၂၆။ အရှင်ယေရှု၏ သာသနာပြုခြင်း
စာတန်ရဲ့စုံစမ်းသွေးဆောင်တာကို ခံပြီးတဲ့နောက်မှာ အရှင်ယေရှုဟာ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ရဲ့ တန်ခိုးကို ရခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူဟာဂါလိလဲပြည်တစ်လျှောက်လုံးကိုလှည့်လည်သွားပြီး တရားဟောပြီး သွန်သင်မှုတွေ ပေးခဲ့တယ်။ သူသွန်သင်တာကိုကြားရတဲ့ လူတွေကလည်း သူ့ရဲ့ကောင်းကြောင်းတွေကို ပြောကြတယ်။
အဲ့ဒီနောက် သူကြီးပြင်းလာခဲ့တဲ့ နာဇရက်မြို့ကို ဥပုဒ်နေ့ မှာရောက်လာတဲ့အခါ တရားဇရပ်ထဲဝင်ပြီး တော့ ဆုံးမသင်ကြားပေးခဲ့တယ်။ အရှင်ယေရှုဟာသူ့ကို ကမ်းပေးတဲ့ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဟေရှာယ ရဲ့စာလိပ်ကိုဖွင့်ပြီး လူထုပရိသတ်ကြီးကို ဖတ်ပြတော့တယ်။
အရှင်ယေရှုဖတ်တဲ့အကြောင်းအရာကတော့ ‘ဘုရားသခင်ရဲ့ ဝိညာဉ်တော်ဟာ ငါ့မှာ ရှိတဲ့အတွက် ဆင်းရဲသားတွေကို သတင်းကောင်းပြောဖို့အတွက်၊ အချုပ်ခံရတဲ့လူတွေ လွတ်မြောက်နိုင်ဖို့အတွက်၊ မျက်စိကန်းတဲ့လူတွေ ပြန်မြင်ဖို့အတွက်၊ ညှင်းဆဲခံရတဲ့လူတွေ ဝမ်းသာစရာသတင်းကြားရဖို့အတွက်၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ မင်္ဂလာနှစ်သတင်းကို ကြားပြောဖို့ငါလာတာဖြစ်တယ်။’
အဲ့လိုပြောပြီးထိုင်ချလိုက်တဲ့ခါမှာ ပရိသတ်တွေက သူ့ကို သေသေချာချာကြည့်နေကြတယ်။ သူဖတ်သွားတဲ့ ကျမ်းစာဟာ ကယ်တင်ရှင် ကို ရည်ညွန်းတာကို သူတို့ကောင်းကောင်းသိကြတယ်။ ယေရှုက ‘ခင်ဗျားတို့ကို ငါဖတ်ပြတဲ့အကြောင်းအရာတွေဟာ အခုဖြစ်လာပြီ’ ဆိုပြီးပြောတဲ့အခါ လူတွေက ‘ဒီလူဟာယောသပ်သားမဟုတ်ဘူးလား’ လို့အချင်းချင်းပြောကြပြီး အံ့သြနေကြတယ်။
အဲ့ခါမှာ အရှင်ယေရှုက ‘ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဟာ သူ့နေရပ်မှာ မျက်နှာမရဘူး။ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူ ဧလိယခေတ်တုန်းကဆို အစ္စရေးပြည်မှာ မုဆိုးမအများကြီးရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သုံးနှစ်ခွဲ မိုးခေါင်တဲ့အတောအတွင်း ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဧလိယဟာ ဘုရားသခင်လုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း အစ္စရေးပြည်မှာနေတဲ့ မုဆိုးမကို ကူညီတာမဟုတ်ဘဲနဲ့ အခြားအရပ်မှာနေတဲ့ မုဆိုးမကိုပဲ ကူညီပြီးကျွေးမွေးခဲ့တယ်။
ဒါတင်မကဘူး။ ဘုရားစကားပြောပေးတဲ့သူဧလိရှဲ လက်ထက်မှာလည်း အစ္စရေးပြည်မှာ နူနာရောဂါသည်တွေအများကြီးရှိတာကို ပျောက်အောင် မကုပေးပဲနဲ့ အစ္စရေးတို့ရဲ့ ရန်သူတိုင်းပြည်က ဗိုလ်ချုပ်နေမန်ကိုပဲ ကျန်းမာအောင်ကုသပေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီစကားကို ကြားရတဲ့ဂျူးလူမျိုးတွေဟာ အရမ်းဒေါသထွက်သွားကြတယ်။
အဲ့ဒါကြောင့် နာဇရက်မြို့သားတွေဟာ အရှင်ယေရှုကို တရားဇရပ်က နှင်ထုတ်ပြီးတော့ တောင်စောင်းကနေ တွန်းချဖို့အကြံနဲ့ ခေါ်သွားကြပေမဲ့ အရှင်ယေရှုက သူတို့ကြားကနေဖြတ် ထွက်ပြီးတော့ နာဇရက်မြို့ကနေထွက်သွားတော့တယ်။
အရှင်ယေရှုဟာ ဂါလိလဲပြည်ကို သွားတဲ့အခါ လူပရိသတ်အများကြီးကသူ့နောက်လိုက်ကြတယ်။ မကျန်းမမာဖြစ်တဲ့လူတွေ၊ ဒုက္ခိတတွေကို သူ့ဆီခေါ်လာကြတယ်။ အဲ့ဒီလူတွေက ဆွံ့အနားမကြားတဲ့ လူတွေ၊ မျက်စိကန်းတဲ့လူတွေ၊ လမ်းမလျှောက်နိုင်တဲ့လူတွေလည်းပါတယ်။ သူတို့ကို အရှင်ယေရှုက ပျောက်အောင် ကုသပေးခဲ့တယ်။
နတ်ဆိုးစွဲတဲ့လူတွေကိုလည်း သူ့ဆီခေါ်လာတဲ့အခါမှာ အရှင်ယေရှုက အဲ့ဒီနတ်ဆိုးကို နှင်ထုတ်ပေးခဲ့ တယ်။ လူတွေကနေ ထွက်သွားတဲ့ နတ်ဆိုးဟာ အသံအကြီးကြီးနဲ့ အရှင်ယေရှုဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သားတော်ဖြစ်တယ် လို့ပြောပြီးထွက်သွားကြတယ်။ လူထုပရိသတ်တွေကလည်း အံ့သြကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ချီးမွမ်းကိုးကွယ်ကြတယ်။
အဲ့ဒီနောက်မှာ အရှင်ယေရှုဟာ သူ့ရဲ့ အနီးကပ် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်ကို ရွေးချယ်လိုက်တယ်။ သူတို့ဟာ အရှင်ယေရှုနဲ့အတူ ခရီးထွက်ပြီးတော့ ယေရှုဆီကနေ လေ့လာသင်ယူကြတယ်။
အခြေပြုကျမ်းညွှန်း - မဿဲ ၄: ၁၂-၂၅၊ မာကု ၁: ၁၄-၁၅၊ ၃၅-၃၉၊ ၃: ၁၃-၂၁၊ လုကာ ၄: ၁၄-၃၀၊ ၃၈-၄၄