို့ကအဆက်ပပြတ်အတူတူစုဟားမော်ဝတ်ပြုဆုတောင်းကြတယ်လဲယ်။
နှစ်တိုင်းနှစ်တိုင်း ‘ပသခါ’ ပွဲပီးသောအခါရက်ငါးဆယ်ခန့်အကြာမာ ‘ဂျူး’ လူမျိုးနေက ‘ပင်တေကုတ္တေ’ လော့ ခေါ်ဟားတဲ့အများကီးအရေးကီးတဲ့နေ့ကော်ကျင်းပကြဟာလဲယ်။ ‘ပင်တေကုတ္တေ’ ဆိုဟာမာ ‘ဂျူး’ လူမျိုးနေက ဂျုံ ကောက်ပဲဆီးနှံရိတ်ပွဲကျင်းပဟာဖြစ်ဟာဝါး။ ကဖာတခုလုံးမာရှိတဲ့ ‘ဂျူး’ လူမျိုးနေကဟဲယ်နေ့မာ ‘ပင်တေကုတ္တေ’ ပွဲ တော်ကျင်ပဖော့ ‘ယေရုရှလင်’ မာလာမော်စုဝေးကြဟာဝါး။ ဟဲင်န်းနှစ်မာကျတဲ့ ‘ပင်တေကုတ္တေ’ ပွဲကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ နိဗ္ဗာန်ရွှေမြို့တော်ကော်ပြင်န်ဆွားဝဲ့ပီးခါ တစ်ပတ်အကြာမာကျရောက်ချင်န်းဖြစ်ဟာဝါး။
ယုံကြည်ဆူနေအတူတူစုမော်ရောက်နေခါမာဆူတော့စုမော်နေတဲ့အိမ်မာခုချက်ချင်န်းဆိုသလဲပဲပြင်န်းတဲ့လေ တိုက်ဟာသလဲအဆံနပြည့်ဆွားတယ်လာ့။ ယုံကြည်ဆူနေယဲ့ခေါင်းပေါ်မာမီးသလဲအရာများနေပေါ်ဟားတယ်လာ့။ ဆူ တော့ကဖရားယဲ့ဝိဉာင်တော်နပြည့်ဟားပီးဖရားချဲင်န်ကော်တခြားသောဘာဆာစကားနေနချီးမွမ်းကြဝဲ့ဝါး။ ဆူတော့က ဟဲင်န်းဘာဆာစကားနေကော်ပဆိ့လဲဝ ဟဲင်န်းဘာဆာစကားမာဖရားဝိဉာင်တော်ကဆူတော့ကော်ဟဲင်န်းတော့ပြော နိုင်ဖော့လုပ်ပေးထားဟားချင်န်းဖြစ်ဟာဝါး။
‘ယေရုရှလင်’ မာနေတဲ့လူနေကဟဲင်န်းအဆံကော်ကြားဟားခါမာ စုံစမ်းဖော့စုမော်ရောက်လာကြဟာဝါး။ ယုံ ကြည်ဆူနေကပြောတဲ့ဖရားချဲင်န်ယဲ့ကီးမြတ်တဲ့အမှုတော်အကြောင်းကော်ကြားဟာဝါး။ ဟဲင်န်းလူအုပ်ထဲမာလူမျိုးများ စွာပါဟာဝါး။ တပဲ့နေက ‘အစ္စရေး’ လူမျိုးနေဖြစ်ကြမော် ‘အာရမစ်’ ခေါ် ‘ဂရိ’ ဘာဆာစကားနေကော်ပြောကြားဆူနေ ဖြစ်ဟာလဲဝ လူတစ်ယောက်ချင်န်းစီကပြောဟားနေတဲ့အကြောင်းအရာနေကော်ဆူတော့ယဲ့အမယ့်ဘာဆာအတိုင်း ကြားနေကြတာဖြစ်ဟာလော့အများရီးအံ့ဩနေကြဟာလဲယ်။
တချို့သောလူနေကဟဲင်န်းတပဲ့နေကော်အရက်မူးနေကြဟာလဲလော့ပြောနေကြဟာဝါး။ ဟဲင်န်း ‘ပေတရု’ က မတ်တပ်ရပ်မော် “နားထော်ကြအုံး။ ဟဲင်န်းလူနေကမူးနေဟာပဟုတ်ဝူး။ ဟဲင်န်းအစားနင်န့်တော့ခုမြင်န်နေဟာမာရှေ့ ဖြစ်ဟောပြင်ညာရှိ ‘ယောလ’ ကဖရားချဲင်န်ယဲ့နောက်ဆုံးနေ့မာ ငါယဲ့ဝိဉာင်တော်ကော်ဆွန်းလောင်းတော်မူမယ်လော့ ပြောကြားဟားတဲ့အတိုင်းဖြစ်ပေါ်နေချင်န်းဖြစ်ဟာလဲယ်။” လော့ပြောကြားဟာဝါး။
“အစ္စရေး မာရှိတဲ့လူအပေါင်းတော့ ကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကဆူကဖဆူလဲဆိုဟာကော်ပြဖော့အတွက်အများကီး သောအံ့ဩဖွယ်နေကော်လုပ်မော်ပြခဲ့ဟာဖြစ်ဟာဝါး။ ဆူကဖရားချဲင်န်ယဲ့တန်ခိုးအစွန်းနအံ့ဩဖွယ်နေကော်လုပ်ဆောင် ခဲ့ဟာဝါး။ ဟဲင်န်းနင်န်တော့ဟာ ဟဲယ်အံ့ဩဖွယ်နေကော်မြင်န်ရလဲဝ အချဲင်န်ကော်လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တော့တင်န် မော်ဆပ်ခဲ့ဟာဝါး။
“ကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ဆေဆွားလဲဝဖရားချဲင်န်ကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကော်ဆေချင်န်းမှပြင်န်မော်ရှင်န်စေဟာ ဝါး။ ဟဲင်န်းအချက်ကရှေ့ဖြစ်ဟောပြင်ညာရှိနေရေးဟားတဲ့ “ကီးမြတ်ဆောအချဲင်န်ကဆူ့ကော်ဂူထဲမာပုပ်ခွင်န့်ပေးမာ ပဟုတ်ဝူး” လော့ဟဲင်န်းအရာကမှန်ဟာပီးဖြစ်ဟာလဲယ်။ ဖရားချဲင်န်ကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကော်ဆေရာမှပြင်န်မော်ထ စေခဲ့ဟာကော်ငါတော့ကော် ငါတော့မျက်မြင်န်ဆက်ဆေဖြစ်ဟာလဲယ်။”
“အဖဖရားချဲင်န်ကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကော်ဆူ့ယဲ့ညာဖက်မာထိုင်ခိုင်းဝဲ့ပီးဂုဏ်ပြုပေးဝဲ့ပီး ဖရားချဲင်န်ယဲ့ကတိ တော်အတိုင်းငါတော့အပေါ်မာသန့်ရှင်းသောဝိဉာင်တော်ကော်စေလွှတ်ပေးဝဲ့ဟာလဲယ်။ နင်န်တော့မြင်န်နေရဟာနေ ကသန့်ရှင်းသောဝိဉာင်တော်ကလုပ်နေချင်န်းဖြစ်ဟာလဲယ်။”
“နင်န်တော့ကကိုယ်တော် ’ယေရှု’ ကော်လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်ကော်တင်န်ဝဲ့ကြဟာဝါး။ ဟဲင်န်းနင်န်တော့ဆေ ဆေချာချာဆိ့ရမာကဖရားချဲင်န်ကကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ကော်အရာအကုန်လုံးယဲ့သခင်န်အဖြစ်န ‘မေရှိယ’ အချဲင်န်အ ဖြစ်လဲဖြစ်စေတော်မူဟာဝါး။
‘ပေတရု’ ပြောတဲ့အရာနေကော်နားထောင်နေတဲ့ဆူနေက ဟဲင်န်းစကားကြောင့်အများကီးဝမ်န်းနဲဆွားဟာ ဝါး။ ဟဲင်န်းကြောင့်ဆူတော့က ‘ပေတရု’ နနောက်လိုက်နေကော် “မောင်မှနေ ငါတော့ဖယ်လဲမျိုးလုပ်ရမာလဲ” လော့ မေးမြင်န်းကြဟာဝါး။
‘ပေတရု’ ကဟဲင်န်းလူနေကော် “နင်န့်တော့အကုန်လုံးကဖရားချဲင်န်ကနင်န့်တော့အပစ်နေကော်ခွင်န့်လွှတ် ပေးဖော့လိုဟာလဲယ်။ ဟဲင်န်းမျိုးကြောင့်နင်န့်တော့ကအပစ်နေအတွက်နောင်တရမော်တစ်ယောက်ချင်န်းစီကလဲဝ ‘ယေရှု’ ခရစ်ယဲ့နာမတော်နနှစ်ချင်န်းမင်္ဂလာလုပ်ချင်န်းခံရမာဝါး။ ဟဲင်န်းပီးနောက်ဖရားချဲင်န်ကနင်န်တော့ကော်ဖရား ဝိဉာင်တော်ကော်လက်ဆောင်ပေးမာဖြစ်ဟာဝါး။”
လူဆုံးထောင်ခန့်က ‘ပေတရု’ ပြောတဲ့ဟာနေကော်ယုံဟားမော်ကိုယ်တော် ‘ယေရှု’ ယဲ့တပဲ့နောက်လိုက်နေ ဖြစ်ဟားကြဟာလဲယ်။ ဆူတော့ကနှစ်ချင်န်းမင်္ဂလာပေးချင်န်းခံရမော် ‘ယေရုရှလင်’ မာရှိတဲ့အဆင်းတော်ဝင်န်များဖြစ် လာကြဟာဝါး။
ယုံကြည်ဆူနေကတပဲ့တော်နေယဲ့ဆုံးမသွန်သင်ချင်န်းနေကော်တခေါက်ပီးတခေါက်နားထောင်နေကြဟာ လဲယ်။ ဆူတော့ကတနားတခေါက်တွေ့ကြမော်အတူတူစားသောက်ကြပီးဖရားရှစ်ခိုးကြဟာဝါး။ ဆူ့တော့မာရှိတဲ့အရာ အကုန်လုံးကော်တစ်ယောက်နတစ်ယောက်ဝေကြတယ်လာ့။ မြို့ထဲမာရှိတဲ့လူနေကဆူတော့ကော်အမြင်န်ကြည်လာခါ တစ်ရက်နတစ်ရက်ပိုမော်ယုံကြည်ဆူနေအများကီးဖြစ်လာဟာဝါး။
A Bible story from: Acts 2