၁၅။ကတိတော်ပေးထားသောပြည်

နောက်ဆုံးတွင်ခါနာန်ဟုခေါ်သည့် ကတိတော်ပေးထားသောပြည်သို့ ဣသရေလလူမျိုးများ ဝင်ရောက်ရန်အချိန် ကျပြီဖြစ်သည်။ ထိုမြေနေရာတွင်တည်ရှိနေသောမြို့တော်အား ယေရိခေါ ဟုခေါ်ပြီး ထိုမြို့ကိုကာကွယ်ရန်ပတ် ပတ်လည်တွင်ခိုင်ခံ့သောနံရံများ ကာရံထား၏။ ယောရှုသည် ထိုမြို့ထဲသို့ သူလျှိုနှစ်ဦးအား စေလွှတ်လိုက်လေသည်။ ထိုမြို့ထဲတွင် ရာခပ်ဟုခေါ်သော ပြည့်တန်ဆာမတစ်ဦးနေထိုင်လေသည်။ သူမသည် ထိုသူလျှိုများအား ဝှက်ထားပေးပြီး မြို့ထဲမှထွက်ခွါရန်လည်း ကူညီပေးလေသည်။ သူမသည် ဤကဲ့သို့ပြုမူရခြင်းမှာ ဘုရားရှင်အား ယုံကြည်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဣသရေလလူမျိုးများ ယေရိခေါကို ဝင်ရောက်ဖျက်ဆီးသော အခါတွင်လည်း ရာခပ်နှင့်သူမ၏မိသားစုအား ကာကွယ်ပေးမည်ဟု သူလျှိုများနှင့် ကတိသစ္စာ ပြုထားလေသည်။

ကတိတော်ထားသောပြည်အား ဝင်ရောက်ရန်ဣသရေလလူမျိုးများသည် ယောဒန်မြစ်အား ဖြတ်ကူးစဉ် ဘုရားရှင်သည်ယောရှုအား “ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များကို ဦးစွာသွားစေ”ဟု မိန့်တော်မူလိုက်လေသည်။ ဘာသာရေး
ခေါင်းဆောင်များ ယောဒန်မြစ်ထဲသို့ စတင်ဆင်းသောအခါတွင် အပေါ်မှ စီးဆင်းလာသောရေများရပ်တန့်သွားသဖြင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် မြစ်၏တစ်ဖက်ကမ်းသို့ခြောက်သွေ့သော မြေကြီးပေါ်မှ ဖြတ်ကူးသွားကြရလေသည်။

ယောဒန်မြစ်အား လူများကူးခိုင်းပြီးချိန်တွင် အလွန်အင်အားကြီးမားသော ယေရိခေါမြို့ကို တိုက်ခိုက်ရန် ဘုရားရှင်သည် ယောရှုအား အဆင်သင့်ပြင်ဆင်စေသည်။ ဘုရားရှင်သည် လူများအား သူတို့၏ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များနှင့် စစ်သားများကို ထိုမြို့အား ခြောက်ရက်တိတိနေ့တိုင်း လှည့်လည်စေသည်။ ထိုအခါတွင် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များနှင့် စစ်သားများလည်း ထိုကဲ့သို့ ပြုလုပ်ကြလေသည်။

ဘုရားရှင်သည်ခုနှစ်ရက်မြောက်သောနေ့တွင် ဣသရေလလူမျိုးများအား မြို့ကိုခုနှစ်ကြိမ်တိုင်အောင်လှည့်လည် စေပါသည်။ ထို့နောက် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များသည် သူတို့၏ခရာများကို မှုတ်ရမည်ဖြစ်ပြီး လူတိုင်းကိုလည်း ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်စေသဖြင့် သူတို့ကလည်း ထိုကဲ့သို့ပြုမူကြလေသည်။

ထို့နောက်ယေရိခေါကို ဝန်းရံထားသောမြို့ရိုးများပြိုကျလာပြီး ဣသရေလလူမျိုးများသည် ဘုရားရှင်၏ အမိန့်တော်အတိုင်း မြို့ထဲရှိအရာအားလုံးကို ဖျက်ဆီးကြလေသည်။ သူတို့သည် ရာခပ်နှင့်သူမ၏ မိသားစုကိုချမ်းသာပေးပြီး ဣသရေလအနွယ်ဝင်ဖြစ်လာစေသည်။ ခါနာန်တွင် နေထိုင်နေသော အခြားလူများသည် ဣသရေလလူမျိုးများက ယေရိခေါအားတိုက်ခိုက်သော သတင်းကိုကြားရသောအခါတွင် သူတို့ကိုလည်း ဣသရေလလူမျိုးများ လာရောက်တိုက်ခိုက်မည်ကို အလွန်ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့နေခဲ့ကြသည်။

ဘုရားရှင်သည်ဣသရေလလူမျိုးများအား ခါနာန်တွင်ရှိသော မည်သည့်လူမျိုးများနှင့်မျှ ငြိမ်ချမ်းရေး စာချုပ်မချုပ်ဆိုရန် မိန့်တော်မူခဲ့ပါသည်။ သို့သော်ဂိဗောင်ဟူသော ခါနာန်လူမျိုးတစ်မျိုးမှာ ခါနာန်နှင့် အလွန်ဝေးကွာသောနေရာမှ လာခြင်းဖြစ်သည်ဟု ယောရှုအား လိမ်ပြောကြပြီး သူတို့နှင့်ငြိမ်းချမ်း ရေးစာချုပ် ချုပ်ဆိုရန်ပြောကြားလေသည်။ ယောရှုနှင့် ဣသရေလလူမျိုးအခြားခေါင်းဆောင်များသည် မည်ကဲ့သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို ဘုရားရှင်အား မေးမြန်းလျှောက်ထားခြင်းမရှိဘဲ ဂိဗောင်လူမျိုးများနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးစာချုပ် ချုပ်ဆိုလိုက်ပါသည်။

သုံးရက်ခန့်ကြာသောအခါတွင် ဂိဗောင်လူမျိုးများမှာ ခါနာန်တွင်အမှန်တကယ်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသွားပြီး ဂိဗောင်လူမျိုးများသည် သူတို့အားလှည့်စားသွားသောကြောင့် အလွန်ဒေါသထွက်ကြလေသည်။ သို့သော်သူတို့နှင့်ပြုလုပ်ထားသော ငြိမ်းချမ်းရေးစာချုပ်ကိုမူ ဘုရားရှင်နှင့် သဘောတူထားသောကြောင့် ဆက်လက်တည်ရှိစေသည်။ အချိန်အတော်အသင့် ကြာသောအခါတွင် အာမောရိဟုခေါ်သော ခါနာန်မှလူမျိုးတစ်စု၏ဘုရင်သည် ဣသရေလ လူမျိုးများနှင့် ခါနာန်လူမျိုးများ ငြိမ်းချမ်းရေးစာချုပ် ချုပ်ဆိုထားသည်ကို ကြားသောအခါတွင် သူတို့၏စစ်တပ်များအား စစ်တပ်ကြီးတစ်ခုအဖြစ်ပေါင်းစည်းပြီး ဂိဗောင်မြို့အား တိုက်ခိုက်လေသည်။ ဂိဗောင်များသည်လည်း ယောရှုထံသို့ အကူအညီပေးရန် သတင်းပို့လိုက် လေသည်။

ထို့ကြောင့်ယောရှုသည် ဣသရေလစစ်တပ်အား စုဆောင်းပြီး ဂိဗောင်လူမျိုးများထံသို့ရောက်ရှိစေရန် တစ်ညလုံးချီတက်ကြလေသည်။ မနက်မိုးသောက်သောအခါတွင် အာမောရိစစ်တပ်များအား လျှပ်တပြက်ဝင်ရောက် တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြပါသည်။

ဘုရားရှင်က ထိုနေ့တွင်ဣသရေလအတွက် တိုက်ပွဲဝင်လေသည်။ သူသည်အာမောရိလူမျိုးများအား စိတ်ရှုပ်ထွေးစေပြီး သူတို့ထံသို့လူမြောက်များစွာသေစေနိုင်သောကောင်းကင်မှ မိုးသီးလုံးများကို ကြွေကျစေတော်မူလေသည်။

ဣသရေလလူမျိုးများသည် အာမောရိလူမျိုးများအား အပြီးအပိုင်ချေမှုန်းရန်အတွက် အချိန်လုံလောက်မှုရှိစေရန် ဘုရားရှင်သည် နေလုံးကြီးအား ကောင်းကင်၏တစ်နေရာထဲ၌ ရပ်တန့်စေတော်မူလေသည်။ ထိုနေ့တွင် ဘုရားရှင်သည် ဣသရေလလူမျိုးများအတွက် ကြီးမားသောအောင်ပွဲကို ယူဆောင်‌ပေး ‌တော် မူလေ သည်။

ဘုရားရှင်သည်ထိုစစ်တပ်များအား ချေမှုန်းပြီးချိန်တွင် ခါနာန်တွင်ရှိသော အခြားလူမျိုးစုများစွာသည် ဣသရေလအားတိုက်ခိုက်ရန် အတူတကွစုရုံးကြလေသည်။ ယောရှုနှင့် ဣသရေလလူမျိုးများသည် ထိုလူမျိုးများအား တိုက်ခိုက်ပြီး အပြီးတိုင်ချေမှုန်းလိုက်ကြသည်။

ဤစစ်ပွဲများအပြီးတွင် ကတိတော်ပေးထားသောပြည်အား အပိုင်းများခွဲခြား၍ ဣသရေလတွင်ရှိသော လူမျိုးတစ်စုချင်းစီကိုပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဘုရားရှင်သည် ဣသရေလနယ်နမိတ်တစ်လျှောက်ကို ငြိမ်းချမ်းစေလေသည်။

ယောရှုသည် အိုမင်းလာသောအခါတွင် ဣသရေလရှိလူအားလုံးအား အတူတကွစုဝေးစေသည်။ ထို့နောက် ‘သိနာ’တောင်ပေါ်တွင် ဣသရေလလူမျိုးများသည်ဘုရားရှင်နှင့် ပဋိညာဉ်ပြု လုပ်ထားသည်ကို ‘ယောရှု’ကသတိပေးသဖြင့် လူများကလည်း ဘုရားရှင်အား သစ္စာရှိပြီး ပညတ်တော်အားလုံးကို လိုက်နာပါမည်ဟု ကတိပြုကြလေသည်။

ယောရှုကျမ်း ၁-၂၄