၁၉။ ဘုရားစကားပြောပေးသူများ

အစ္စရေးတွေရဲ့သမိုင်းကြောင်းတစ်လျှောက်မှာဘုရားသခင်က ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူတွေကိုစေလွတ်ပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တွေဟာ ဘုရားသခင်ဆီမှာ စကားသံကြားနာပြီးလူတွေကိုပြန်ပြီးပြောကြားတယ်။

အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို အာဟပ်ရှင်ဘုရင်အုပ်ချုပ်တဲ့အချိန်မှာ ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တစ်ပါးရှိခဲ့တယ်။ အဲဒီအာဟပ်မင်းဟာ ပြည်သူတွေကို “ဗာလ” ​လို့ခေါ် တဲ့ မှားယွင်းတဲ့ဘုရားတွေကို ကိုးကွယ်ဖို့ တိုက်တွန်းတဲ့ ဆိုးညစ်တဲ့မင်းဖြစ်တယ်။ ဧလိယက “ မိုးနဲ့နှင်းပွင့်ကို တွေကိုအစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာ ဖြစ်စေလို့ ငါမပြောမချင်း ကောင်းကင်မှာ မရှိစေရဘူး” လို့ အာဟပ်မင်းကိုပြောတယ်။ အဲဒီစကားက အာဟပ်မင်းကို အရမ်းဒေါသထွက်စေခဲ့တယ်။

ဘုရားသခင်က ဧလိယကို သတ်ဖို့ရှာ​ဖွေနေတဲ့ အာဟပ်မင်းရဲ့ဘေးကလွတ်ဖို့ တောထဲမှာရှိတဲ့ စမ်းချောင်းနားမှာ ပုန်း​အောင်းနေဖို့ ဧလိယကိုပြောခဲ့တယ်။ မနက်နဲ့ ညနေတိုင်း ငှက်တွေက မုန့်နဲ့အသားကိုသူ့ဆီကိုယူလာပေးခဲ့တယ်။ အာဟပ်ရဲ့တပ်တွေက ဧလိယကို ရှာမတွေ့နိုင်ခဲ့ဘူး။ မိုးခေါင်တာဟာ ပြင်းထန်လွန်းတဲ့အတွက် မြစ်ချောင်းအင်း၊ အိုင်တွေဟာ ခမ်းခြောက်ကုန်တယ်။

အဲဒါကြောင့် ဧလိယဟာ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကိုထွက်သွားခဲ့ပြီး မုဆိုးမနဲ့ သူ့ရဲ့သားငယ်ရှိတဲ့ အိမ်ကိုရောက်ခဲ့တယ်။ အစာခေါင်းပါးတဲ့ ကပ်ဘေးကြောင့် အစားအစာ ကုန်ခါနီး သားအမိက ဧလိယကို ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။ ဘုရားရဲ့ထောက်ပံ့ပေးတာကြောင့် အဲဒီမိသားစုရဲ့ မုန့်နဲ့ဆီးအိုးတွေ ခန်းခြောက်ကုန်ဆုံးသွားတာမရှိခဲ့ဘူး။ အစာခေါင်းပါးတဲ့ကပ်ဘေးအတောအတွင်း သူတို့မှာ စားဖို့အလုံအလောက်ရှိခဲ့တယ်။ ဧလိယဟာအဲဒီပြည်မှာ နှစ်တွေခဏကြာကြာ နေခဲ့တယ်။

သုံးနှစ်ခွဲကြာပြီးနောက်မှာ ဘုရားက မိုးပြန်ပြီးရွာစေမှာဖြစ်တာကြောင့်အစ္စရေးပြည်ကိုပြန်ပြီးအာဟပ်မင်းနဲ့ စကားပြောဖို့ဧလိယကိုခိုင်းခဲ့တယ်။ ဧလိယကိုအာဟပ်မင်းတွေ့တဲ့အခါ “မင်းပြန်လာသေးတယ်နော်၊ မင်းကပြသာနာရှာတဲ့သူဘဲ”။ ဒါနဲ့ဧလိယက “ မင်းကြီးကသာပြသာနာရှာတဲ့သူပါ စစ်မှန်တဲ့ယာဝေထာဝရဘုရားကိုပယ်ပြီး ဗာလဘုရားတွေကိုကိုးကွယ်ခဲ့တယ်။ အစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့လူတွေအားလုံးကို ကာမေလတောင်ပေါ်ကို ခေါ်လာခဲ့ပါ” လို့ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

အစ္စရေးတိုင်းပြည်မှာရှိတဲ့လူတွေနဲ့အတူ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးသူ (၄၅၀) လည်းကာမေလ တောင်ပေါ်ကိုလာခဲ့ကြတယ်။ “ဘယ်အချိန်ထိမင်းတို့ရဲ့စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်နဲ့ ဝေးစေမှာလဲ၊ ယာဝေ ဟာ ဘုရားမှန်ရင် သူ့ကိုကိုးကွယ်ပါ၊ ဗာလ ဟာ ဘုရားမှန်ရင်သူ့ကိုကိုးကွယ်ပါလို့” လူတွေကိုပြောခဲ့တယ်။

အဲဒီနောက်ဧလိယဟာ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးသူ တွေကို နွားထီးတစ်ကောင်ကိုသတ်ပြီး ယဇ်ပူဇော်ဖို့ပြင်ဆင်ပါ၊ ဒါပေမယ့်မီးကိုမသုံးပါနဲ့၊ ငါလည်းအဲဒီလိုလုပ်မယ် ယဇ်ပလ္လင်ကိုမီးလောင်စေတဲ့ဘုရားဟာ ဘုရားစစ်ဖြစ်တယ်” လို့ပြောတယ်။ ဗာလဘုရားရဲ့ယဇ်ကိုပူဇော်တဲ့ခေါင်းဆောင်တွေဟာယဇ်ပလ္လင်ကိုပြင်ဆင်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့်မီးမရှို့ရကြဘူး။

အဲဒီနောက်ဗာလဘုရားရဲ့စကားကို ပြောပေးသူတွေ ဟာ ဗာလဘုရားကို “ နားထောင်တော်မူပါ ဗာလဘုရား”လို့တောင်းလျှောက်ကြတယ်။တစ်နေကုန်အော်ဟစ်ဆုတောင်းပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် ဓါးနဲ့ ရှအောင်လုပ်တယ်၊ အဲဒီလို နာကျင်အောင်လုပ်ပြီး ဆုတောင်းကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဘာအဖြေမှမရခဲ့ဘူး။

တစ်နေ့တာကုန်ဆုံးပြီးနောက်မှာ ဧလိယဟာ ဘုရားသခင်ကိုပူဇော်ဖို့ ယဇ်ပလ္လင်ကိုပြင်ဆင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက်လူတွေကို ကြီးမားတဲ့ရေပုံး ၁၂-ပုံးအပြည့်နဲ့ ၊ အသားနဲ့ထင်းတွေ ယဇ်ပလ္လင်နားမှာရှိတဲ့မြေကြီးပါမကျန် စိုစွတ်စေဖို့ ယဇ်ပလ္လင်ကနေ လောင်းခိုင်းတယ်။

ဧလိယက “ အာဗြဟံ၊ဣဇက် ၊ ယာကုပ် တို့ရဲ့ဘုရား ယာဝေ ကိုယ်တော်ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေရဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းနဲ့ အကျွန်ုပ်ဟာ ကိုယ်တော့်ကျွန် အစေခံဖြစ်ကြောင်း၊ ကိုယ်တော်ဟာစစ်မှန်တဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို အဖြေပေးသနားတော်မူပြီးသူတို့တွေသိသွားအောင်ပြတော်မူပါ” လို့ဆုတောင်းခဲ့တယ်။

ချက်ချင်းပဲ ကောင်းကင်ကနေ မီးကျလာပြီး အသား၊ ထင်းချောင်းနဲ့ ​ကျောက်တုံးတွေ ၊အညစ်အကြေးတွေနဲ့ ယဇ်ပလ္လင်အနီးနားမှာရှိတဲ့ရေတွေလည်း မီးလောင်ကျွမ်းခဲ့တယ်။ အဲဒါတွေကို လူထုကြီး တွေ့မြင်သွားတဲ့အခါ “ယာဝေဟာဘုရား၊ ယာဝေဟာဘုရား”ဖြစ်တယ်လို့ပျပ်ဝပ်ပြီးကိုးကွယ်ကြတယ်။

အဲဒီနောက်ဧလိယက “ ဗာလဘုရားရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေ တစ်ယောက်မှမလွတ်စေနဲ့” လို့ပြောတဲ့အခါ လူတွေက အဲဒီဗာလရဲ့ စကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေကိုဖမ်းပြီး သတ်လိုက်ကြတယ်။

နောက်ပြီးဧလိယက “ မိုးရွာတော့မယ် အခုချက်ချင်းမြို့ကိုပြန်ပါ ယာဝေထာဝရဘုရားဟာမိုးခေါင်တာကို ကုန်ဆုံးစေပြီး စစ်မှန်တဲ့ဘုရားဖြစ်ကြောင်းကို ပြပြီ” လို့အာဟပ်မင်းကိုပြောတယ်။

ဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ ဧလိယပေါ်ထွန်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာ ဧလိရှဲ ဆိုတဲ့သူကို ဘုရားက သူရဲ့စကားကို ပြောပေးသူ အဖြစ်ရွေးကောက်ခဲ့တယ်။ ဧလိရှဲအားဖြင့် နမိတ်လက္ခဏာတွေ အများကြီး လုပ်တယ်။ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့အရေပြားရောဂါခံစားရတဲ့ စစ်ဗိုလ်ချုပ်ကြီးနေမန်ဆီမှာနမိတ်လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်ပေါ်တယ်။ အဲဒီလူဟာ ဧလိရှဲရဲ့သတင်းကိုကြားသိတဲ့အခါမှာ သူက အကုသခံဖို့သွားတဲ့အခါ ဗိုလ်ချုပ်နေမန်ကို ​​​ေဂျာ်ဒန်မြစ်မှာ (၇)ကြိမ် ရေထဲ နှစ်ဖို့ ဧလိရှဲကခိုင်းလိုက်တယ်။

အဲဒီအခါမှာနေမန်ဟာ ဒေါသထွက်ပြီး ဒီဟာလုပ်တဲ့သူက အရူးပဲလို့ တွေးပြီး အစမှာ အဲဒီလိုလုပ်ဖို့ငြင်းခဲ့တယ် ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်ပြောင်းလဲပြီး ​ေဂျာ်ဒန်မြစ်ထဲမှာ(၇)ကြိမ် နှစ်ခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးအကြိမ်နှစ်ပြီးနောက်မှာ သူရဲ့ရောဂါတွေပျောက်ကင်းသက်သာသွားတယ်။ ဘုရားကပေးပျောက်စေခဲ့တာဖြစ်တယ်။

ဘုရားသခင်ဟာ သူ့ စကားကို ပြောပေးသူ အများကြီးကိုစေလွတ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ဟာ အစ္စရေးလူမျိုးတွေကို ရုပ်တုမ ကိုးကွယ်ရအောင် တရားမျှတပြီးကြင်နာကြဖို့ ပြောပြခဲ့တယ်။ ဘုရားစကားကိုနားမထောင်ဘဲဆက်ပြီး အပြစ် လုပ်မယ်ဆိုရင် ဘုရားသခင်ဟာ တရားစီးရင်ပြီး အပြစ်ပေးမှာ ဖြစ်ကြောင်းသတိပေးခဲ့ကြတယ်။

လူတွေဟာအကြိမ်ကြိမ် ဘုရားရဲ့စကားကို နာခံမူမရှိကြဘူး ။ သူတို့ဟာမကြာခဏဆိုသလို ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူတွေကို နှိပ်ကွပ်ကြတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ သတ်လိုက်ကြတယ်။ တစ်ခါက ယေရမိ လို့ခေါ်တဲ့ဘုရားစကားကို ပြောပေးတဲ့သူဟာ သူ့ကိုသေအောင် ရေတွင်းဟောင်းထဲကိုအချခံရပြီးရေတွင်းအောက်ခြေမှာရှိတဲ့ ရွှံ့ထဲမှာနှစ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ရှင်ဘုရင်က သူ့ကိုသနားညှာတာခြင်းအားဖြင့် အသက်မသေခင် ရေတွင်းထဲကဆယ်ယူဖို့ အစေအပါးတွေကိုအမိန့်ပေးခဲ့တယ်။

လူတွေရဲ့မုန်းတီးရွံရှာမူခံရပေမယ့်လည်းဘုရားစကားကို ပြောပေးသူ တွေဟာဘုရားရဲ့စကားကိုကြားပြောခဲ့ကြတယ်။ နောင်တမရဘဲအဲဒီလို့ဆက်လုပ်နေရင်ဘုရားကဒဏ်ခတ်ဖျက်ဆီးမယ်လို့ သတိပေးခဲ့ကြတယ်။ ကယ်တင်ရှင်လာမယ့် အကြောင်းကိုလည်းလူတွေကိုအသိပေးပြောကြားခဲ့ကြတယ်။

အခြေပြုကျမ်းညွှန်း - ဓမ္မရာဇဝင်တတိယစောင် ၁၆- ၁၈၊ ဓမ္မရာဇဝင် စတုတ္ထစောင် ၅၊ ယေရမိ ၃၈